Anders dan anders met Ronald van den Broek

Recent kwam Fantoomzoon uit van Ronald van den Broek en ik mocht hem al lezen...en hij is erg goed.

 Al zijn hele leven verslindt hij thrillers en sinds het verschijnen van de eerste Nicci French is hij verslingerd geraakt aan het genre literaire thriller.

Het lezen van thrillers en schrijven van verhalen leidde in 2014 tot de eerste serieuze aanzet van een manuscript. Na ruim anderhalf jaar uitdenken, schrijven en schaven werd zijn eerste literaire thriller Varkensbloed in chocolade , met een prachtige cover, uitgegeven.

In 2016 verscheen  Beschermduivel en in 2019 Mijn kartonnen broeren nu in 2021 dus Fantoomzoon.

(bron:website Ronald)

Voor nu beanttwoordt Ronald de wat andere vragen dan die gewoonlijk gesteld worden:

Wat maakt je kwaad?

Ik word niet zo snel kwaad, maar als ik iets moet noemen is dat onrecht of wanneer iemand iets beweerd wat echt niet waar is. Met al dat fake news de laatste tijd, maak ik me dus iets vaker boos dan voorheen. 

Geloof jij in toeval?

Als echte beta ben ik geneigd om 'ja' te zeggen, maar het is soms ook wel spannend en fijn om te denken dat toeval niet bestaat en dat we onderdeel zijn van een groter plan. Karma is ook zo iets. Als karma bestond zou de wereld er waarschijnlijk een stuk mooier uitzien.

Welk nummer doet pijn aan je oren?

Liefdesliedjes van volkszangers kan ik echt niet aanhoren. Andre Hazes uitgezonderd, maar ik woon dan ook in zijn geboortestraat in De Pijp in Amsterdam. 

Welk nummer blèr je altijd zo hard mogelijk mee?

Een guilty pleasure: Ich bin wie du van Marianne Rosenberg. In de kroeg na een paar biertjes. 

Ich bin wie du (om het even te horen)

Met welk bekende persoon zou jij wel een avondje willen gaan stappen?

Robbie Williams. Volgens mij kan je erg lachen met hem en ook een goed gesprek voeren. 

Waarvan word jij super-enthousiast?

Een middag schrijven buiten op een terras of een wandeling door een vreemde stad.

Waar werd je voor het laatst stil van?

Het nieuws dan een baby werd gevonden in een ondergrondse container. Wat heeft iemand tot deze wanhoopsdaad gedreven? 

Speel je wel eens vals in spelletjes?

Nee, tenzij ik door heb dat mijn tegenspeler vals speelt, dan wordt het een uitdaging op zichzelf om zo goed mogelijk vals te spelen.

Welk beroep zou je nooit kunnen uitoefenen?

De persoon die dieren dood in een slachthuis. Ik vind mezelf daarin wel hypocriet, want ik eet zelf wel vlees (met mate, maar toch). 

Wanneer heb je voor het laatst gedanst?

Dat was voor de coronacrisis of misschien even kort en stiekem toen de gordijnen dicht waren. 

Kan jij tolerant zijn voor intolerante mensen?

Ja, want ik denk altijd dat elke gedraging (dus ook intolerantie) ergens vandaan komt en dat de meeste mensen (op den duur) wel tot bezinning komen.

Word je liever aangevallen door een hond of een zwerm bijen?

Beide geen fijn idee, maar dan toch door een hond. Liever één tegenstander dan een hele zwerm.  

Welke film vond je verschrikkelijk?

De Netflix-film I'm Thinking of Ending Things. Ik had me erg op deze film verheugd omdat hij zwartgallige humor zou bevatten, maar ik vond hem gewoon erg saai.

Welke film kan jij wel duizendmaal zien?

Into the Wild. Fantastisch verhaal en mooie beelden van de natuur in Alaska.

Wat bestel je bij McDonald's?

Mc Nuggets en een bananenmilkshake.

Welke foto staat er als achtergrond op je tablet/laptop?

Op mijn privé-laptop de cover van mijn nieuwste thriller fantoomzoon en op de laptop van mijn werk een straatbeeld van Hellskitchen, een wijk in New York.

Als je nog maar 1 boek zou mogen lezen, welk zou je dan nemen?

Zonder twijfel de trilogie van Floortje Zwigtman, Een groene bloem.

Wat zou je eten als laatste avondmaal?

Biefstuk Bali van Loetje met patatjes en een salade. En een crème brulee als dessert. 

Wat staat op de eerste plaats op je bucketlist?

Afgelopen jaar mijn all time nummer 1 afgewerkt: een helikoptervlucht boven Manhattan; geweldig!

De opleiding Scenarioschrijven staat nu bovenaan de lijst. Zodra de coronamaatregelen versoepeld worden en fysiek les volgen weer mogelijk is, ga ik daaraan beginnen.     

