Een taxichauffeur wordt
aangevallen en overlijdt zelfs later in het ziekenhuis. Al snel blijkt dat twee
jonge meiden, 19 en 14 jaar, de daders zijn. De meiden tonen bij verhoor weinig
emoties met betrekking tot hun daden. Inspecteur Wallander, belast met het
onderzoek, verbaast zich hier nogal over en kan het dan ook niet goed plaatsen.
Ongeveer tegelijk met de
aanval op de taxichauffeur wordt bij een geldautomaat het lijk gevonden van een
man. In eerste instantie wordt gedacht aan een roofoverval, maar als blijkt dat
de man geen geld gepind heeft, wordt er heel hard aan getwijfeld of het wel een
roofoverval was. Als later uit obductie blijkt dat de man aan een hartaanval
overleden is, is een natuurlijke dood voor Wallander de conclusie.
De arts van de man komt
echter bij Wallander melden dat het geen natuurlijke dood geweest kan zijn,
omdat de overledene nog geen twee maanden geleden een compleet lichamelijk
onderzoek met zelfs hartfilmpjes erbij heeft gehad en dat daaruit bleek dat de
man kerngezond was.
Onderzoek naar beide zaken
lijken een verband te hebben, maar hoe en waarom dat is de grote vraag voor het
team van Wallander. Het onderzoek neemt onverwachte wendingen en de virtuele
wereld gaat er zelfs een belangrijke rol bij spelen.
Het boek is al in de jaren
'90 geschreven, maar ondanks de veranderende wereld nog steeds van deze tijd.
Een veranderende wereld waar Mankell zich ook zorgen om maakte en dat in dit
boek ook als thema verwerkte.
Al in de eerste 2
hoofdstukken weet Mankell Wallander treffend neer te zetten als een man met
gevoel. En maakt tegelijk duidelijk dat misdaad van twee kanten bekeken moet
worden. Dat de dader niet zo verkeerd is dan dat het in eerste instantie lijkt
en dat de misdaad vaak een reden heeft. Vooral naar die reden is Wallander ook
op zoek.
De blinde muur is een boek wat je pakt. Een boek wat je in één keer uit wilt lezen. Na
een start met vooral de beschrijving van het onderzoek wordt het boek al snel
zeer spannend. Je wilt weten wat er gebeurd is en verder zal gaan gebeuren. Je
denkt soms te weten hoe het zit, maar Mankell weet je goed op een dwaalspoor te
brengen.
Er komen heel wat personen
voor in het boek, maar op natuurlijke wijze worden ze in het boek goed aan de
lezer voorgesteld. Regelmatig wordt er ook teruggeblikt naar een situatie in
een eerder boek, maar dat wordt op zo'n wijze gedaan dat dat geen enkel
probleem is. In tegendeel zelfs. Het maakt nieuwsgierig naar de vorige boeken
en het zal vast onbewust zijn , maar op die wijze promoot Mankell zijn eerdere
boeken ook nog eens.
Het boek is een echte
aanrader. Je moet als echte thrillerlezer minstens éénmaal in je leven een
Mankell gelezen hebben en dan zul je merken dat die smaken naar meer.
Mankell heeft met dit boek
bewezen dat hij een uitstekende schrijver was, die het in de vingers had om
duidelijk, maar zeker niet te eenvoudig te schrijven en een boek te kunnen
schrijven wat klopt en goed in elkaar zit.
Een groot verlies voor de
Scandinavische schrijverswereld.
Ik geef het boek 4 1/2
ster.
Renée Snijder

Geen opmerkingen:
Een reactie posten