Auteur:
Lilian Schneider
162
pagina’s
Uitgeverij
Passage
ISBN
9789054522911
Recensie
door Miriam Bakker
Silke
Verburgh heeft een prima leventje. Een echtgenoot, een leuke puberzoon, woont
in een nette buurt en ze heeft een fijne baan bij een glossy, ‘Zenza’. Maar
schijn bedriegt...
De
sleur zit in haar huwelijk, er wordt ruzie gemaakt over de kleinste dingen en
Silke en haar man Jeroen storten zich liever allebei op hun werk. Daar komt nog
bij dat Silke een geheim met zich mee draagt. Een groot geheim waar ze
dagelijks mee worstelt en waarmee ze op onverwachte momenten geconfronteerd
wordt. Een geheim dat ze enkel met haar beste vriendin heeft gedeeld, niemand
is verder op de hoogte. Via haar werk ontmoet ze Paul van Zanten en ze stort zich
in een affaire met hem. Hij is alles wat haar echtgenoot niet (meer) is en
Silke zet dan ook een punt achter haar huwelijk.
En
dan is er iemand die haar anonieme sms’jes stuurt, belt zonder iets te zeggen
en haar laat weten dat hij of zij steeds dichterbij komt…
‘Aquamarijn’
is Lilians debuut, een verhaal zonder moord of doodslag, maar wel met spanning,
een onderhuidse spanning. Wie zit er achter Silke aan en waarom? Wat is Silke
jaren geleden overkomen, dat nog zo’n enorme impact op haar leven heeft?
Silke
is de spil van het verhaal en dat is duidelijk. Duidelijk in die zin dat zij de
enige is die je ook enigszins leert kennen. In het begin is ze ietwat gelaten,
eenzaam, verdrietig; haar geheim eist een tol. Dol op haar zoon Tim en ze vindt
afleiding in haar werk en haalt daar voldoening uit. Als daar dan later de
affaire met Paul bij komt, wordt ze prikkelbaar, afwezig en er is angst, angst
voor diegene die haar lastig valt. Ik vond Silke weinig sympathiek en behoorlijk
egoïstisch. Haar echtgenoot Jeroen komt niet echt uit de verf, blijft erg
oppervlakkig en zijn reactie op het mislukken van zijn huwelijk viel me tegen;
het rijmde wat mij betreft niet met de manier waarop hij in het begin van het
verhaal werd neergezet.
Silke’s
nieuwe liefde Paul blijft tot het eind een mysterie.
Een
goed verhaal, absoluut, maar het had van mij veel meer uitgediept mogen worden.
Lilian heeft een zeer prettige, filmische manier van schrijven en ze weet de
gebeurtenissen goed te doseren. De ontknoping van het verhaal blijft verrassend
tot het eind en in de laatste alinea’s komt er nog een duveltje uit het doosje….eentje
die bij mij een luide ‘WTF?!’ opriep, iets wat je aan het denken zet (en nog,
want ik begrijp het nog niet echt ;-)).
Drie
dikke sterren
Klinkt goed miriam .... vooral de spanning tot het einde
BeantwoordenVerwijderenEn? Ben je er al uit?
BeantwoordenVerwijderenNee Karin, het is gewoonweg frustrerend!!!
Verwijderen