Welk dier omschrijft jouw persoonlijkheid?

Dat is een lastige. Sociaal, beheerst en reislustig. Misschien een trekvogel die van warmte houdt.

Wie zou de hoofdrol in de verfilming van je boek moeten spelen?

Carice van Houten. Ten eerste zou dat een enorme eer zijn. Bovendien zet zij ieder personage geweldig neer.

 

De boekenkast van... Floortje Zwigtman

 Floortje Zwigtman (1974) debuteerde in 2001 met Spelregels, een jaar later volgde het spraakmakende Wolfsroedel. Haar passie voor negentiende-eeuws Londen kon ze kwijt in de trilogie Een groene bloem, waarvoor ze een aantal jaren onderzoek deed. Zwigtman ontving voor haar boeken vele prijzen, waaronder de Gouden Uil en de Gouden Zoen.
Wat heeft deze auteur zelf in haar boekenkast?

*Hoe divers is jouw boekenkast?

Behoorlijk divers! Op de bovenste plank van deze kast staat de non-fictie die ik voor mijn plezier of uit nieuwsgierigheid lees. Vooral verbaas-boeken, bijvoorbeeld over de wonderbaarlijke wereld van dieren en planten, monografieën over gekke maar fascinerende onderwerpen als kleuren, de stem of zelfs curry, boeken over Neanderthalers, ontdekkingsreizigers of UFO-believers…. Daaronder staat de fictie: Nederlands-, Engels- en Duitstalig. Als het even kan, lees ik een boek in de oorspronkelijke taal. Ik ben nu ook Spaans aan het leren, dus binnenkort verschijnen er ook Spaanse boeken op deze plank. De plank daar weer onder, is gevuld met research voor toekomstige romans: ooit wil ik eens een roman schrijven die in het Moorse Andalusië speelt en dus verzamel ik daar alvast boeken over, onder andere een heel fraai standaardwerk dat ik voor een prikje op internet heb gevonden… Verder rusten hier mijn volgeschreven notitieboekjes uit. Elke roman schrijf ik eerst met de hand, liefst in mooie, handzame opschrijfboekjes die altijd in een tas passen. Als ze vol zijn, komen ze hier terecht. De onderste plank is gevuld met boeken die ik gebruik bij de roman die ik op dit moment aan het schrijven ben en die zich afspeelt in het oude Rome. Die onderste plank heeft de neiging zich te vullen met meer boeken dan er eigenlijk op passen, maar ook op de bovenste planken staan de boeken vaak twee rijen dik.

*Staan ze op alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?

Kijk eens: wat denk je? ;-)

Ooit waren mijn boeken wel volgens een systeem geordend, maar plaatsgebrek heeft daar een eind aan gemaakt. Ik ben een book hoarder. Er staan nog zo’n vijftien boekenkasten in huis… ook allemaal barstensvol! Als het te erg wordt, houd ik opruiming, maar meestal ontbreekt de tijd.

Before they pass away  bovenin

*Wat zijn de 3 mooiste boeken die je hebt?

Ik houd erg van bijzonder geïllustreerde boeken. Before they pass away van Jimmy Nelson is zo’n boek, vol met foto’s van bedreigde volken in schitterende kleuren. Het heeft een ereplekje in de kast in mijn vakantiehuis. Verder vind ik Zijde van Alessandro Baricco met illustraties van Joelle Dreidemy een prachtboek. En ook een geïllustreerde versie van Krabat van Otfried Preussler is zo’n tentoonstellingsboek dat regelmatig op een standaard wordt gezet.

*Staat jouw favoriete boek aller tijden daar ook tussen?

Niet in deze kast. Waar heb ik het ook alweer gelaten???

*Belandt elk boek in de kast of doe je ook makkelijk weg?

Zo één à twee keer in het jaar maak ik een kritische ronde langs mijn boekenkasten. De boeken waarvan ik zeker weet dat ik ze niet nog eens ga lezen, gaan dan naar het antiquariaat. Herleeswaarde is het bewaarcriterium.

*Lees je veel?

Elke dag, voor werk en voor plezier. Omdat ik historische romans en non-fictie schrijf, besteed ik erg veel tijd aan research. En daarnaast lees ik graag romans, uit liefhebberij, maar ook omdat sommige boeken je aan het schrijven zetten. Die zijn zo mooi geschreven: dat wil jij óók!

*Waar lees je het allerliefste?

Heel decadent: in bed of op de sofa.

*Aan welke boeken uit je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?

Ronja de Roversdochter was een favoriet, net als de Paulus de Boskabouter-boeken van Jean Dulieu, allebei met schitterende illustraties van donkere wouden. Ik las veel uit de schoolbibliotheek, maar de echte favorieten heb ik later wel in de boekhandel opgespoord.

