Zo’n lief meisje - Mary Kubica

De cover

Een mooi meisje op de voorkant van dit boek, maar het meisje lijkt gehavend. Dat is al iets waardoor ik het boek zou op pakken in de winkel. Nadat ik The Good Girl heb gelezen, was ik gelijk fan van Mary Kubica, dat was zo`n fijn boek! Nu dus heel benieuwd naar het tweede boek van Kubica. Al zou de cover nog zo lelijk zijn dan nog had ik hem gepakt, want mijn ervaring met het eerste boek was zo verrassend goed dat ik het toch op zou pakken. Gauw beginnen, heb er zin in!

Het verhaal

‘Geen enkele goede daad blijft ongestraft’

Een jong meisje met een baby in de regen zonder paraplu op het perron, al tweemaal is Heidi Wood haar tegengekomen op weg naar haar werk. Haar gedachten gaan vaak terug naar het meisje dat niet ouder kan zijn dan vijftien jaar. Ze maakt zich zorgen over haar, over haar kind, waar ze slapen, wat ze eten. Wanneer ze op een avond laat haar kantoor uit loopt, omdat haar man Chris pas laat thuis komt en haar twaalfjarige dochter Zoe uit logeren is, hoort ze op het perron het geluid van een jammerende baby. Ze nodigt haar uit om iets te gaan eten en geeft haar bij het afscheid haar visitekaartje.

Wanneer ze op een avond tijdens een hevige storm wordt gebeld door het meisje gaat ze haar zoeken, de baby blijkt koorts te hebben en ze besluit het meisje te helpen en neemt haar in huis, maar of dat zo`n slimme zet is?? Weet Heidi wel, aan wie ze onderdak verleend?

Mijn mening

‘Het gaat niet om wat de wereld voor jou in petto heeft. Het gaat om wat jij eraan bijdraagt.’

Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende personages, Heidi Wood, haar man Chris en het meisje Willow met de baby Ruby. Al gauw gaan er bij mij alarmbelletjes rinkelen over het huwelijk tussen Chris en Heidi. Cassidy, de collega voor Chris, zorgt volgens mij voor veel irritatie bij Heidi. En Zoe, de 12-jarige dochter van Heidi en Chris zit midden in de puberteit en haat alles en iedereen. Ze vertelt niet in het boek, maar is wel degelijk een heel belangrijk personage. De personages zijn erg goed beschreven en vooral de zinsopbouw is heerlijk net als het voorgaande boek van Mary Kubica.

Heidi is een echte weldoener, ze recyclet alles en heeft zwerfkatjes in huis genomen nadat ze er twee vond bij de container en voor haar werk helpt ze vluchtelingen en daklozen met de Engelse taal en dergelijke. Dus ook Willow en Ruby kon ze niet op straat laten leven.

‘Elk verwaarloosd, mishandeld, vergeten, genegeerd, misbruikt, haveloos wezen in Gods goede schepping is Heidi`s zaak’. Daar kan zelfs Chris niet tegen op.

Heidi heeft nog veel verdriet. Ze heeft na een korte zwangerschap waarbij baarmoederhalskanker werd geconstateerd, haar baarmoeder moeten laten verwijderen en kon haar wens om een heel groot gezin te krijgen niet worden verwezenlijkt. Het verdriet hierom is alles overheersend merk je tijdens het lezen.

Willow vertelt haar verhaal aan een hulpverlener, en Chris en Heidi vertellen hun verhaal in het heden, daardoor raak ik benieuwd wat er gebeurd is. Het verhaal van Willow gaat over wat er is gebeurd en over haar verleden voor ze bij de Woods in huis kwam; dit is erg pakkend. Het irritante is dat ik daardoor niet kan stoppen, ik wil het weten. De spanning/verhaallijn is erg goed opgebouwd en door de verschillende personages die aan het woord komen leest het boek enorm vlot en maakt dat je door wilt blijven lezen.

Het boek raakt me door meerdere aspecten, de kinderwens van Heidi en het verleden van Willow. Ik word al gauw meegetrokken en merk dat ik de beide dames goed begrijp. Aan het einde valt alles op zijn plek natuurlijk, maar ik had het niet zo verwacht.

Zo’n lief meisje is niet echt een thriller maar wel een psychologische roman met genoeg spanning voor de thrillerliefhebber. Er gebeuren geen schokkende dingen maar door de schrijfstijl van Mary Kubica is het wel zo opgebouwd dat je spanning proeft en je constant af vraagt ‘waar gaan we heen?’.

Ik heb enorm genoten van dit boek. Mary staat zeker op mijn lijstje met schrijvers waar ik meer van ga lezen. Want Zo’n lief meisje is een mooi verhaal vol emotie, spanning en diepgang in de achtergrond van de hoofdpersonages. Als ik iemand iets moet aanraden, houd Mary Kubica in de gaten! Haar schrijfstijl is zo fijn dat je er wel van gaat houden.

Moon