Linda Samplonius ondervraagd

Linda Samplonius (1984) is freelance tekstschrijver. Ze schreef voor Marie Claire, Cosmopolitan, NRC Next en Crimezone.nl. Nu heeft ze een vaste rubriek in VIVA en coördineert ze jaarlijks de VIVA400-lijst; een lijst met 400 succesvolle en inspirerende vrouwen. Daarnaast heeft ze een fascinatie voor crime. Een thema dat verwerkt is in haar thrillerdebuut Koelcel (Crime Compagnie)

1. Hoe voelt het, je eerste boek uit?

“Heerlijk. Na twee jaar werken is het eindelijk af. Het was een lange weg vol hobbels, onzekerheden, pieker- en piekmomenten. Om dat af te sluiten met een papieren exemplaar van Koelcel in mijn handen is heel bijzonder.”

2. Waarom gekozen voor een thriller?

“Ik heb jarenlang recensies geschreven voor de thrillerwebsite Crimezone en ik woon samen met een rechercheur, dus dat het een thriller moest worden, was al vrij snel duidelijk.”

3. Lees je zelf graag thrillers? Zo ja, noem eens een paar goede?

“Jazeker. Ik lees alles van Tess Gerritsen en Karin Slaughter. Maar ik haal ook veel inspiratie uit series. De vernieuwende vertelvorm in True Detective. Het verhaal grijpt je heel langzaam bij je strot. De dialogen zijn ijzersterk en de personages, vooral die van Rust (Matthew McConaughey) is briljant. Ik hou ook van de plotwendingen in House of Cards en de karakters in Top of the Lake.”

4. Hoeveel is je boek anders dan de eerste versies? Wat was een belangrijke verandering?

“Heel veel. Ik legde bijvoorbeeld politiesituaties voor aan mijn vriend. Hij las verschillende versies en zei dan: ‘Leuk geschreven, maar zo gaat dat in het echt niet.’ En een goede vriendin heeft zich ontpopt tot debutantenbegeleidster. Zij is letterlijk met een rode pen door het manuscript gegaan en heeft alles wat niet helder was genoteerd, of geschreven: dit taalgebruik past niet bij het personage. Dat soort dingen. Daarna ging er nog een redacteur overheen, dus ja, ik heb best wat aanpassingen gedaan. Ik heb hele hoofdstukken ingekort en zelfs verwijderd, terwijl het personage van rechercheur Femke juist is uitgebreid.”

5. Kan je goed tegen kritiek op je schrijfwerk?

“Ik zou willen zeggen ‘ja’, maar elke keer als ik naar Lieneke fietste - mijn sparringpartner en meelezer - had ik toch een beetje een beklemmend gevoel. Natuurlijk komt het hard aan als je met je neus op de feiten wordt gedrukt en iemand zegt: ‘Dit klopt niet.’ Maar het maakte Koelcel uiteindelijk stukken beter, en dat is me veel waard.”

6. Wie mogen kritiek geven?

“Iedereen, zolang het maar onderbouwd is. Ik leer veel van recensies, zo kom ik er achter hoe mensen mijn boek lezen. Maar als ik lees ‘Ik heb het op (bijvoorbeeld) pagina 32 weggelegd, ik vond het ongeloofwaardig.’ en dat is net een stuk dat op de waarheid is gebaseerd, dan doet dat even pijn. Maar ach, zo is het ook bij het sectiehoofdstuk. Veel mensen lezen het als fictie, maar het is veel meer waarheid dan mensen verwachten. Soms is de waarheid vreemder dan je met fictie zou kunnen bedenken.”

7. Met welke schrijver zou je wel eens een borrel willen drinken en wat wil je hem/haar vragen?

“Met Tess Gerritsen heb ik al een keer thee gedronken in het Ambassadehotel. Daarom kies ik voor Karin Slaughter. Ik heb al haar boeken gelezen en hou van haar pakkende, korte schrijfstijl. Wat zij doet, het soort genderbending tussen mannen en vrouwen, vind ik fantastisch. Ik zou haar willen vragen hoe zij haar onderwerpen bepaald. Mijn eerste boek is geïnspireerd op een vrouw die gedrogeerd en verkracht is. Ik móest dit boek schrijven. Maar heeft Karin Slaughter dit gevoel bij elk boek ook? En blijft dit? Of schrijf je boek zeven heel anders dan boek één?”

8. Hoe werkte je aan je boek Koelcel? In stilte? Bepaalde muziek? Thuis/niet thuis?

“Op honderd verschillende locaties. Het hing er vanaf in welke stemming ik was. Ik vond het heerlijk om in een stil huis te schrijven, vooral ’s nachts. Als de mail niet bleef binnenstromen en ik door niks werd afgeleid. Maar die nachten waren ook eenzaam. Daarom waren de zondagen op kantoor van mijn journalistencollectief heerlijk. We zaten met z’n vieren aan ons debuutboek te werken. In stilte, maar toch samen.”

9. Ik las dat je de Viva400 coördineert, welke drie vrouwen zijn voor jou inspirerend en succesvol?

lena olivier

“Klopt. En ow, mag ik er maar drie opnoemen? Jeetje. Veel vrouwen zijn op verschillende vlakken inspirerend en succesvol. Maar als ik er toch een paar moet noemen, licht ik graag Lena Olivier uit, Head of Talent Solution LinkedIn Benelux. Haar personal statement is: To inspire others to live their ambitions. En dat doet ze in elk gesprek dat ze voert. Neelie Kroes vind ik ook echt een topvrouw. En Sheryl Sandberg -COO van Facebook-  vind ik inspirerend omdat ze met humor en een vooruitziende blik zich sterk maakt voor de ontwikkeling van vrouwen.”

 

Sheryl Sandberg

10. Waarom moeten onze lezers juist jouw boek kiezen in de winkel?

“Ze moeten getriggerd worden door het omslag en door het verhaal. En veel mensen hebben geen idee wat er in Nederland met een lichaam gebeurt als daar een sectie op wordt uitgevoerd. Dus als ze zin hebben om een plastisch beschreven sectie te lezen, dan moeten ze Koelcel zeker kopen.”