*Kom je uit een gezin waar veel gelezen werd?

O ja! Maar mijn ouders waren allebei al wat ouder, dus ik las de boeken van een vorige generatie: de avonturen van Bob Evers en zelfs de verhalen van W.G. van der Hulst. Pas op de basisschool heb ik Astrid Lindgren, Thea Beckman en Roald Dahl ontdekt.

*Leen je wel eens boeken uit?

Ja, maar alleen als ik weet dat ik ze terug krijg! Ik ben een nogal jaloerse boekbezitter. Ik gun ze niet zomaar iedereen!

De favoriete boeken van Ronald van der Broek

Ronald van den Broek (1967) is in Utrecht geboren en woont in Amsterdam. Naast het schrijven van thrillers werkt hij als gezondheidswetenschapper en jurist bij de overheid en houdt hij zich bezig met het opsporen en bestrijden van fraude in de zorg. In 2014 debuteert Ronald met z'n psychologische thriller Varkensbloed in chocolade. In 2016 verscheen Berschermduivel, welk mooie recensies kreeg

Wij vroegen hem naar zijn favoriete boeken


De top 3 favoriete boeken van Ronald van den Broek

Toen Thrillerlezers vroeg naar mijn favoriete boeken, moest ik meteen denken aan een passage die ik nog geen week geleden aan mijn derde thriller met de werktitel Mijn kartonnen broer toevoegde: “Mila laat haar ogen over de lange rij met lastig uitspreekbare titels in de rijk gevulde boekenkast gaan. Overwegend wetenschappelijke werken op het gebied van de natuur- en scheikunde. Ze ziet voor zich hoe Joanne op het podium in de collegezaal een stuiterende menigte van overwegend mannelijke studenten met slungelige lichamen vol testosteron toespreekt. Ze moet innerlijk gniffelen. Een boekenkast onthult zoveel meer over iemand dan wanneer je met hem of haar een avond in de kroeg doorbrengt. Het toont zelfs de grootste charlatan zijn ware gezicht.”

Met die gedachte neem ik plaats voor mijn eigen boekenkast. Acht brede planken waarop de boeken door mijn partner, na een flinke discussie – want hoe onhandig – esthetisch verantwoord op kleur staan gesorteerd. Al snel word mijn oog naar een reeks dikke pillen getrokken: Een groene bloem. De fantastische trilogie van Floortje Zwigtman, niet voor niets door de Standaard der Letteren uitgeroepen tot de vrouwelijke Charles Dickens. De drie boeken leiden je op een meeslepende wijze door het levensverhaal van Adrian, een jongen van vijftien jaar die als prostitué terecht komt in de kringen van beroemde kunstenaars, waaronder Oscar Wilde. Een aangrijpend verhaal waarin de sfeer van het Londen – en Parijs – van weleer zo treffend wordt beschreven dat je bijna zeker weet dat de auteur over een geheime tijdmachine moet beschikken.

Als ik de drie zware boeken van ieder zo’n zeshonderd pagina’s op de salontafel heb gelegd om voor de derde keer te gaan lezen, valt mijn oog op een reeks donkere boekruggen. Mijn favoriete auteurskoppel Nicci French. Waarschijnlijk is het geen toeval, maar ook deze verhalen spelen zich af, op een enkel uitstapje na, in het vaak zwaarbewolkte en natte Londen. Ook hier worden door de auteurs veel woorden besteed aan het beschrijven van het – in dit geval hedendaagse – decor en wordt de stad door hen liefkozend aangeduid als een van de personages in hun boeken. Ik heb menig boek van Nicci French als reisgids meegenomen op een van mijn vele uitstapjes naar deze stad, op zoek naar ondergrondse rivieren en andere verborgen juweeltjes.

Een ander boek dat niet mag ontbreken in mijn persoonlijke top 3, of eigenlijk boeken, want ik verslind elk exemplaar van Michael Robotham en dan met name de reeks met in de hoofdrol de klinisch psycholoog O’Loughlin die lijdt aan de ziekte Parkinson. Ik kan enorm genieten van de onverwachte en verbluffende plotwendingen en voortdurende spanning. Een aanrader voor iedereen die van psychologische thrillers houdt. Ook hier spelen veel van de verhalen zich af in Londen waar deze Australische schrijver tien jaar heeft gewoond.

Ik kom zelf ieder jaar in Londen en ik heb me de laatste keer enorm vermaakt met het zoeken naar geschikte locaties die voorkomen in Mijn kartonnen broer. Het enige minpuntje aan deze stad is dat zij onbetaalbaar is geworden. Misschien moet ik toch eens contact opnemen met Floortje Zwigtman en vragen of ik gebruik mag maken van haar tijdmachine zodat ik met slechts enkele ponden op zak als een rijk man mijn entree kan maken in de door haar zo bloemrijk beschreven wereld.