Posts tonen met het label amazone. Alle posts tonen
Posts tonen met het label amazone. Alle posts tonen

woensdag 4 januari 2017

Amanda blikt terug



Cheffie Ink heeft gevraagd of wij eens een mooi jaaroverzicht willen schrijven wat wij het afgelopen jaar hebben gelezen, hoeveel, wat je ervan vond enz. Dus zo braaf als ik ben kruip ik dan weer maar achter de laptop om een leuk verhaaltje uit mijn mouw te schudden!

Ik heb voorgaande jaren eigenlijk nooit precies bijgehouden hoeveel boeken ik gelezen heb, maar ik denk dat ik dan maximaal rond de 50 uitkwam. Ik had voor mijzelf dit jaar als doel gesteld om 60 boeken te lezen (zelfs met de studie erbij redelijk fanatiek!) maar die heb ik gewoon makkelijk gehaald. Ik ben momenteel zelfs al in boek nummer 67 bezig! Mijn 67ste boek van dit jaar is het laatste leesclubboek van Thrillerlezers!, namelijk Het Amazone conflict van Ad van Lisdonk. Ik denk niet dat dit al mijn laatste zal zijn van dit jaar, aangezien ik nog 5 dagen te gaan heb. Dus ik hoop dat ik toch de 68 boeken nog ga halen dit jaar! Begin dit jaar hadden wij een reading challenge opgezet met 30 categorieën wat voor thrillers je moest lezen. Denk hierbij dan aan: Een jeugdthriller, een thriller van een Vlaamse auteur, een boek met een kleur in de titel enz. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk ver gekomen ben, maar heb ze helaas niet allemaal gered. 7 challenges heb ik helaas niet gehaald.

Laten we dan eerst even beginnen met de boeken die zijn tegengevallen, ik heb dit jaar geen scores onder de 3 sterren gegeven, dus over het algemeen waren het redelijke boeken die ik gelezen heb het afgelopen jaar. In de categorie van 3 sterren vallen dan onder andere Mara van Sterre Carron, ik vond dit een erg rommelig boek met heel veel verhaallijnen waarbij best het één en ander geschrapt
had kunnen worden. Medicijn van Ingrid Oonincx was een spannend boek, maar zaten ook enorm veel toevalligheden in die eigenlijk niet konden. James Patterson met Zoo viel ook erg tegen, ik ben groot fan van deze schrijver, maar met dit boek heeft hij toch wel een beetje de plank misgeslagen. Ongeloofwaardig verhaal over dieren die zelf kunnen denken en de wereld vernietigen doordat ze een bepaalde geur ruiken, neh niet zo mijn ding. Vuurkind van S.K. Tremayne vond ik ook wat tegenvallen, vorig jaar IJstweeling gelezen en die vond ik echt heel goed, deze viel helaas tegen. Ik miste de echte spanning in het verhaal. Dagen van schaamte van Lieneke Dijkzeul, dit was mijn eerste van deze schrijfster, maar ik vond het niet geweldig. Er gebeurde voor mijn gevoel te weinig in het verhaal. Wat ik dan wel weer erg goed vond, was de achterliggende plot. Die was goed verstopt maar goed uitgewerkt.

Heb ik dan ook nog echt goede boeken gelezen dit jaar? Ja zeker! Gelukkig wel! Ik ben nooit zo heel scheutig om een boek 5 sterren te geven, dat zijn er dit jaar dan ook maar 2 geweest die dit genoegen mochten hebben. Namelijk: Zwanenzang van Franck Thilliez en Het Joshuaprofiel van Sebastian
Fitzek. Beide geweldig spannende boeken. Zwanenzang is een deel van een serie waarvan ik al meerdere delen had gelezen, heerlijk gruwelijke boeken. Thilliez weet de spanning goed op te bouwen en deze gedurende het hele boek vast te houden. Geweldige uitgebreide en gruwelijke beschrijvingen schuwt hij zeker niet. Ik heb enorm genoten van dit boek en hoop dat een volgend deel uit de serie van Frank Sharko en Lucie Henibelle weer snel zal volgen! Het Joshuaprofiel was het tweede boek welke ik gelezen heb van Fitzek en sleurt je mee van de ene gedachtengang in de andere. Ook Fitzek weet de spanning op te bouwen en vast te houden gedurende het hele boek. Daarbij weet hij je ook steeds weer op het verkeerde been te zetten, waardoor je op den duur ronddoolt tussen wat echt is en wat niet. Het onderwerp is goed gekozen: pedofielen. Hij weet het op den duur zelfs zo te draaien dat je medelijden krijgt met de pedofiel inhet boek. Nou, daar moet je toch wel echt je best voor doen om dat voor elkaar te krijgen. Echt chapeau!

Daarnaast heb ik nog genoeg 4 sterren thrillers gelezen en boeken waar ik dan positief verrast door ben zijn onder andere De stille doden van Claire McGowan, verrassend en spannend boek, nog niet eerder wat van haar gelezen, maar smaakt naar meer. Beschadigd van Ika Gerritsen, heerlijk vlotte thriller waarbij de spanningsopbouw mooi verloopt en je eigenlijk met een onbevredigd gevoel achterblijft (door het einde van het verhaal, niet door de manier van schrijven. ;-) ). In de familie van Joyce Spijker, ik ben normaal niet zo van de politiek-getinte thrillers, maar Joyce heeft me met haar boek toch weten te overtuigen. Goede, vlotte en spannende thriller, zeker een aanrader. John Hart met Weg zonder genade, geweldig goed geschreven boek waar ik mij erg mee heb vermaakt. Verder zijn er nog zoveel boeken die ik niet allemaal nog ga opnoemen.
Natuurlijk zijn er ook nog boeken waarvan ik nu al enorm uitkijk naar het vervolg ervan, dat is: Het vervolg om Gotcha! van Sterre Carron (doorschrijven Sterre!), het vervolg op Negendoder van Ule Hansen (dit boek heeft mij ook erg verrast.), uiteraard de volgende boeken van Karen Rose ik blijf ze heerlijk vinden. Het volgende deel met Kathleen Verlinden van Anja Feliers, het derde boek van Emelie Schepp het vervolg met Jana Berzelius in de hoofdrol, elk volgend deel van Arlidge. De volgende boeken van Karen Sander staan ook hoog op de lijst en uiteraard de volgende boeken van Melissa Skaye! Fitzek en Thilliez hou ik uiteraard ook in de gaten, want die moeten ook gelezen worden. Ik ben ook erg benieuwd naar het vervolg op De kolibrie van Kati Hiekkapelto. En natuurlijk naar heel veel andere nieuwe boeken die uit gaan komen, denk aan de nieuwe van Kepler bijvoorbeeld en ik zit nog steeds met smart te wachten op Dood de Engel het vervolg op Dood de Vader van Sandrone Dazieri.


Ik wil uiteraard ook de Noordzee-moorden van Isa Maron nog even noemen. Helaas hebben we hiervan dit jaar het laatste deel gehad, maar wat een geweldig vierluik heeft Isa hiermee op de Nederlandse thrillermarkt gebracht. Als je ze nog niet gelezen hebt moet je dit echt doen. Ik ga Maud en Kyra in ieder geval enorm missen. Wat een heerlijke personages!
Nou, ik denk dat ik zo wel een behoorlijk jaaroverzicht heb neergezet. Wat vonden jullie van de boeken die ik hierboven heb opgenoemd? Zijn jullie het met mij eens, of hebben jullie andere ervaringen?

Tot de volgend jaar!

Groetjes Amanda

woensdag 21 december 2016

Het amazoneconflict van Ad van de Lisdonk

Het amazoneconflict - Ad van de Lisdonk


AchterflapHet Amazoneverbond, een geheim genootschap van militante vrouwen, stelt alles in het werk om vrouwen aan de top van de wereldorde te krijgen. Daarbij ontzien ze niets of niemand. In haar strijd tegen de Amazones lijkt Laura Sieberg het onderspit te delven. 
Ze wordt over de hele wereld gezocht voor de moorden waarvoor Het Amazoneverbond haar op heeft laten draaien. Om zichzelf en haar dierbaren te beschermen zal Laura definitief met de Amazones af moeten rekenen.
De omslagEen sexy stoere vrouw staat in een nachtelijke straat met een pistool in haar hand. De houding die ze heeft lijkt op de houding van een stoere cowboy die haar tegenstander opwacht voor een duel. In de verte zie je een persoon aan komen lopen. De vorige delen van de Amazonetrilogie kennende heb je Laura in gedachten.
Ook dit derde deel is een regelrechte sexy en stoere thriller met veel humor te noemen. Ook de actie is van een tempo waardoor je je in de hoogste en scherpste achtbaan ter wereld waant. Van enorme hoogte duikel je keihard naar beneden en een scherpe bocht in. Dit een keertje of 50. De plotwendingen benemen je bijna de adem. Zucht en blader snel verder…en verder..sneller..verder…sneller…
Ad van de Lisdonk wordt geroemd om zijn inlevingsvermogen in vrouwen, echter ben ik van mening dat hij een meester is in het spelen met alle stereotypes rondom vrouwen en mannen, en daarmee het bespelen van jou als lezer. Wanneer gebruikt hij humor en wanneer zijn eigen gedachten ten opzichte van de vrouw? Hij laat je tijdens de vele acties ook scherp nadenken. Zijn de amazones mannelijk, enkel alleen omdat ze macht willen, omdat ze strijd voeren, over lijken gaan? Zijn dit werkelijke mannelijke aspecten?
Ad lijkt out of the box te kunnen schrijven. Raakt met grappen op beide vlakken:
Nyx sloeg hard met haar vuist op de tafel. “En nou stoppen met dat gemekker! Je lijkt wel een vent!”
“Ik bedoel: ook zonder mannen hebben vrouwen maar weinig redenen nodig om elkaar dwars te zitten.” 
Ook dit derde deel is met recht een pageturner te noemen. Je wordt steeds weer verrast met wat hij enkele hoofdstukken verder opeens weer bedacht heeft om jou weer extra wakker te schudden, alhoewel de vaart in het verhaal geen tijd tot indutten geeft. Schietpartijen, achtervolgingen, lijken: het dendert maar door. Dit al zonder vermoeiend te zijn.
Ad van de Lisdonk baseert zijn verhalen altijd op ware gegevens, zo bestaan de wapens die hij benoemt echt, zoals ook het bijzondere wapen wat met geluidsgolven iemand uit elkaar laat klappen. Ook in dit deel komt er informatie voorbij die je laat afvragen of dit toch hopelijk niet echt kan. Ook de bijbel wordt in een ander perspectief gezet. Als je na het lezen van dit boek ook zelf niet gaat nadenken over macht en ongelijkheid heb je de laag onder het lezen van deze thriller sterk gemist. Dit Amazoneconflict kan je ook gewoon als lekkere actiethriller lezen, maar mocht je jouw hersentjes ook in werking willen zetten is die mogelijkheid er ook.
De schrijver geeft aan dat dit waarschijnlijk dan echt het laatste deel is van de Amazones. Echter lijkt hij wel een slag om de arm te houden met het einde. Het doorwrochte plot door de boeken heen komt dan wel tot een mooi einde, maar zou zo weer opgepakt kunnen worden voor een extra ronde.
Daar zijn ze dan: 5 sterren. 

Vijf sterren van een recensent, die de hausse van veel sterren standaard weggeven belachelijk vindt, maar nu alleen maar chapeau kan roepen. Een perfect afsluitend deel waar mening schrijver jaloers op kan zijn.
Ink

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!