Cover:
Jacqueline
Op de cover staat een potje waar twee vlinders in
gevangen zitten die vragen oproept. Want ik kan geen link leggen tussen de
afbeelding en de titel van het boek maar dit kan aan mij liggen.
Ink
Hoe moet ik de twee vlinders zien? Twee vlinders die weg
willen maar niet kunnen of twee vlinders die beschermd moeten. In ieder geval
worden de twee vlinders in hun wil om te fladderen beknot.
Zeker een mooie originele cover.
Verwachting:
Jacqueline
Ik weet dat het boek ‘Geen kind meer’ gebaseerd
is op een waargebeurd verhaal. En omdat ik dit weet verwacht ik een heftig
verhaal waarbij de emoties mij niet koud zullen laten.
Ink
Ik las het boek enkele jaren geleden al rond het uitkomen
en was toen zeer onder de indruk van het waargebeurde verhaal.
Ik maakte me zo kwaad tijdens het lezen. Hoe zal dat een
tweede keer zijn?
Het verhaal
‘Geen kind meer’ gaat
over de jongen Dex die wordt beschuldigd van verkrachting. Zijn moeder Anna is
er absoluut van overtuigd dat Dex onschuldig is en zet alles op alles om de
waarheid boven tafel te krijgen. Anna heeft daar een zware dobber aan want er
wordt glashard gelogen. En wordt er niet objectief geoordeeld en gehandeld. Dex
wordt op voorhand al ‘veroordeeld’ en dan moet het onderzoek nog worden
opgestart. Alle zeilen moet Anna dan ook bijzetten om haar gezin en zeker ook
zichzelf op de been te houden.
Mening
Jacqueline
Jeetje wat een verhaal! Wat een onrecht is Dex aangedaan.
Wat een trauma. Maar ook het gezin, het is niet normaal wat dit gezin heeft
moeten meemaken! Ik ben geschrokken door de intimidatie waarmee de recherche
verschillende keren het huis binnenkomt en hoe zij zich gedragen. Ze voelen
zich superieur en komen belachelijk genoeg met dat het arrogante en
machtsvertoon gedrag weg! Dat dit kan vind ik echt onvoorstelbaar. Het lijkt of
iedereen bij voorbaat al schuldig is. Volgens mij is het toch zo dat iedereen
onschuldig is totdat het tegendeel bewezen is?
Ink
Opnieuw maak ik mij weer zo ontzettend kwaad hoe de
politie te werk gaat in dit verhaal. Helaas weet ik uit mijn eigen werk onder
andere in de jeugdreclassering dat het helaas niet overdreven is wat we hier
mogen lezen. Heel knap dat de hoofdpersonen zich nog zo redelijk rustig kunnen
houden.
Jacqueline
Hoe Anna tijdens het proces, dat bijna drie jaar duurde,
gehandeld heeft terwijl ze van binnen verscheurd werd van verdriet maar ook de
boosheid over het onrecht wat haar en haar gezin is aangedaan verdiend alleen
maar diepe respect.
Ink
Een verhaal over frustratie en onmacht als men je
aanklaagt voor een aantal zware misdrijven en je al veroordeeld wordt door
dorpsgenoten en politie. Een justitieel apparaat wat met tunnelvisie werkt en
alles beoordeeld als een bewijs van schuld.
Hoe Esther Boek haar verhaal heeft geschreven, kan bijna
geen lezer onberoerd laten. Je voelt de boosheid en onmacht van de bladzijdes
spatten.
4,5 kraaien
Jacqueline
Esther Boek heeft deze rollercoaster waarin Dex, Anna en
haar gezin 3 jaar lang in hebben gezeten op zo’n wijze geschreven dat de emoties zoals het onrecht, het
ongeloof dat dit hun overkomt, het verdriet en de boosheid mij echt niet
onberoerd laten. Nee, die komen op sommige momenten knetterhard binnen. Wat ben
ik boos wanneer de waarheid uiteindelijk boven tafel komt. De verslagenheid die
Dex en Anna voelen nadat de rechter zijn uitspraak heeft gedaan, verwacht je
niet maar vreemd vind ik dat niet.
4,5 Kraaien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten