Auteur:
Mel Wallis de Vries
238
pagina’s
Uitgeverij
De Fontein
ISBN
9789026138935
Recensie
door Miriam Bakker
Ze is dood. Geen twijfel mogelijk.
Haar grote blauwe ogen staren me verbijsterd aan, alsof ze het zelf ook niet kan
geloven. Het spijt me echt dat dit zo moest lopen, denk ik, en ik ga op haar
bureaustoel zitten.
Ik zou het hierbij kunnen laten. Maar
dat doe ik niet. Ik vouw het papiertje dubbel en stop het in mijn broekzak.
Zo
begint het verhaal. Een klein stukje, geprint in rode letters. Als je dan weer
een bladzijde omslaat, BAM! krijg je een rouwadvertentie voorgeschoteld.
Leila was de zon kwijt. We zijn intens
verdrietig, maar het troost ons dat ze haar rust heeft gevonden.
Weer
een pagina met rode tekst, vanuit dezelfde persoon als het eerste stukje en dan
volgt een zwarte pagina met daarop een stukje papier wat uit een schrift
gescheurd lijkt te zijn met daarop zes namen. De naam Leila staat bovenaan en
is doorgestreept. Wat heeft dit te betekenen?
Drie
jonge meiden plegen kort na elkaar zelfmoord. Het lijkt erop dat ze niets met
elkaar gemeen hebben, ze zaten niet bij elkaar in de klas en kenden elkaar
amper. De politie zoekt er verder niets achter en noemt het een trieste
samenloop van omstandigheden. Maar dan….de 16-jarige Tess krijgt een anoniem
briefje: ‘Jij bent de volgende…’.
Tess voelt zich bedreigd, maar staat daarin alleen…niemand gelooft haar.
Is dat een schaduw? Staat daar iemand?
Ik krijg het opeens koud en sla mijn armen over elkaar. Misschien is het wel
een inbreker. En misschien kijkt hij nu ook naar mij!
Het
boek ziet er geweldig mooi uit, prachtig! Het is verdeeld in vier delen, je
weet precies wanneer er een nieuw deel begint: een zwarte pagina met daarop het
briefje met namen waarvan weer een naam is doorgestreept, gevolgd door een
knalrode pagina met de volgende naam van het lijstje.
Kate
is een doodgewone meid die zich zorgen maakt om haar moeder in verband met de
kanker die zij in het verleden heeft gehad. Het lijkt nu weer niet goed te gaan
met haar. Haar moeder ontwijkt het onderwerp, maar Kate is ervan overtuigd dat haar
moeder weer ziek is. Ze heeft een vriendje, Luuk en trekt veel op met haar
vriendinnen. Wanneer ze in de bres springt voor een brugklasser die door een
oudere jongen gepest wordt, wordt ze door haar vriendinnen voor gek verklaard
en Kate komt in het middelpunt van de belangstelling te staan, maar daar zit ze
niet op te wachten. En dan vindt ze een briefje..
Yara
schopt tegen alles en iedereen aan en is er van overtuigd dat haar ouders meer
van haar broertje houden dan van haar. Ze ontmoet een jongen, Kevin, die haar
maar al te graag wat beter wil leren kennen, maar Yara houdt de boot af. Ze
vindt een briefje…en nog een en gaat naar de politie. Die neemt haar niet
serieus en Yara voelt zich boos, verdrietig en eenzaam.
Tess
is ongelukkig op haar nieuwe school nadat ze vanuit Zeist verhuisd is naar
Amsterdam. Ze hoort nog niet echt ergens bij en ze voelt zich eenzaam. En dan
vindt ook zij een briefje…’Jij bent de
volgende…’. Ze laat het er niet bij zitten en gaat op onderzoek uit.
Bij elke stap die ik zet heb ik het
gevoel dat het donker achter me beweegt. Maar elke keer als ik over mijn schouder
kijk, zie ik niemand.
Het
boek ziet er niet alleen mooi uit, maar het verhaal dat van de pagina’s afspat vanaf
het moment dat je het boek openslaat…magnifiek gedaan door Mel. Terwijl je
leest heb je ergens wel een vermoeden wat er aan de hand is, mede door de
stukjes rode tekst, maar je weet pas echt hoe het zit bij het laatste stuk.
Het
laatste hartverscheurende stuk. Die laatste paar bladzijden, die hakken erin. De
eenzaamheid en het verdriet, het gevoel van minder zijn dan een ander. Je hart
breekt.
Een
geweldig boek weer, perfect voor in/onder/naast je schoen, als je het al niet
in huis hebt!
5
sterren

Het is echt een geweldig boek! Ik lees niet graag of na school maar dit boek was echt een uitzondering!
BeantwoordenVerwijderen