Voor mijn kind
Eva Nagelkerke is de schrijversnaam voor de
zussen Alexandra en Victoria Nagelkerke. Eerder schreven zij onder het
pseudoniem van Eva Monté. Van Eva Nagelkerke verscheen eerder ‘Stille wateren’.
‘De perfecte engel’ valt met de deur in huis.
‘Ik’ verdrink iemand in bad. ‘Voor mijn kind.’ Spannend en veelbelovend.
Na het heftige begin verdwijnt de spanning
helemaal uit het verhaal en wordt er tijd en ruimte gemaakt voor de
situatieschets.
Door omstandigheden ziet Lisa zich
genoodzaakt om een job als inwonende nanny voor Bo aan te nemen in het gezin
van Noëlle en Sander. Dochter Ariël, haar trouwe knuffel Slurfie en zij nemen
hun intrek in een benauwend en ijskoud kamertje in huize Raven.
Van meet af aan voelt het niet goed. Noëlle
behandelt haar als een meid voor alle werk; Bo wordt geplaagd door verschrikkelijke
nachtmerries; iemand wil Lisa en Ariël daar per se weg hebben.
Meerdere personages nemen afwisselend het
woord, maar het is vooral Lisa die haar kijk op de gebeurtenissen deelt. Het
decor dat zich hoofdzakelijk beperkt tot huize Raven doet daarbij een duit in
het zakje. De afgelegen plek waar het huis staat, Baron en Prins, de beperkte
ruimte waarover Lisa en Ariël beschikken, de achtertuin waar niemand mag komen
…. De sfeer is benauwend, drukkend en mistroostig.
De onderlinge relaties maken de situatie er
niet beter op. Een hysterische Noëlle doet voortdurend de wenkbrauwen fronsen. Haar
egocentrische gedrag en manier van opvoeden wekken onbegrip. Is zij de aanstuurder
van alle onheil? En wat met Sander?
Heel lang blijft de spanning zoek. Wel zijn
er voortdurend die onheilspellende voorvalletjes, is er het aanvoelen dat
dingen niet in de haak zijn. Een soort van onbehagen gaat van het boek over op
de lezer. Voortdurend popt de vraag op wie op de eerste bladzijde die moord
heeft begaan. Het schrijversduo slaagt er lang in een soort van waas over de
identiteit van het personage te houden, maar je voelt in je kleine teen dat het
personage er wel degelijk is en stelselmatig de boel tracht te saboteren. Er
staan nog rekeningen open.
Het plot laat zich vlot lezen. Op ongeveer
een derde van de ontknoping schakelt de engel der wrake een versnelling hoger
en volgen de gebeurtenissen elkaar in snel tempo op. Twist op twist, even wordt
het nagelbijten. De ontknoping mist zijn effect niet en weet zelfs de dader te
verrassen!
Hoewel een oplettende lezer misschien al
vroeg in het plot enkele belangrijke aanwijzingen heeft opgepikt en de
plottwist dus een logisch gevolg is van alles wat zichtbaar en onzichtbaar
gaande is tijdens de ontwikkeling van het verhaal, blijf ik toch achter met een
paar losse eindjes en boet het verhaal een beetje aan geloofwaardigheid in.
‘De perfecte engel’ gaat over sterke
gevoelens zoals wanhoop, gemis, bodemloos verlies, liefde en wraak. Hoewel
fictie, denk ik dat lezers die van dichtbij of veraf werden geconfronteerd met
miskraam of sterfte van een kind dit boek best aan zich laten voorbijgaan.
3,5 Kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten