Anna Downes is een Britse actrice, bekend van diverse series als Eastenders en Dalziel and Pascoe. In 2009 besloot ze samen met haar partner te gaan reizen. Zo belandden ze in Frankrijk op een afgelegen landgoed, waar ze als huishoudster aan de slag ging. Dit avontuur was de basis voor haar debuut, de psychologische thriller ‘Het veilige huis’. Downes woont met haar gezin in Australië en heeft inmiddels haar tweede thriller geschreven.
Het schaduwhuis gaat over moeder Alex die met haar
twee kinderen naar een ecodorp op een paar uur rijden van Sydney verhuist. ‘Opslagdozen,
losse schoenen en boeken, grote plastic manden vol vuile was, die ik haastig
had gekocht […]. Maar als ik ergens goed in was, dan was het wel inpakken en
verhuizen.’ Hoofdstuk 1
De veertienjarige Ollie neemt het zijn moeder kwalijk dat ze
hem van zijn vrienden weghaalt na een schorsing van school. Baby Kara heeft
last van doorkomende tandjes en bezorgt haar moeder sinds haar geboorte
onderbroken nachten. Kara’s vader Stuart zijn ze ontvlucht. Hij weet niet waar
zijn vrouw, stiefzoon en dochter uithangen, maar stuurt constant dreigende
berichten en is vastberaden ze te vinden.
Al op de eerste dag doet Alex een verontrustende vondst voor
de deur. Maar omdat haar relatie met Ollie nogal gespannen is, vertelt ze
niemand erover. Tevens wordt ze afgeleid door de knappe oprichter van Pine
Ridge, de tien jaar jongere Kit die haar vlinders in haar buik bezorgt. Ollie
vindt aansluiting bij een groepje iets oudere kinderen. Anders dan in Sydney
raakt ook Alex snel bevriend met een stel moeders.
Het verhaal wordt verteld vanuit Alex én vanuit Renee. We
weten nog niet veel van Renee. Ook is het niet duidelijk wanneer haar verhaal
zich afspeelt. Renee is getrouwd met Michael en ze hebben een bloemenkwekerij.
Zoon Gabriel is een tiener die het liefst in zijn kamer zit te gamen. Dan
hebben we ook nog de heks en haar monsters die volgens het verhaal dat de ronde
doet, kinderen komen stelen. Is de heks verantwoordelijk voor de dozen met
afschuwelijke inhoud? Of is dat het werk van de vijandige Maggie die Alex en
haar gezin weg wil hebben uit het dorp?
Tijdens het lezen van deze psychologische thriller bekruipt
me een akelig gevoel. Is Renee’s verhaal een voorbode van de gebeurtenissen in
Alex’ en Ollie’s levens? Je weet dat er iets afschuwelijks staat te gebeuren.
Hoewel het verhaal zelf erg spannend is, is de vertelstijl dat niet altijd.
Sommige delen waren nogal overbodig. Ook komen er zoveel mensen in het boek
voor. Daardoor zit de vaart er niet altijd in en wordt het verhaal soms een
beetje saai en warrig. Het eerste stuk moet je doorzetten. Vooral als het
ecodorp wordt omschreven. Voor de meeste mensen komt die levensstijl als een
hippiecommunie over. Daarna kon ik het boek niet meer neerleggen.
Downes moet minderen met woorden, maar de spanning zit er al wel goed in. In dit geval is het woord ‘psychologisch’ echt op zijn plaats. Het voelt aan als een mindf*ck. Je weet niet meer wat te denken. De grens tussen hekserij en daden van mensen van vlees en bloed is dun. Wat is echt en wat niet? Het is moeilijk om een cijfer te geven aan het verhaal dat spannend is, maar nog niet helemaal goed beschreven is. Er gebeurde veel en na afloop dacht ik nog lang over het verhaal na. Vooral het leed dat mensen een ander aandoen en het verdriet daarvan maakte nogal indruk op me.
Daarom krijgt Het
schaduwhuis toch vier inktpotjes van mij.
Liliën
Geen opmerkingen:
Een reactie posten