Wim Paardenkoper, de
staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, wordt dood in zijn huis gevonden.
Zijn partij moet met spoed op zoek naar een nieuwe bewindsman. Criminoloog
Joost van Bronckhorst lijkt de ideale kandidaat: hij is slim en kent het
politiek bedrijf. Maar is hij opgewassen tegen de enorme taak die hem te
wachten staat? En loopt hij zelf geen gevaar?
De
cover vind ik echt niet mooi, verre van zelfs. Ik zou het boek nooit oppakken in de boekhandel of aanklikken op internet. De letters, de gebruikte kleuren en de stijl spreken mij niet aan. De rare stand van de rechtervoet viel mij meteen op. Als dát de opzet is geweest, dan is deze geslaagd.
Joost werkt op de universiteit in Leiden en heeft het daar
meer dan prima naar zijn zin. Ook al weet hij heel goed dat zijn vader het
liever allemaal anders zou zien en dat Joost, net als vader destijds, een
loopbaan in de politiek zou ambiëren. De relatie tussen vader en zoon is
moeilijk.
Als de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie onder
zeer verdachte omstandigheden dood wordt gevonden wordt Joost, min of meer met
wat subtiele dwang, gevraagd als opvolger. Joost ziet dat niet zitten maar
merkt al snel dat er niet echt sprake is van een keuze. Hij zal, onder het mom van
‘vaderlandsliefde’, de uitdaging aangaan. Geen idee van het wespennest waarin
hij zich gaat begeven neemt hij de uitdaging aan. Als staatssecretaris van zijn
departement wil hij op de hoogte worden gehouden van de omstandigheden
waaronder zijn voorganger om het leven is gekomen. En al snel merkt hij dat
zijn vragen naar verloop van het onderzoek niet op prijs worden gesteld.
Tegelijkertijd vindt er een cyberaanval plaats die in eerste instantie de
geldautomaten platlegt. Hierdoor ontstaat er onrust in het land. Kleine
opstootjes en plunderingen zijn het gevolg. De politie heeft haar handen vol en de politieke druk is hoog. En dit is nog maar het begin van wat er Joost, en Nederland, te
wachten staat. Al snel blijkt dat de dood op Paardenkoper en de cyberaanvallen
geen op zich staande gebeurtenissen zijn. Vervolgens wordt het Joost te groot
om te behappen. Hij laat zich echter niet uit het veld slaan en bijt zich vast
in het onderzoek. Dat hij op een plek zou belanden waar waanzin, intriges, en
landsbelang bijeen komen had hij niet kunnen bedenken. Is hijzelf nog veilig en
wie zit er achter de geniale opzet om het land op zijn kop te zetten. Wat is de
gedachte achter dit alles?
Querido heeft een recensie-exemplaar beschikbaar gesteld
waarvoor dank. Gezien de huidige ontwikkeling in de samenleving en de bijna
wekelijkse cyberaanvallen op banken en overheidsinstanties sprak het boek me
wel aan. En al snel bekroop mij het gevoel dat het verhaal zo gek nog niet is.
Het zou zomaar op een dag kunnen gebeuren. En wat dan? Wat doen we, als
samenleving, in een dergelijke situatie? Het verhaal van “Noodtoestand”
benadert voor mijn gevoel dus behoorlijk een mogelijke realiteit. De opbouw van
het verhaal, die begint met de moord op Paardenkoper, begint meteen goed. De
manier waarop Joost ‘gedwongen’ wordt om de aanstelling te aanvaarden, zonder
enige relevante politieke ervaring, lijkt mij ietwat onwerkelijk maar past goed in de verhaallijn. De achterliggende organisatie
die nodig is een noodtoestand uit te lokken vond ik geweldig gevonden. Ineens
lijkt niemand onschuldig te zijn. Juist omdat het een verhaal betreft met een politieke strekking, heeft het me oprecht verrast. Ik heb niets met politiek. En dus heb ik wel wat momenten van verbazing gehad. Al heb ik wel een kritische
noot dat het plot niet echt verrassend was. De opbouw naar de ontknoping liet
naar mijn mening namelijk geen andere mogelijkheid. Maar desalniettemin een
leeswaardig boek.
3,5 sterren
Patrice van Trigt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten