Ink
Een nieuw verhaal over Poirot in kerstsfeer, geschreven door Sophie Hannah. Hier heb ik me echt op verheugd. Ik herlees nog steeds jaarlijks een aantal Christies. Als 13 jarige ( lang geleden) las ik ze voor het eerst in de bieb.
Wel een beetje huiverig, want over de vorige boeken die Sophie schreef was ik niet loeiend enthousiast over. Maar hop hop, kerstsfeer in gedachten en lezen.
Karin
Ik ben benieuwd. Ik ben wat minder fan van Agatha Christie, ik ken er ook maar een paar, en benieuwd naar Sophie Hannah.
Ink
De eerste paar blz doen me wat mopperen tegen mijn leesmaatje. Dan stop je toch, zegt ze. Nee nee, zo erg is het ook weer niet.
En hatseflats daar ga ik eindelijk mee in het verhaal.
De sfeer is als een vroegere Christie ( dit is een compliment)en Poirot is heerlijk pedant en zijn kompaan Catchpool is braaf volgend.
Een kluwen van mensen met allen hun rare gewoonten laten je niet snel raden hoe het nu eigenlijk in elkaar zit. En dat is fijn!
Karin
Tja, een Kerstboek maar geen echte Kerstsfeer: de man in stervende, de vrouw vreest voor 100 jaar eenzaamheid (oh nee, dat is een ander boek) en hun fijne huis dreigt ook nog eens door de zee verzwolgen te worden. Wordt dit nog vrolijker, vraag ik aan Ink?
‘Iedereen behalve Cynthia lijkt het erover eens te zijn dat dit prachtige perfecte huis onder geen beding mag worden bezoedeld door de sterfelijkheid van zijn bewoners!’
Ink
Echte Cosy Crime, hé: lekker om te lezen tussen 2 pittige thrillers. Ik heb regelmatig zitten lachen, terwijl ik me afvroeg of dat wel de bedoeling van de auteur was, zoals de stoofschotel met ondefinieerbare klonten. Iehhh…
3,5 kraaien
Karin
Oké, dat was erg lachen. En het verhaal is ondanks wat zware onderwerpen, luchtig van toon. Toch is het niet helemaal mijn boek. Zeker leuk geschreven hoor, en een apart Christie-achtig soort verhaal.
Ik houd mij maar bij de verfilmingen!
Vanwege de humor en schrijfstijl geef ook ik 3,5 kraaien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten