De waarheid over de zaak Harry Quebert

"De waarheid over de zaak Harry Quebert" - Joël Dicker

Kortelings werd in DWDD het boek “De waarheid over de zaak Harry Quebert” van Joël Dicker door het vaste panel van vier boekhandelaren uitgeroepen tot boek van de maand. Dat was een aanvaardbare reden om deze forse pil van 632 bladzijden ter hand te nemen.

De jonge schrijver Marcus Goldman heeft na de publicatie van zijn eerste en zeer succesvolle boek last van een zgn. “writer’s block”. Het lukt hem niet zijn tweede boek tot stand te brengen en hij voelt zich in het nauw gebracht door de deadline die zijn uitgever Barnaski hem heeft gesteld bij het betalen van een vorstelijk voorschot.

Goldman’s mentor, de schrijver Harry Quebert die in 1975 een bestseller schreef met de titel “De wortels van het kwaad” , woont in het jaar 2008 in het prachtige huis “Goose Cove” in het plaatsje Aurora in New Hampshire. In de tuin van dat huis wordt bij toeval het lichaam opgegraven van Nola Kellergan, die op vijftienjarige leeftijd spoorloos verdween op 30 augustus 1975. Quebert wordt door de plaatselijke politieagent Perry Gahalowood direct verdacht van moord op Nola, temeer omdat Quebert in 1975 als vierendertigjarige een liefdesrelatie met Nola onderhield waar de lokale bevolking destijds schande van sprak.

Goldman gelooft in de onschuld van Quebert en gaat tijdelijk in het huis van Quebert wonen om ter plaatse onderzoek te verrichten. Zijn doel is de kwestie tot op de bodem uit te zoeken en er een boek over te schrijven.

Hij ontmoet in Aurora onder meer David Kellergan, de vader van Nola, het echtpaar Robert en Tamara Quinn met hun beeldschone maar niet al te slimme dochter Jenny, de puissant rijke Stern en diens mismaakte chauffeur Luther Caleb, de politieman Travis Dawn en de vroegere politiechef Gareth Pratt.

Gaandeweg zijn onderzoek ten behoeve van zijn boek, dat opmerkelijk genoeg in nauwe samenwerking met politiechef Gahalowood geschiedt, lijkt Goldman het mysterie te ontrafelen. Zijn boek over de zaak is vlak voor de deadline gereed, als opeens blijkt dat het niet is zoals het lijkt. Waar Goldman al twijfelde over het bewijs tegen de veronderstelde dader, komen op het laatste moment nieuwe feiten aan het licht die zijn verhaal in het klaarliggende boek als een kaartenhuis ineen doen storten.



De plot van “De waarheid over de zaak Harry Quebert” neemt enkele malen een originele wending, en daardoor blijft het verhaal dat enigszins langdradig leek te worden, toch boeiend.

Het taalgebruik van Dicker is helder en eenvoudig. Het boek is geschreven vanuit de situatie in 2008 en bevat vele flashbacks naar het jaar 1975, waarin het drama rond Nola zich afspeelde. De verhaallijn is niet ingewikkeld waardoor het boek gemakkelijk leesbaar is. De sfeertekeningen zijn redelijk uitgewerkt, maar sommige karakters in het boek blijven nogal oppervlakkig. Ook de dialogen zijn vaak simplistisch en soms zelfs op het kinderlijke af.

De vertaling van het boek laat af en toe te wensen over en verzandt dan enkele malen in slecht Nederlands. Zo noteerde ik deze twee vreemde zinnen:

* De eerste resultaten van het onderzoek wezen uit dat er in Nola’s slaapkamer geen sporen van braak of een strubbeling waren te vinden. (het woord “strubbeling” is hier nogal merkwaardig; je zou verwachten “worsteling”, “schermutseling” o.i.d.)

* Ik dacht dat ik te snel van stapel was gelopen. (de uitdrukking luidt “te hard van stapel lopen”)

“De waarheid over de zaak Harry Quebert” is wel een onderhoudend boek. Maar het welhaast lyrische gevoel van het panel van boekhandelaren in DWDD deel ik toch niet. Daarvoor is meer nodig. De compositie van het verhaal is erg aardig, en de plot mag er zijn. Het enigszins ontbreken van beeldende taal is echter een gemis, evenals de relatieve oppervlakkigheid van enkele karakters en van de dialogen.

Daarom krijgt het boek ternauwernood drie sterren.

Charles