Ik vrees dat dit is wie
ik ben.
Zo´n persoon die met een
bladblazer de blaadjes aan het verzamelen is tijdens een herfststorm.
Zo´n iemand die
broodkruimels van de keukenvloer raapt, terwijl om zich heen de stepperollers voorbij
vliegen alsof je op de filmset van een slechte western staat.
Zo´n figuur die de
helpdesk van de internetprovider belt en vervolgens zelf de verbinding
verbreekt, omdat de helpdeskmedewerker vraagt het modem te herstarten en
vergeet dat de telefoon in hetzelfde verlengsnoer zit.
Eentje die uren achter
elkaar voor een scherm zit en erachter komt dat 1.00 plus 1.00 echt 2.00 is.
Iemand die zit te
giechelen als een 16-jarige meisje wanneer er zich weer eens een flauw idee in
zijn hoofd borrelt en het eigenlijk nergens om gaat.
Ik vind het zo heerlijk
om me te verliezen in de kleine details dat ik af en toe het groter geheel niet
zie, of eigenlijk niet eens belangrijk vind. Het is zo geweldig genieten van
grafieken, statistieken, formules en regeltjes dat de uitkomst niet eens
belangrijk is, zelfs tegen kan vallen. De weg naar de uitkomst is meer genieten
dan het resultaat, alhoewel de dag natuurlijk helemaal compleet is als de
uitkomst klopt. Als de uitkomst eenmaal gevonden is, is de interesse vaak net
zo opgelost. Gebeurd, klaar, over.
Volgende.
Feitelijk is dat zo met
meer dingen: de weg naar het concert kan soms zelfs leuker zijn dan het concert
zelf, de inspanning om het doel te bereiken kan soms leuker zijn dan het doel
zelf.
Ook met schrijven heb ik
dat vaak. Ik kan me zo focussen op zinsopbouw, spelling en het verzinnen van
karakters dat de verhaallijn volledig aan me voorbij gaat. Uren zit ik te turen
naar een half perfect uitgewerkt A4-tje om vervolgens een week later met een nieuw
verhaal te beginnen. Het is een kwestie van trainen, denk ik. Blijven proberen,
blijven oefenen, misschien toch nog een workshopje erbij.
Maar in mijn hart ben ik
nog steeds dat 32-jarig jongetje dat met een digitale schuifmaat giechelend zijn Lego poppetjes zit te meten en na te tekenen, het gaat nergens over maar het is
zó leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten