Cover
De cover vind ik door de kleuren kil
en onheilspellend overkomen maar om één of andere reden trekt de cover me
daarom enorm aan. Ik moet het boek dan ook oppakken om deze beter te bekijken
en om snel de achterflap te lezen.
Verwachting
Van deze auteur heb ik nog niet eerder een verhaal gelezen maar door de
aanduiding literaire thriller zijn mijn verwachtingen gespannen. Want kan Sarah
Pearse mij verrassen met een thriller die zo goed in elkaar zit en zo spannend
is dat ik over 3 maanden haar verhaal nog weet.
Het verhaal
Samen met haar vriend Wil is Elin door haar broer Isaac uitgenodigd om voor
zijn verlovingsfeest naar een prachtig hotel in de Zwitserse Alpen te komen. Vanaf
het eerste moment dat Elin een voet over de drempel heeft gezet van het hotel
wordt ze overvallen door een onbehaaglijk gevoel. Wanneer Laure, de verloofde
van Isaac, de volgende ochtend is verdwenen wordt dit gevoel alleen maar
versterkt. Na een sneeuwstorm wordt het imposante en geïsoleerd gelegen hotel,
wat eerder een sanatorium was, totaal afgesloten van de buitenwereld. En
wanneer dan nog een vrouw wordt vermist raken de hotelgasten toch wel wat
lichtelijk in paniek. Elin, rechercheur van beroep maar momenteel
met verplicht verlof, probeert de rust terug te laten keren door zelf op
onderzoek uit te gaan.
Ink
In het begin was wel echt wennen voor mij: het kwam allemaal wat chaotisch over
en er werd een blik met flink wat namen opengetrokken.
Tevens komt Elin, het hoofdpersonage niet heel sympathiek, en dit is zacht
uitgedrukt, over.
Jacqueline
Elin, haar personage vind ik boeiend, haar gedachten over een traumatische
gebeurtenis komen steeds duidelijker terug, maar zijn die gedachten wel de
waarheid of is het puur Elin haar belevenis? Wanneer Elin uiteindelijk achter
de waarheid komt is het de vraag of ze dit eigenlijk wel wist of dat dit als
bliksemslag bij een heldere hemel bij haar binnenkomt?
Ink
Ik vind Elin een ergonevenwichtig personage als rechercheur.
Ook vertelt ze, terwijl zij het onderzoek leidt, wel heel veel aan haar broer.
Waarom trouwens als je in het verhaal al zo'n slechte band hebt en hem niet
vertrouwd?
Ik heb erg het gevoel dat het verhaal flink opgerekt wordt door een herhaling
aan zetten.
Jacqueline
Elin die naast die gedachten bezig is om er achter te komen waar die twee
vermiste vrouwen zijn gebleven en soms dingen doet waar ze niet goed over na
heeft gedacht blijft me ondanks dat boeien. Soms kunnen ondoordachte handelingen
die een personage doet bij mij irritaties oproepen, in dit verhaal doet Elin
dit ook maar het irriteert me niet. Voorbeeld Elin gaat, bij het onderzoeken
van een tip, er alleen en ongewapend op af. Is niet handig maar het heeft me
niet geïrriteerd. Nee, ik wil alleen maar weten hoe het verder gaat en of ze
achter de waarheid van alles wat er is gebeurd kan komen zonder hulp van
buitenaf, want er gebeurt nogal wat in dit verhaal.
Ink
Madam gaat twee keer naar een plek waar ze vermoedt dat de moordenaar zich
bevindt, zonder enkele bescherming om zich te kunnen verdedigen. Er overkomt
haar even een lawinnetje tijdens de speurtocht maar 'gelukkig' gaat die net
langs haar heen. Bij een film zou ik hebben gedacht jammer dan zijn we van die
persoon eindelijk af.
Jacqueline
Vanaf het begin zit ik gelijk goed in het verhaal. Het is meeslepend en
spannend geschreven en door de korte hoofdstukken en makkelijke schrijfstijl
vlieg ik door de hoofdstukken heen. De omgeving vind ik echt gedetailleerd door
Sarah Pearse omgeschreven dat ik het hotel en de Zwitserse Alpen in gedachten
zie verschijnen.
De auteur weet door telkens iets meer prijs te geven over de traumatische
ervaring van Elin mijn aandacht volop te grijpen. Natuurlijk heb ik mijn ideeën
over wat er is gebeurd maar of dit juist is? Daar kan ik maar op een manier
achter komen door, door te lezen. En de gebeurtenissen volgen elkaar vlot op en
zijn goed verweven met elkaar. De wijze over hoe Elin haar onderzoek doet om al
die gebeurtenissen op te lossen heeft de auteur op een slimme wijze gedaan.
Ink
Wat heb ik een bloedhekel aan rare onlogische oplossingen van de wat-is-er-gebeurd-puzzel.
Neem de geur van chloor in je gedachten: best een specifieke geur lijkt mij.
Maar de hoofdpersoon ruikt een aantal keren een geur die ze niet thuis kan
brengen. Maar tegen het einde ontdekt ze wat ze rook (die chloor dus) en hopla
de dader is opeens duidelijk. Echt te lachwekkend voor woorden.
Jacqueline
Het einde van deze heerlijke thriller vind ik spannend en mooi totdat er een
open einde aan wordt toegevoegd zodat er een vervolg verhaal aan kan worden
gekoppeld. Jammer dit hoeft mij echt niet want nu wil ik natuurlijk weten hoe
het verhaal verder gaat en zal ik geduld moeten hebben tot er een vervolg op
komt. Of toch maar niet….
Ink
Ik hou van open eindes in een boek. Dat jezelf kan denken van en toen. Dit open
einde is zo'n flauwe zodat je zeker weet dat er nog een vervolg gaat komen.
Jammer.
Jacqueline
Het leuke van het lezen van een verhaal voor een duorecensie is dat ik er samen
met de andere helft van Cheffies Special er over spar en dat we er dan samen
achter komen dat we het qua mening niet met elkaar eens zijn. Maar dat we ook
naar elkaar argumenten luisteren en onze mening daardoor soms bijstellen in
positieve of negatieve zin. Het geeft voor mij echt een verdieping aan het
recenseren van een boek!
Ink
Spanning: 3,5
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Plot: 2,5
Psychologische ontw: 2,5
3 Kraaien van Ink
Jacqueline
Spanning: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 3,5
Psych. Ontw: 3,5
Plot: 4
Originaliteit: 4
4 Kraaien van Jacqueline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten