Op de cover van De veertiende leugen drijft er een vrouw in een wit jurkje in zee. Niet echt een aantrekkelijke of in het oog springende cover. Zou niet direct een link naar een thriller kunnen leggen, maar eerder naar een roman.
De achterflap klinkt een beetje nietszeggend, verschillende moorden die worden gepleegd, dat is wel vaker in een thriller. Ik ben benieuwd hoe het verhaal gaat lopen.
James Patterson is een alom geroemd en bekend auteur. Hij heeft al vele boeken op zijn naam staan en is één van de best verdienende auteurs ter wereld. Naast een behoorlijk aantal standalones heeft hij ook een aantal series op zijn naam staan, waaronder de Alex Cross serie, waarvan een aantal boeken is verfilmd. Daarnaast is zijn andere bekende serie, de serie rondom de dames van The Women’s Murder Club. Ook heeft hij een aantal kinder- en jeugdboeken op zijn naam staan.
Patterson schrijft regelmatig samen met andere auteurs, waaronder Liza Marklund en Maxine Paetro.
Het verhaal:
De veertiende leugen is het veertiende deel in de serie van The Women’s Murder Club. Detective Lindsay Boxer wordt in dit deel bij meerdere moorden gevraagd. Eén van deze moorden is een mysterieus geval, een vrouw wordt midden op een zebrapad neergestoken, op de verjaardag van Claire. Claire behoort ook tot de Club en is kwaad, dit is het derde jaar dat Lindsay op haar verjaardag wordt weggeroepen! Zodra Lindsay hierover gaat nadenken en een patroon denkt te herkennen, schakelt ze Joe, haar man in. Hij heeft bij de FBI gewerkt en gaat op onderzoek uit. Ondertussen krijgen Lindsay en Rich een wel heel bizarre zaak onderhanden, ze moeten samenwerken met Berovingen. In de stad zijn meerdere overvallen gepleegd en de daders droegen SFPD jassen, maskers en handschoenen. Zijn het collega’s, of criminelen die de jassen hebben gestolen?
Yuki krijgt een baan aangeboden om als pro deo advocaat aan de slag te gaan, na lang twijfelen accepteert ze de baan, maar komt daarbij lijnrecht tegenover haar voormalige baas en mentor te staan.
Mijn mening:
Patterson weet met dit veertiende deel weer een volwaardig vervolg neer te zetten. De alom bekende personages uit de voorgaande delen worden weer uitgebreid besproken en daarmee een inkijk in hun huidige leven gegeven. Het is wel raadzaam om voorgaande delen ook te lezen, anders mis je een stuk van de voorgeschiedenis van de dames van The Women’s Murder Club. Ik vind het persoonlijk altijd erg leuk om mij weer helemaal in te leven in deze dames en hun levens.
De spanning ontpopt zich naarmate het verhaal vordert, waarbij het einde weer razendsnel en spannend is. Eigenlijk is het boek alweer te snel uit.
Een heerlijk vlotte, eenvoudige schrijfstijl. Veel korte hoofdstukken die er de vaart goed inbrengen en houden. Elkaar vlot opvolgende gebeurtenissen, sommige misschien wat voorspelbaar, maar dat mag de pret niet drukken! Ik hou van deze dames en deze serie! Een boek wat leest als een sneltrein.
Met enige regelmaat komen er wat gruwelijk beschreven scenes naar voren, waarvan ik er hier één citeer:
Al zijn vinders waren gebroken, zijn bleke edele delen waren met brandende sigaretten bewerkt, zijn oogleden waren afgesneden en uiteindelijk – waarschijnlijk gelukkig voor hem – was hij door zijn slaap geschoten.
Grimmige sferen worden beschreven. Voor mooie omgevingsbeschrijvingen moet je niet bij Patterson zijn, hij is meer van de harde woorden en de vlot verlopende verhaallijnen. Kortom, weer een geslaagd deel van deze geweldige serie over The Women’s Murder Club!
Spanning: 4
Plot: 3,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 3,5
Hiermee krijgt James Patterson een mooie 4 sterren voor deel veertien van The Women’s Murder Club.
Amanda de Leeuw van Weenen
Mooie recensie Amanda, klinkt goed
BeantwoordenVerwijderen