Een lang weekend van Laure van Rensburg

 

Wat vind ik van de cover?

Een strand, een verlichte villa op de heuvel, een dreigende lucht. De titel heel groot in 2 kleuren verdeeld over de cover. Een dreigende cover, maar langs de andere kant zou ik wel op zo'n plek willen verblijven, zonder enge dingen dan wel. Ik hou wel van dit soort van cover.

 

Wat verwacht ik van tevoren?
Een lang romantisch weekend wat zal eindigen in een drama. Het klinkt misschien een beetje luguber omdat veelbelovend te noemen, maar dat doe ik dan toch maar. Laure van Rensburg publiceert met dit boek haar thrillerdebuut. Altijd benieuwd om nieuwe auteurs te leren kennen.

Mijn recensie
Veel bedenkingen en veel beschrijvingen en toch leest het verhaal vlot. Er wordt een spannende sfeer gemaakt door zaken in bedekte termen te omschrijven zoals 'zijn blik glijdt instinctief naar de kastdeur en wat er verborgen zit in zijn tas'. Dat schept verwachtingen.

Maar al lezend merk ik dat wat me in het begin charmeerde als een poëtische manier van vertellen, me nu eigenlijk ook een beetje in de war brengt. Het leidt me af van de kern van de boodschap en doet me soms stukken moeten teruglezen. Misschien zou ik de schrijfstijl als bijna bombastisch willen omschrijven en dat vind ik persoonlijk niet zo prettig voor een thriller.

En langzamerhand begin ik eerlijk gezegd het verhaal op een bepaald moment een beetje cliché beginnen te worden, en net op dat moment is er een kantelpunt waardoor mijn interesse opnieuw gewekt wordt. Dag 2 is dan ook totaal anders dan dag 1, de tegenstelling tussen het mierzoete en het grimmige en bijna benauwende trekt je aandacht terug naar het verhaal, maar opnieuw valt het op dat het allemaal net iets compacter had gemogen.

Met nog zo’n tal e-pub-pagina's te gaan zit ik met een dubbel gevoel, het begint me echt allemaal iets te lang te duren, en toch heb ik het vermoeden dat er nog iets spectaculairs zal gebeuren, nog even doorbijten dus.

Al bij al vind ik het boek dus net iets te uitgebreid beschreven en het einde is voor mij niet expliciet of duidelijk genoeg, maar dat is uiteraard mijn mening.

Afgaande op deze gevoelens kom ik uit op een eindscore van 2,5 Kraaien, het verhaal op zich is oké, het heeft zowel positieve als negatieve punten, maar vanaf deel 2 verlies ik regelmatig mijn aandacht.

Maar dan is er, na het verhaal, een noot van de schrijfster, en daardoor kijk ik dan plots op een andere manier naar het verhaal. Oké, dat verandert niets aan de leeservaring op zich, maar hierdoor verandert mijn waardering van het verhaal wel, en daardoor kom ik dus op een score van 3 Kraaien.

Oh ja, nog één opmerking, na het lezen van het boek snap ik de keuze voor de cover niet helemaal. Voor mij klopt deze niet helemaal met de setting van het boek en daardoor vind ik het eigenlijk een spijtige keuze.

Karin V.