Drijfzand van Henning Mankell

Henning Mankells boeken staan op een van de mooiste plekken in mijn enorme boekenkast. Natuurlijk al de boeken uit de Wallanderreeks, maar ook een flink aantal andere boeken van hem. Ik ben een echte fan van deze schrijver. Las de Wallanderreeks helaas al voor ik op het idee kwam voor dit thrillerlezersblog, dus recensies ontbreken. Ze zouden stuk voor stuk enthousiast zijn. Daar het 24 oktober Henning Mankelldag is, heb ik twee teamleden aan het lezen gezet van deze schrijver.

Tot mijn verbazing ontdekte ik dat er best nog veel mensen zijn die de Wallanderreeks niet gelezen hebben. Als je van boeken houdt die prachtig geschreven zijn, met maatschappijkritische onderwerpen en een zeer intrigerend hoofdpersoon, maar waar niet vette actie inzit (wat juist ook zo lekker kan zijn), zou ik er toch eens aan gaan beginnen. uitgeverij De Geus brengt momenteel zijn boeken in een nieuwe uitvoering uit. Henning Mankell is namelijk onlangs 5 oktober overleden.

Ik las zijn boek Drijfzand. Een zeer indringend en mooi boek waarin Mankell verteld hoe hij zijn eigen leven heeft geleefd en voortgaat met leven op het moment dat hij schreef. Even slikken want als ik dit boek dus lees, heeft hij de strijd tegen kanker verloren. De diagnose kreeg hij januari 2015

Natuurlijk gaat het over hoe hij leeft met deze ziekte, maar er is nog zo veel meer in dit boek. Hij zegt zelf dat het boek gaat over levensvreugde, welke hij vond toen hij erin slaagde zich te bevrijden uit het drijfzand dat hem dreigde op te slokken.

Laat je alsjeblieft niet afschrikken door de woorden als kankeren doodgaan. Het boek gaat niet over het zelfmedelijden wat iemand zou kunnen hebben (en wat ook terecht was geweest trouwens). Deze mooie man laat zoveel kanten van zich zelf zien.

Hij laat je door het lezen van dit boek na denken over zo vele belangrijke maatschappelijke zaken. Wat laten wij eigenlijk na aan de volgende generaties? We weten hoe slecht bijvoorbeeld kernenergie is: probleem voor de mensen na ons welke rotzooi we maken/opwekken? Wie dan leeft, die dan zorgt? Hoe zullen ze in de toekomst terug kijken op onze tijd waarin we zoveel wisten en niks deden. Wat deed hij zelf, wat is hetgeen wat hij gaat na laten?  

De stijl van Mankell is in al zijn boeken prachtig, dus ook hier. Wat een mooi, ontroerend en intrigerend boek ligt er nu dichtgeslagen voor mij. Open en eerlijk verhaalde hij hierin over zijn leven met al zijn onzekerheden en zijn kwetsbaarheid.

De laatste bladzijde voor de epiloog in het boek:
"Er is een adempauze ontstaan", zegt de arts Er zijn tumoren geslonken en anderen helemaal verdwenen. "Maar dit betekent uiteraard nog niet dat je bent genezen. Er is een adempauze ontstaan. En een adempauze kan heel lang duren."

"In die adempauze leef ik nu. Af en toe denk ik aan de ziekte, aan de dood, aan hetf eit dat er bij kankerziekten geen garanties bestaan.

Copyright Cato Lein

Maar voor alles leef ik in afwachting van nieuwe momenten van geluk. Plezierige momenten waarin ik zelf dingen maak of zie wat anderen gedaan hebben, en niemand zal mij die kunnen ontnemen.
Momenten die gaan komen. Momenten die moeten komen, wil het leven voor mij van waarde zijn."
Hij heeft tot 5 oktober doorgeleefd zonder zich op te sluiten en zich alleen maar af te vragen waarom hem dit overkwam. Hij heeft zo veel mogelijk momenten opgezocht.

Een prachtig schrijver is niet meer, maar wat was het een mooie man die helaas geen nieuw werk meer zal gaan maken.. Laten we in zijn werk wat wel bestaat de levenskwesties tot ons door laten dringen en ons laten beslissen of we iets willen doen of afwachten. Laat ons leven ook van waarde zijn voor ons zelf en voor anderen.
Mocht je zijn werk wel al kennen, dan is dit een mooi boek om de man verder te leren kennen. Is Henning Mankell je nog onbekend, pak eens een boek en leer hem kennen.