Thrillerlezers was uitgenodigd om de Amerikaanse schrijfster Mary Kubica te interviewen. Haar boek The good girl was door Moon besproken en het tweede boek Zo'n lief meisje was ook net uitgekomen.
Dat gaan we niet doen dus.
Carola van de PR probeerde me over te halen maar: No Way! De rest van het team had geen mogelijkheid om mee te gaan vroeg in de ochtend naar Amsterdam (snap ik) met of werk of kleine kids in da house.
En wat heb ik er nu spijt van!.. Spijt komt na de zonde of zoiets? Geen zonde te bekennen...maar wel wat een kans liet ik voorbij gaan.
Daar de schrijfster in Amstelveen zou gaan signeren, sprak ik met bendelid Crienus (die in Amstelveen werkt) af om er even langs te gaan in boekhandel Libris Venstra. Een zeer leuke goedverzorgde boekhandel: de spanningsafdeling wordt altijd goed bekeken en er lagen heel wat spannende romans die niet gehypet zijn of in de top zoveel staan. In een open verbinding een leuk klein koffietentje maakte het compleet.
Wetend dat Crien wel Engels spreekt, want leest regelmatig boeken in het Engels, sleepte ik die mee naar voren waar de tafel stond waar de schrijfster aan zat. Ik liet Crien vragen of we tussen het signeren door wat vragen voor het blog mochten stellen. En natuurlijk was dat goed.


Daar ze de inhoud van alle boeken niet kan lezen, vertrouwt ze er op dat iedereen weet wat hij doet. Dus misschien dat er ergens een totaal andere afloop bedacht is, zij weet van niets.
Zelf leest ze echt van alles. Maar op thrillergebied vindt ze S.J. Watson met Voor ik ga slapen geweldig en raadt ze het aan iedereen aan.
Mary schreef eerst geen thrillers, maar bij het schrijven miste ze steeds iets. Tot ze als van zelf The good girl ging schrijven en alles op zijn plekje viel. Het thrillerelement had dus duidelijk ontbroken. Nu wil ze alleen maar thrillers schrijven.
Terwijl net het tweede boek in Nederland is uitgekomen, heeft ze ook al het derde boek klaar. Het gaat over een vrouw in Chicago (zelf woont ze buiten Chicago) en over een tweede mysterieuze vrouw. Terwijl Mary doorverteld, zegt ze een beetje verschrikt dat ze veel te veel aan het vertellen is over dit boek. Het komt volgend jaar in Nederland uit.
Met het vierde boek is ze nog niet ver: slechts twee pagina's heeft ze.
Hoe schrijft ze eigenlijk vragen we? Op de computer en niet met pen. Op de computer kan je zo fijn dingen weer weghalen en toevoegen.
Ze heeft doodse stilte nodig als ze schrijft: zeker geen muziek of in een ruimte met mensen. Ze schrijft dus voor dat de kinderen op staan en als man en kinderen de deur uit zijn.
De dag ervoor is ze in Nederland gekomen en morgen gaat ze door naar Milaan voor interviews en signeren.
Ze is voor het eerst in Nederland en genoot erg van de rondvaart die ze maakte. Amsterdam had zulke mooie gebouwen en grachtjes.
En ik beloofde de mevrouw van de PR om bij het eerst volgende event gewoon aanwezig te zijn om te interviewen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten