Rusteloos van Damen en Vandermeeren

Titel: Rusteloos

Auteurs: Hilde Vandermeeren – Walter Damen

Uitgeverij: Van Halewijck

Publicatiedatum: september 2018

Recensie door Martijn

Waardering: 4 kraaien

Hilde Vandermeeren hoeft nog weinig uitleg te krijgen.  Ze is al jaren bezig als auteur, eerst vooral gespecialiseerd in prachtige kinderboeken, om zich vervolgens op thrillers te werpen. Zo bouwde ze op zeer korte tijd een trouw publiek op dat haar intussen ook al jaren volgt.

En terecht ook: vorig jaar won ze terecht de Hercule Poirot-prijs met het ijzersterke Schemerzone, maar dat was bijlange na niet haar enige goede boek. Vandermeeren is ongetwijfeld een naam die nog veel zal terugkomen in de komende jaren.

Rusteloos is het resultaat van een samenwerking met strafpleiter Walter Damen, een man die in het verleden oa Moord op de Boekenbeurs pende (ook in samenwerkingsverband toen, met Jan Geerinck.

Toen Vandermeeren benaderd werd door de uitgever om met Damen in zee te gaan, aarzelde ze ook niet. Het resultaat wordt dus een spannend drieluik, die begint met Rusteloos.

Korte inhoud:

Kirsten is een jonge strafpleitster die voor een gerenommeerd advocatenkantoor in Lissabon werkt. Wanneer de dochter van een Portugese partijvoorzitter vermist wordt, krijgt Kirsten haar eerste grote strafzaak. Ze verdedigt een Vlaamse projectontwikkelaar die verdacht wordt van betrokkenheid bij deze verdwijning. Volgens de publieke opinie is hij schuldig en de druk van de media is enorm. Haar cliënt houdt zijn onschuld vol, maar is hij te vertrouwen? Een onderzoeksjournalist ontdekt feiten die een nieuw licht werpen op de zaak. Sommigen hebben er alles voor over om de waarheid te verbergen. Zelfs moord. Er staat veel op het spel. Wie wint en wie verliest?

Net als bij haar eerdere thrillers grijpt Vandermeeren je meteen bij de keel door ijzersterk te starten en niet meer los te laten. Dat gevoel dat je meteen bij de zaak betrokken wordt, blijft doorheen het boek sterk aanwezig. Ook de onderhuidse spanningen waar ze zo sterk in is, blijven in het boek duidelijk aanwezig. De personages, vooral Kirsten, zijn sterk uitgewerkt, waardoor je ook voeling met hen hebt.

Toch is dit boek ook iets anders dan haar anderen. Je merkt dat het om een samenwerking met een ander auteur gaat en dat daardoor de nuances van beide persoonlijkheden voelbaar zijn. De gerechtelijke procedures omtrent de zaak zijn duidelijk van de hand van Damen, terwijl Vandermeeren vooral verantwoordelijk is voor de spannende elementen.

Het prachtige Lissabon komt uitgebreid aan bod, zonder dat het teveel wordt. Je krijgt gewoonweg zin om het vliegtuig te nemen en er even een bezoekje te gaan brengen.

De schrijfstijl is ook licht aangepast tegenover haar andere werken, net door die samenwerking. Dit merk je in kleine nuances en beschrijvingen, voornamelijk ook door de beschreven procedures en concept van het verhaal. Vandermeeren schrijft meestal een ander type van thriller.

Conclusie: Rusteloos was niet mijn favoriete Vandermeeren boek, maar ik heb er zeker van genoten. Het is een sterk begin van een trilogie die ongetwijfeld zijn niveau zal behouden. De lat werd hoog gelegd, maar er is zeker nog ruimte voor groei. Ik kijk alvast uit naar het vervolg!

4 kraaien voor deze mooie thriller

Eyeworks koopt filmrechten Stille grond van Hilde Vandermeeren

Uitgeverij Q en auteur Hilde Vandermeeren melden met trots dat productiemaatschappij Eyeworks Belgium de film- en tv-rechten van Stille grond heeft gekocht. Eyeworks maakte succesvolle reeksen als Cordon, Eigen kweek en recent de films Achter de wolken en Everybody happy.

Stille grond gaat over de vermissing van de zesjarige Rosie. Ze verdwijnt uit de slaapkamer die ze deelt met haar tweelingzus Ruby. Daarna ontbreekt elk spoor van haar. In dit gezin groeit Eve op, het jongere zusje. Dertig jaar later duikt er in het biechtboek van een kapel een mysterieus bericht over Rosie op. Omdat het politieonderzoek niets oplevert, trekt Eve zelf op onderzoek uit.

Hilde Vandermeeren (1970) uit Torhout studeerde psychologie en werd bekend als jeugdauteur. Veel van haar boeken werden bekroond en vertaald. Haar thrillerdebuut won in 2013 de Hercule Poirot Publieksprijs en stond op de longlist Diamanten Kogel. Daarna verschenen haar thrillers De toeschouwers (2014), Stille grond (2015) en Scorpio (2016). Met Stille grond haalde ze als enige Vlaming de shortlist Gouden Strop 2016, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Dit jaar verschijnen twee van haar spannende korte verhalen in het Amerikaanse Ellery Queen’s Mystery Magazine: The Lighthouse en Stranger in the Night.

Levend aas - Katrien van Effelterre

Katrien Van Effelterre, een Vlaamse schrijfster uit Diest, schreef eerder Vossenspoor (2014) en nu Levend Aas. Haar inspiratie voor dit boek haalde ze uit een echt voorval en zo begon haar schrijversgeest een verhaal te bedenken.

Tijdens een undercoveroperatie is Patricia Rodiers het lokaas. Een seriemoordenaar heeft het namelijk gemunt op zijn online dates en deze rechercheur hoopt zo de man te pakken te krijgen. Hij spreekt namelijk af in Xtraordinary, een taverne in Diepenbeek, om zijn slachtoffers uit te kiezen en op deze manier wil de politie de moordenaar in de val lokken. Patricia, de gedreven en doortastende politieagente, wil deze moorden heel graag oplossen. Wanneer het fout gaat met de zaak en Patricia gestopt wordt, gaat ze toch verbeten door. Een vals datingprofiel op Lovequest (de datingsite waarop de killer jaagt) dat past in zijn voorkeur, moet de man uit de tent lokken. Het lijkt wel alsof deze dader pakken haar missie is... Uiteindelijk blijkt dat Patricia ook een persoonlijke reden heeft om door te gaan en de zaak op te lossen.

Levend Aas is een boek dat intrigeert en de lezer vaak op het verkeerde been zet. De cover met in grote en opvallende letters Levend Aas en de foto van de vrouw met afgewend gezicht trekt de aandacht. Deze cover is symbolisch prachtig gekozen want de titel, het weggedraaid gezicht en de naakte vrouw geven de kwetsbaarheid van de vrouwelijke personages weer. Als het boek gelezen is, herken je als lezer ook de link naar de thema's. Levend Aas is een intrigerende, vlot vertelde thriller die stilaan zijn geheimen prijs geeft. De personages zijn goed uitgewerkt en het verhaal is rond het realistische gevaar van online dating gebouwd en heeft ook nog een ander minder voor de hand liggend maar actueel thema. In het boek is ook plaats voor een tikkeltje romantiek, niet de typische zoetsappige, maar net een beetje anders. Het verhaal wordt verteld door de verschillende personages en komt stukje bij stukje tot leven.

Het psychologische aspect en de uitdieping van de motieven en beweegredenen van iedereen is een grote meerwaarde voor het verhaal. Knap is dat de schrijfster er in slaagt om zelfs de dader, hoewel psychopaat, toch soms als mens te portretteren. Dit doet ze aan de hand van jeugdherinneringen die de lezer de slechterik doen begrijpen.

Nagelbijtend spannend is het verhaal niet maar de onderhuidse dreiging is wel voortdurend aanwezig. Door de dwaalsporen, insinuaties en het psychologische spelletje ga je als lezer mee op zoek. Na een hoofdstuk volgt een tweede en zo lees je door.

Levend Aas is een boek dat doet puzzelen en smaakt naar meer. Misschien dat het einde voorspelt dat we nog meer van Patricia gaan horen. Het geeft alleszins die indruk en als lezer is dit een fijn idee. Ik kreeg van L&M Books de kans om van dit boek te genieten en voor Thrillerlezers mocht ik het verhaal  voor de tweede keer beleven. Na een tweede leesbeurt blijft mijn beoordeling dezelfde. Deze schrijfster heeft een boeiend, psychologisch onderbouwd en hedendaags verhaal op papier gezet en verdient het om meer aandacht te krijgen.

Vier sterren

Fany van Hemelen

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

Anja Feliers telt af naar de Boekpresentatie van Kwijt, dag twee

Dinsdag 20 september 

Drukke dag vandaag. Het nuttige gekoppeld aan het aangename. 

Vanochtend had ik een uitgebreid Skypegesprek met twee Nederlandse heren die me een geweldige aanbieding deden die verband houdt met mijn boeken. Jammer genoeg kan ik er nog niet veel over vertellen maar als de deal doorgaat – en dat weet ik pas binnen een kleine maand- dan zullen vooral de Nederlandse fans meer van mij gaan horen. Alleszins is het een superleuk aanbod maar ook eentje dat veel werk met zich zal meebrengen. Als het doorgaat zal ik rigoureus moeten gaan plannen en een ijzeren discipline aan de dag leggen om alle deadlines te halen. Spannend is het dus wel. 

Vanmiddag bracht ik een bezoekje aan het huis waar ik samen met mijn mama ben opgegroeid. Enkele jaren na hoor dood verhuisden we toen mijn vader hertrouwde. Mijn grootouders bleven er wel nog even wonen. Na hun dood werd het huis verkocht. Ik was al twintig jaar niet meer in het huis geweest maar de huidige bewoonster nodigde me een tijd geleden uit een kijkje te komen nemen. Dat stelde ik steeds uit totdat de nieuwe thriller Kwijt af was omdat ik tijdens het schrijven toch al zo veel met mijn verleden geconfronteerd werd. 

Maar het bezoek was prachtig. Het hele huis was sfeervol ingericht en aangepast aan de smaak van de huidige bewoners. Het voelde wel een beetje raar om er terug te zijn na al die jaren. Het raakte me diep om sommige originele elementen van het huis terug te zien, zoals ze waren toen ik er opgroeide. De ruimtes leken ook veel kleiner dan in mijn herinnering maar ja, ik bekeek het toen ook als kind. Het was een mooie ervaring. Het voelde alsof mijn mama, oma en opa er een beetje bij waren. En dat was een beklijvend gevoel. Een die ik koester.  

En nu is het avond en voel ik de positieve energie door mijn lichaam stromen. En ook al ligt Kwijt nog niet in de winkel, in mijn hoofd ben ik al bezig met een nieuw idee voor de volgende thriller. Voordat ik aan het avondeten begin, zonder ik me een paar uurtjes af van het leven in huis. In mijn speciale aantekenboekje schrijf ik dingen op die ik vandaag ervaren en gevoeld heb. Want ja, alles wat vandaag gebeurd is, zorgde voor nieuwe inspiratie. Wordt zeker vervolgd …

De Geest – S.J. Paul

Titel: De Geest

Auteur: S.J. Paul
Uitgeverij: Scelta Publishing
Publicatiedatum: December 2015
Aantal bladzijdes: 268

Cover
Mooie cover, mat zwart met groot de titel. In de titel de skyline van een stad en de achterkant van een silhouet van een jongen (Stef?). Mooi gedaan. De boventitel ziet er veelbelovend uit: ‘Wat als je een deal sluit met de duivel?’ Achterflap wekt ook de nieuwsgierigheid, erg benieuwd hoe het met Stef en de andere Eiland-kinderen gaat.

Auteur
Sandra J. Paul is een schrijfster van Vlaamse origine. Naast het schrijven van boeken is ze ondernemer. Sandra schrijft Young Adult, maar ook thrillers voor volwassenen. In alle genres en leeftijden zit een paranormaal tintje verweven. In het thrillergenre debuteerde zij in 2015 met Azerty. In het Young Adult genre debuteerde zij in 2015 met het eerste deel uit de Eilanden-serie Het Eiland. De Geest is het tweede deel uit deze serie.

Achterflap
De groep verwilderde jongeren worden na tien jaar overleven op het Eiland herenigd met hun families. Maar vanaf de eerste dag vechten ze met de nieuwe wereld waarin ze zijn terechtgekomen. Niemand lijkt hen te begrijpen en de pers laat hen niet met rust. Langzaamaan beseffen ze dat er op deze wereld geen plaats is voor freaks zoals zij. Ondertussen heeft Stef het ook moeilijk in de ‘gewone’ wereld. Gewrongen tussen zijn oude en nieuwe leven, worstelt hij om een evenwicht te vinden. Wanneer alles mis lijkt te lopen met zijn vrienden, strijdt hij tegen schuldgevoelens en een onverklaarbare ziekte, die zijn hele leven domineert. En dan is er nog De Geest die hem dag en nacht teistert. Terwijl Stef alsmaar zieker wordt, beseft hij dat het Eiland er alles voor over heeft om hem terug te krijgen. Om te overleven, moet hij de strijd aangaan met zijn grootste vijand en zichzelf.

Mijn mening
Je trucs maken niets uit. Ik weet dat dit niet echt is. Niets van wat je me toont is waar. Laat me nu maar gaan.

Niks is minder waar. Na het lezen van deel 1 was ik enorm nieuwsgierig naar het tweede deel. Benieuwd naar hoe het Stef en de andere kinderen van Het Eiland vergaat nadat ze zijn gered. Het verhaal gaat grotendeels over hoe zwaar Stef het heeft na de terugkeer van Het Eiland. Hij is steeds vreselijk ziek en niemand weet wat hij heeft. De enige die het weet is de geest van Dennis. Hij stalkt hem dag en nacht. Stef heeft daarnaast de grootste moeite om de andere kinderen van Het Eiland in toom te houden en de onderzoekers duidelijk te maken wat ze willen. Stef wordt neergezet als een enorm krachtige persoonlijkheid, die eigenlijk al veel te veel verantwoordelijkheid moet dragen voor zijn leeftijd. Het merendeel van het verhaal wordt vanuit zijn perspectief verteld, waardoor hij heel goed is uitgewerkt. Daarnaast wordt ook De Geest goed uitgediept, een echte kwelgeest. Hierbij komt ook het paranormale tintje uit het verhaal goed naar voren.

Enkel jij hebt de eer mij altijd en overal te zien, op mijn voorwaarden. Vanaf nu spelen we het spel volgens mijn regels. Ik beslis hoe jouw leven eruit gaat zien vanaf nu.

Het verhaal an sich zit goed in elkaar, al gebeur er niet super veel. Het is voornamelijk het gevecht van Stef tegen De Geest en zijn ziekte. De opbouw is goed, het wordt langzaam spannender en spannender waarna het een, naar omstandigheden, gelukkig einde kent. Maar bij Het Eiland is niets wat het lijkt..
Een prima opvolgend deel van deze serie, het leest vlot, prima lengte van de hoofdstukken. S.J. Paul heeft een prettige, vloeiende schrijfstijl, waardoor doorlezen vereist is. Iets meer actie had wel verwerkt mogen worden.
Verder vind ik het proces rondom de re-integratie van de Eiland-kinderen mooi omschreven. Iedereen wil iets van ze en dat is meestal niet op de positieve manier.

Een leuk tweede deel van de serie, ik mis wel een beetje actie in vergelijking met deel 1. Ondanks dat toch graag gelezen, de ontwikkelingen in het verhaal omtrent Stef en Het Eiland blijven mij intrigeren en ben daarom ook benieuwd wat deel 3 te brengen heeft!

Spanning: 3,5
Plot: 3
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4

Voor dit tweede deel in de Eilanden-serie krijgt S.J. Paul een ruime 3,5 sterren.

Amanda

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

De vakantiekoffer van Hilde Vandermeeren

Waar ga je heen op vakantie ? Eerlijk gezegd hoeft een grote reis niet voor mij. Ik behoor tot het - wellicht uitzonderlijke - groepje mensen dat niet zo graag op reis gaat. De meesten reageren daar verwonderd op als ik dat vertel, maar ik ben het liefst thuis. Daar vind ik de rust en alles wat ik nodig heb. Ik geniet gewoon van eenvoudige dingen: lezen, schrijven, terrasjes doen (het is niet dat ik de deur niet uitga, hoor), wandelen, lekker eten, … In april dit jaar ben ik wel samen met mijn echtgenoot-Eerste Lezer voor drie dagen naar Londen geweest. Dat was als voorbereiding voor mijn vijfde thriller waar ik nu aan schrijf en die zich in Londen afspeelt. We hebben vooral niet-toeristische plekjes bezocht die in mijn thriller voorkomen, om de juiste sfeer en setting te creëren.

Welke boeken gaan er mee in de vakantiekoffer ?

Zoals hierboven al vermeld, komt er dit jaar bij mij dus geen vakantiekoffer aan te pas (lacht). Maar dat betekent natuurlijk niet dat ik niet lees. Ik heb al sinds mijn dertiende een voorliefde voor spannende boeken. Het zijn er eigenlijk te veel om op te sommen. En ik som ook niet zo graag titels op, omdat ik er altijd een paar vergeet. Ik probeer te volgen wat er in binnen- en buitenland verschijnt en heb een voorkeur voor psychologische thrillers. De Britse Belinda Bauer is een van mijn favoriete auteurs.

Welk boek raad jij ons aan om in de vakantie te lezen ?

Momenteel lees ik ‘Dood van een thrillerschrijfster’ van Pauline Slot. Een echte aanrader. Niet omwille van de spanning - het is eigenlijk een roman - maar omwille van de toon. Die is een beetje vilein en grappig tegelijk. Ik houd ook van haar schrijfstijl én Pauline Slot geeft in haar boek een blik achter de schermen van het Nederlandse thrillerlandschap. Tegelijk zit er veel zelfrelativering in van wat het schrijverschap wel of niet inhoudt.

De vakantiekoffer van Bram DeHouck

1 Waar ga je heen op vakantie?
Ik ga op vakantie naar Deventer en naar Trier. Onlangs was ik voor een lezing in Deventer, en het was er zo leuk dat ik meteen een vakantie heb geboekt. In Trier loopt er een tentoonstelling over de Romeinse keizer Nero. Ik ben erg geïnteresseerd in het Oude Rome, dus dat was de ideale gelegenheid om deze Duitse stad te leren kennen.

2 Welke boeken gaan er mee in de vakantiekoffer?
Momenteel lees ik 'Tot ziens daarboven' van Pierre Lemaitre. Het is een roman over een bijzondere vriendschap tussen twee veteranen. Het is geen thriller, maar je merkt dat Lemaitre een thrillerschrijver is. Hij schrijft met veel kunde, hij weet de aandacht vast te houden en hij heeft een goed oog voor de kleine kantjes van de menselijke soort. Ik heb ook zijn trilogie Irène/Alex/Camille in huis.

Naar Trier neem ik wellicht Lustrum van Robert Harris mee, het tweede deel van zijn Cicero-trilogie. Het boek ligt al een eeuwigheid op mijn Nog te lezen-stapel, en het wordt tijd het daar eens af te halen. Het perfecte leesvoer dus als ik in Romeinse sferen verkeer.

3 Welk boek raad jij ons aan om in de vakantie te lezen ?

Om bij Pierre Lemaitre te blijven: ik heb erg genoten van zijn thriller Alex. Blijkbaar is dat wel het tweede deel uit zijn trilogie, dus begin je misschien beter aan Irène, het eerste deel. Dat ga ik ook doen binnenkort!

Alvast een prettige leesvakantie!

groeten

Bram

De vakantiekoffer van Kevin Valgaeren

Ik heb een bloedhekel aan de zomer. Eens het kwik de vijfentwintig graden is gepasseerd, ben ik niet meer te genieten, en begin ik af te tellen naar de herfst. Ik hou niet van broeierige warmte, word knettergek van teveel zonlicht, verbrand nog sneller dan een ketter op de brandstapel, word moordzuchtig van de seizoengebonden overpopulatie van bloedzuigende insecten, heb een panische angst voor wespen, en begin bij warm weer te zweten als een man met overgewicht in een Turks stoombad. Nu u dat weet, hoeft het niet te verbazen dat u mij tijdens de zomermaanden nooit sudderend zal aantreffen op de kust van een zuiders land. Tijdens de warme maanden blijf ik lekker thuis, met de gordijnen gesloten en, bij gebrek aan airconditioning, de deuren van de koelkast wagenwijd open.

Maar ik ga wel graag op reis. Wie niet? Alleen verkies ik dat te doen in het voorjaar of het najaar. Meestal bestaat zo’n uitstapje uit een bezoek aan het Verenigd Koninkrijk, waar wij dan stevige wandelingen maken in het platteland, of de bergen van het Lake District doorkruisen. Maar er wordt ook veel aan cultuur gedaan. Ik ben dol op het bezoeken van oude huizen, kastelen en musea, afgewisseld met een degustatie of twee, drie van de lokale bieren. Onze lijst van nog te bezoeken plekken aan de overkant van het Kanaal is nagenoeg eindeloos, maar dit jaar hebben we onze plannen gewijzigd.

Het feit wil dat ik enkele maanden geleden het geluk heb gehad om in de echt te treden met de meest briljante en mooiste vrouw van de wereld; een gelegenheid die traditioneel gevierd moet worden met een speciale reis. Eind augustus vertrekken mijn vrouw en ik voor tien dagen naar IJsland, waar we met wagen en tent de door velen bejubelde natuurpracht van dat eiland zullen verkennen. Het wordt ook een spannende reis, want, in tegenstelling tot mijn vrouw, ben ik niet zo vertrouwd met het reizen met een tent. De laatste keer dat ik in een tent heb geslapen, moet ongeveer dertig jaar geleden zijn geweest. Ik was toen negen, en de tent stond opgesteld in de tuin van mijn ouders. Spannend, dus!
Uiteraard zullen we tijdens de vakantie vooral de voeten onder ons lijf wandelen en genieten van al het moois dat IJsland ons te bieden heeft, maar vertrekken zonder een stevige portie literatuur op zak te hebben, is natuurlijk geheel uit den boze. Ik ben er nog niet uit of ik de reeds aangeschafte papieren versies van de boeken die ik wil lezen zal meenemen, of dat ik, om het gewicht in mijn rugzak zo licht mogelijk te houden, een extra digitale kopij van de betreffende werken voor de e-reader zal aankopen.

De praktische uitvoering van mijn internationale leescampagne zal nog moeten blijken, maar de inhoud ervan staat al vast. Ik kijk erg hard uit om in IJsland te beginnen aan End of Watch van Stephen King: het slotdeel van diens trilogie over de gepensioneerde inspecteur Bill Hodges en zijn nemesis Brady Hartsfield. Waar ik misschien nog harder naar uitkijk dan de nieuwe King is het boek The Fireman van Joe Hill: een mastodont van een apocalyptische thriller waarin, volgens de achterflap, de mensheid ten onder gaat aan de sporen van een bepaalde plant, die ervoor zorgt dat de mensheid en masse spontaan in brand vliegt. Jippie! Joe Hill is niemand minder dan de zoon van Stephen King en zijn werk is erg vergelijkbaar met de boeken uit het begin van zijn vaders carrière, maar tegelijkertijd ook weer helemaal anders.
Dus, zelfs al regent het tien dagen lang in IJsland, zitten we tot onze knieën in de modder, en kunnen we watertrappelen in onze tent: Stephen King en Joe Hill kunnen die vakantie niet meer stuk maken. Liever dat dan een week aan de Spaanse kust te liggen bakken. Ik heb namelijk geen plantensporen nodig om spontaan in brand te vliegen.

Sterre Carron onthult....

Zojuist onthulde Sterre Carron op Facebook de cover van haar nieuwste thriller die over een aantal weken zal verschijnen: Gotcha!

Gotcha! is verkrijgbaar vanaf 30 september 2016.

De vakantiekoffer van Anne-Laure de Neer

Waar ga je heen op vakantie?

We hebben zoals ieder jaar een huisje in de dordogne gehuurd. Natuur, rust en boeken :)

Wat ga je lezen op vakantie?

Ik koop veel boeken maar vaak ben ik zelf zo verdiept in mijn eigen manuscript dat ik er niet toe kom op te lezen. Dit jaar gaat Hotel New Hampshire van Irving mee, een van de boeken van Arlidge gaat mee, kwestie van de hype te volgen. Vermoedelijk koop ik ter plaatse ook wat boeken van Franse auteurs zoals Constantine of Claudel, beide fantastisch.

Welk boek raad je aan om mee te nemen voor vakantiegangers?

Mijn aanrader is een boek dat al wat ´ouder' is: de honderdjarige man die uit het raam klom... Fantastisch personage en geweldig verhaal :)

De vakantiekoffer van Christine Bols

1 Waar ga je heen op vakantie ?

Ik ben net terug van vakantie in Spanje, een land dat ik in mijn hart draag. Het was maar negen dagen, maar we hebben er echt van genoten.

2 Welke boeken gaan er mee in de vakantiekoffer ?

Eigenlijk heb ik weinig gelezen, maar in mijn koffer zaten:
In een donker, donker bos (Ruth Ware) - viel eigenlijk een beetje tegen na de gunstige recensies die ik had gelezen.

Brandhaard (Michael Connelly) - dit is mijn favoriete auteur. Het moet dus al raar lopen als ik zijn boeken niet goed zou vinden.

De verdediging (John Grisham) - komt vrij traag op gang maar een heel degelijk verhaal met de nodige spanning zoals te verwachten valt van een Grisham.

3 Welk boek raad jij ons aan om in de vakantie te lezen ?
Ik heb de laatste tijd wel meerdere aanbevelenswaardige boeken gelezen, maar als ik er 2 mag noemen:

Een verdiende dood (Peter Swanson), een goed opgebouwde thriller die boeit van begin tot einde.

Mijn naam is vrijheid (Jax Miller), diepgaand psychologisch verhaal over een vrouw die alles over heeft voor de veiligheid van haar kinderen. Nee, geen zeemzoet verhaal van dertien in een dozijn, maar een keiharde actiethriller. Miller schuwt geen schuttingtaal, en misschien daarom minder geschikt voor gevoelige zielen, maar als je daar overheen kan stappen ... prachtig.

Groetjes

Christine

De vakantiekoffer van Anja Feliers

Waar ga je dit jaar heen op vakantie?

Dit jaar gaan we op vakantie naar de Cote ‘d Azur. Even lekker aan het zwembad liggen, lekker eten, genietend drinken en vooral tijd met mijn gezinnetje doorbrengen. Ondertussen lees ik ook heel graag én ook wordt er verder geschreven aan de thriller die einde september zal verschijnen. Dus een beetje vakantie en werken tegelijkertijd.

Welke boeken wil je gaan lezen?

 De boeken die ik deze vakantie zeker lees zijn Huidpijn van Saskia Noort, Nu Gij van Griet Op De Beeck en Veenbrand van Karin Fossum.

Welke boeken zou je aan wil raden aan vakantiegangers?

Aanraders vind ik zeker de Vele hemels boven de zevende en Kom hier dat ik u kus van Griet Op De Beeck. Ik hou van het tragische in Griets boeken en de manier waarop zij naar het leven kijkt en het analyseert zonder belerend over te komen. Qua thrillergehalte hou ik van Lieve mama van Esther Verhoef. Heerlijke plotwendingen en spanning die je ‘s nachts lekker lang wakker houdt.

Scorpio - Hilde Vandermeeren

Titel: Scorpio

Auteur: Hilde Vandermeeren

Uitgeverij Q

Verschenen: mei 2016

296 pagina’s

Achterflap:

Na een gezinsweekend ontwaakt Gaelle in een psychiatrisch ziekenhuis in Berlijn. Ze is gewond en herinnert zich niet wat daaraan is voorafgegaan. De politie verdenkt haar van poging tot moord op haar zevenjarig zoontje. Ze weigert dat te geloven en gaat op zoek naar de waarheid. Daarbij overschrijdt ze steeds meer grenzen en wordt opgejaagd wild. Michael is een huurmoordenaar in dienst van Scorpio. De organisatie ontziet niemand, wie tegen haar regels ingaat tekent zijn eigen doodvonnis. Een onomkeerbare beslissing verandert Michaels leven. De een leeft door te doden, de ander doodt om te overleven.

Wat als hun wegen elkaar kruisen?

Cover:

Een mooie cover. We zien een vrouw lopen in een bosrijke omgeving. Ze kijkt achterom, mooie groene tinten. De titel Scorpio valt op door de witte letters. Onderaan het boek staat een tekst die goed bij de cover past maar ook bij het verhaal. Als je moet lopen voor je leven telt elke seconde.

Ik zou het boek zeker oppakken in de winkel omdat ik pas Stille grond heb gelezen van Hilde Vandermeeren en toen tot de conclusie kwam dat ik Hilde in de gaten moet houden.

Samenvatting:

Gaelle is getrouwd met Bernd, ze hebben een zoontje van zeven jaar: Lucas. Lucas is zware astmapatiënt. Het gezin is een weekend weg, maar wat ze niet weten is dat ze geobserveerd worden door een huurmoordenaar. Michael wordt ook wel Kameleon genoemd. Hij is huurmoordenaar van Scorpio. Wanneer hij een opdracht krijgt werkt hij in fases.

1: informeren en observeren

2: op basis van de gevonden informatie een strategie opstellen voor een natuurlijke dood, ongeluk of zelfmoord.

3: liquideren. Binnen de gegeven termijn die hem wordt opgelegd door de vrouw die Scorpio leidt .

Dolores leidt Scorpio maar Michael heeft haar nog nooit gezien. Dolores handelt in moord op bestelling. Wie degene is die opdracht geeft aan Dolores om iemand te vermoorden wordt nooit bekend gemaakt aan de huurmoordenaars van Scorpio.

Wat hij nu zou beslissen kon hij nooit meer ongedaan maken.

Michael maakt een keuze en zijn keuze heeft consequenties. Het was een bizarre gedachte dat hij voor het eerst in zijn leven zowel jager als prooi was.

Mijn mening:

Scorpio is een boek wat je moeilijk weg kunt leggen. Je moet er niet aan denken dat iemand een huurmoordenaar inhuurt om jou om te brengen. Dat je een tijd lang geobserveerd wordt zonder dat je het in de gaten hebt. Je bent prooi en er wordt op je gejaagd. Tijdens het verhaal kreeg ik regelmatig de rillingen. Je begint te lezen en je wilt maar één ding weten: hoe loopt dit af? Wie kan het over zijn hart verkrijgen om een organisatie als Scorpio in te schakelen om een moeder en haar zevenjarige kind te doden? Je wilt alsmaar verder lezen om te weten te komen hoe het verhaal in elkaar steekt.

Het boek heeft twee verhaallijnen en deze vloeien uiteindelijk in elkaar als één verhaal. Hilde weet regelmatig voor een cliffhanger te zorgen aan het einde van een hoofdstuk. Het volgende hoofdstuk is net zo spannend. Het is als een ballon die je opblaast en alsmaar groter wordt vol spanning zit je te wachten of de ballon knapt en wanneer. De spanning wordt goed opgevoerd in het verhaal en als je denkt nu gaat het gebeuren, dan heb je het mis.

De ontknoping is ook iets wat je totaal niet zou verwachten. In het verhaal lezen we regelmatig een flashback van Michael. Hoe hij het heeft gehad in zijn jeugd, een zware jeugd waarin hij veel heeft meegemaakt. Gevangen gezeten, vrienden gemaakt . Een gebeurtenis uit het verleden schudt hem wakker. Hij neemt een beslissing die zeker consequenties heeft voor de rest van zijn leven. Eigenlijk heeft het verleden hem gemaakt tot datgene wat hij nu is. Een huurmoordenaar.

Ook Gaelle de andere hoofdpersonage is goed uitgewerkt. Je wordt beschuldigd voor poging tot moord op je kind. Niemand gelooft je, zelfs je beste vriendin niet. Gaelle staat er alleen voor, maar gaat door tot het uiterste, soms hield ik mijn adem in en wilde ik haar waarschuwen. De personages trekken je spontaan mee in het boek. Ik voelde me snel vertrouwd met de personages. Het verhaal is angstaanjagend. De huurmoordenaars deinzen nergens voor terug. Aan alles is gedacht. De slechteriken worden goed neergezet. De nachtmerrie waarin Gaelle terechtkomt is voelbaar.

Scorpio verdient het echt om gelezen te worden. En spijt zal je niet hebben je denkt maar aan één ding en dat is dat je Hilde’s volgende boek zeker gaat lezen!

En dan in het slotwoord eindigt Hilde met:

De echte huurmoordenaar is onzichtbaar. En dat is het meest huiveringwekkende wat ik tijdens mijn research heb ontdekt.

Plot 5

Schrijfstijl 5

Leesplezier 5

Originaliteit 5

Psychologie 5

Spanning 5

Ik geef Scorpio 5 dik verdiende sterren.

Lydia

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

De vakantiekoffer van Belinda Aebi

Waar ga je heen op vakantie?

Ik ben net terug van een week Italie. Onze zoon werkt er gedurende 4 maanden als tennis-coach.
We hebben de regio rond San Remo bezocht. Italië is sowieso voor mij het mooiste land. 

Welke boeken neem je mee op vakantie?
Ik heb drie boeken meegenomen. ‘De moord op Harriet Krohn’ van Karin Fossum, ‘Scorpio’ van Hilde Vandermeeren en ‘Kruis en Munt’ van Manteau collega Koen Strobbe


Welke boeken zou je aanraden aan mensen die op vakantie gaan?
Alle boeken van Karin Fossum zijn steengoed. Ze is al lang mijn favoriete auteur.
Maar ‘Scorpio’ van Hilde Vandermeeren heeft mij heel erg verrast. Ik vind dat ze met dit boek een niveau hoger op de ladder is geklommen. Er is voor mij een andere Hilde opgestaan. Haar vorige boeken vond ik eerder young-adult, maar ‘Scorpio’ heeft me van mijn sokken geblazen! 
Aanrader!

groetjes!
Belinda

De vakantiekoffer van Bert Bergs

In de zomer nemen we altijd een autovakantie richting Duitsland; ieder jaar een andere bestemming. We huren daar een ferienwohnung, liefst in duplex met de eigenaar en verblijven er een veertiental dagen. De Duitsers zijn op dat gebied zeer gastvrij en hun vakantieappartementen zijn tot in de puntjes verzorgd. Bovendien bezit Duitsland een prachtige, uitgestrekte natuur, die ons de gelegenheid biedt om mooie wandelingen te maken en eventueel, als het plat is, lekker te fietsen. (Het lijkt hier wel een gesponsorde reclameboodschap). Dit jaar wordt het Idar Oberstein (Naheland), de streek van de edelstenen.

Het weer is er natuurlijk niet altijd wat het moet zijn. Het kan soms regenen, maar ook kan het dikwijls te heet zijn in de namiddag. Op die momenten maken we gebruik van de luie stoelen om gezellig in een boek weg te duiken.

Dit jaar gaat in de koffer:

- ‘Wrede schoonheid’ van Mieke Deloof (Nominatie Hercule Poirotprijs en Diamanten Kogel 2010). Ik mocht haar onlangs ontmoeten in haar schrijverskwartier, waar zij met een engelengeduld de plot van haar nieuwe boek concipieert. Haar historische misdaadromans zijn dan ook tot in de fijnste details uitgewerkt.

- ‘Weg’ van Jos Dewit (Nominatie Hercule Poirotprijs 2015). Jos heeft mij dit boek een goed half jaar geleden geschonken. Ik voel me diep schuldig omdat ik nog altijd niet van zijn toegewenste leesgenot gebruik heb gemaakt, vandaar. Doch, als het weer zou meevallen…

Twee boeken, is dat alles?

Meer dan voldoende, want ook mijn laptop gaat mee. Er moet tussendoor af en toe wat geschreven worden. Mijn nieuwste creatie met werktitel ‘Coke in voorraad’ zit in een woelige eindfase. Dat blijft ook in de vakantie in het hoofd nazinderen. En wat als de muze langskomt? Bovendien zorgt de omgeving dikwijls voor bijzondere inspiratie. Zo was drie jaar geleden Saarland met Sankt Wendel mijn inspiratiebron voor het ‘Het Pi-algoritme’.

Geld en papieren mee? Is de gaskraan dicht? Alles goed afgesloten? Goed, daar gaan we…

Bert Bergs