Lange dagen met nieuwjaarborrels, jubileumfeestjes en gewone mensen die te lui zijn om zelf te koken en dus mij maar aan het werk zetten, maakt lezen zowat onmogelijk.
En dan heb ik ook nog een aanstaande man die af en toe wat aandacht nodig heeft en waar ik dus op mijn vrije dag maar even een dagje mee ben gaan winkelen.
De hel voor mij, want ik mis dat vrouwelijke gen dat shoppen zo geweldig is en je minstens 1 keer per maand moet doen.
Eens per jaar vind ik meer dan genoeg en dan met een lijstje zodat ik gericht de winkel in kan en zo dat kan pakken wat ik hebben moet.
On-line shoppen doe ik wat vaker, maar met mijn figuur is het met broeken bijvoorbeeld toch echt een must om te passen.
Natuurlijk kan je het dan terug sturen maar met mijn geheugen resulteert dat meestal in broeken in de kast die ik nooit ga passen en die dus alleen maar stof liggen te happen.
Maar ja, shoppen dus met de man, daarna heerlijk een vijfgangendiner gedaan en toen was de dag weer voorbij zonder een letter gelezen te hebben. Maar wel met een ereader in het bezit. En DAT had ik veel eerder moeten regelen. Jeetje wat leest dat fijn in vergelijking met mijn iPhone.
De laatste Sterre Carron is dan ook al uit en wat een fijn boek. Ik was niet wild van de eerste 3 delen en 4 was al stukken beter maar de laatste is echt van zoveel betere kwaliteit en ik heb genoten.
Ook ben ik begonnen in Scarpetta maar dat schiet nog niet heel erg op. Ben pas bij bladzijde 43 en ik kan er dan ook nog niet veel overzeggen.
Ik las ook nog een oorlogsboekje tussendoor. Een dunnetje "de Westerbork girls". Een beetje simplistisch geschreven maar op zich wel een mooi verhaal en waargebeurd.
Dat ik de keuzes in het boek niet begrijp, wat maar goed is ook want dat zou betekenen dat ik de oorlog mee gemaakt zou hebben.
Nu staat er weer een oorlogsboek op de reader voor een recensie dit keer "28 dagen" van David Safier.
Op de achterflap afgaand lijkt het me een mooi, maar heftig verhaal.
Van de afdeling thrillers komt er ook weer een recensie en hoe gezellig samen met da Inkel. De nieuwe Steven James it is. Een nieuwe auteur voor mij en dat terwijl de beste man al meer dan 30 boeken op zijn naam heeft staan.
Tja je kan nu eenmaal niet alles en iedereen kennen he?
Nou ik ga gauw lezen want naast het werk zaterdag onze eerste boekendate en in de trein naar Breda heb ik wellicht tijd om te lezen, maar mezelf kennende ga ik weer mensen kijken en dat soort geneuzel wat niks te maken heeft met boeken.
Toedeloe en tot volgende week
Geen opmerkingen:
Een reactie posten