Eerst het boek en dan de film

Ik probeer zo snel mogelijk het boek Papertown van John Green  te lezen. Geen thriller nee, maar wel een erg tof boek om te lezen. Vorig jaar kreeg ik op zes september vier prachtig gebonden boeken van dezelfde schrijver. Al heel snel las ik zijn Weeffout in onze sterren en was onder de indruk van de mooie zinnen die in het boek stonden, naast het verhaal. Ik heb echt zitten snotteren bij het verhaal. Ik las het toen tegelijk met Alex Hoogendoorn, de gerespecteerde (door Sander dan) recensent van Hebban van de afdeling Mens en Maatschappij (geloof ik..pin me er niet op vast). We genoten allebei en haalden mooie quotes uit het boek tijdens de urenlange chatgesprekken. Gesprekken die ook vaak over rennende Minions over de gang gingen.

Papertowns lees ik enigszins samen met Miriam. Enigszins omdat zij hem aan het begin van de week al uit had en ik nog de hele week van alles tussendoor moest lezen. Zaterdag moet hij echt uit zijn, want dan gaan we samen de film zien in de bioscoop. Natuurlijk in de bioscoop. Een film hoort voor mij in de bioscoop. Trouwens ik hoor nooit iemand over al die illegale downloads van films, gaat altijd vermanend over de ebooks. Ik download geen films, niet omdat het niet mag, maar omdat ik bijna nooit een film thuis kijk. Ik ga zaterdag lekker met een dooske popcorn achterover in een luie stoel me overgeven aan dat grote scherm. Daarna gaan we bij een glas wijn eens bespreken hoe de film afwijkt van het boek. Jullie gaan het horen van ons. Ik heb al zin in mijn zaterdag met mijn medecheffie.

Ink