In gesprek met Yvonne Franssen

 

Zopas verscheen Yvonnes laatst geborene, ‘Oscar’.  Thrillerlezers! organiseerde een leesclub en de uitverkoren lezers gingen helemaal op in de rollercoaster die de psychologische thriller is.  Hoewel de auteur het momenteel heel druk heeft (bookpresentaties ed.), maakte Yvonne graag tijd voor de Thrillerlezers!.

 

• Dag Yvonne. Stel je je even voor?

Wie is Yvonne Franssen? Die vraag kan ik met een gerust hart overslaan, want als ik alle onderstaande vragen heb beantwoord weten jullie meer over me dan ikzelf. 😊

 

•  Hoe zou jij jezelf typeren (sterke en minder sterke punten) met enkele goed gekozen adjectieven?

 

Op mijn Tinderprofiel staat: spontaan, vrolijk, lief, enthousiast, sexy, zorgzaam, empathisch, creatief, jeugdig, passievol, stoer, gevoelig, impulsief.

Allemaal goede eigenschappen uiteraard. Je zou het als een minder sterk punt kunnen zien dat ik de meeste van die eigenschappen niet 24/7 in praktijk breng. Of wacht, allemaal niet!

 

• ‘Oscar’ is de opvolger van ‘Kamer 305’ (2019?)? Heb je die tijd nodig gehad om ‘Oscar’ te schrijven of werkte je ondertussen ook aan andere projecten? 

 

Dit is pas de derde vraag en ik sta op het punt op mijn hele levensverhaal prijs te geven! Ik ben bijna meteen na het verschijnen van Kamer 305 aan Oscar begonnen. Dat vlotte heel aardig, totdat er in de zomer van 2020 behoorlijk de klad in kwam. Niet alleen liep ik vast met het verhaal, ook met mijn privéleven. Een woelige tijd volgde, zó woelig dat ik in het najaar van 2020 aan een ander, losjes op waargebeurde feiten gebaseerd verhaal ben begonnen. Op dat moment was het daar echter nog te vroeg voor, in januari 2021 heb ik daarom het manuscript van Oscar weer ter hand genomen en met een voortvarendheid die me zelf verbaasde voltooid. (de smeuïge details bewaar ik nog even voor Jinek of Umberto ;))

 

• Schrijf je enkel thrillers of beoefen je ook nog andere genres?

 

Ik schrijf ook gedichtjes. Die ik zelf liever versjes noem.

 

•  Kan je leven van jouw schrijven of heb je naast schrijven nog een andere baan?

 

Helaas kan ik met alleen maar schrijven niet mijn brood verdienen, laat staan de broodnodige wijn. Ik heb dus ook nog een reguliere baan.

 

•  Je lijkt mij een ‘gulle’ schrijfster.  Regelmatig trakteer je op social media op een leuk, mooi versje.  Wat haal je daar voor jezelf uit?  (ik veronderstel dat je dat helemaal gratis en voor niks doet?)

 

Wat mijn versjes betreft, daar ben ik in 2016 mee begonnen. Ook toen worstelde ik met een manuscript en om mezelf te dwingen om te blijven schrijven nam ik me voor om elke dag een versje te schrijven. Dat heb ik ruim twee jaar volgehouden, nu schrijf ik alleen nog maar een versje als het ‘vanzelf’ bij me opkomt. Ik vind het een fijne schrijfoefening, beleef er plezier aan en merk dat ik er ook veel anderen blij mee maak.

 

•   Met die versjes deel je lieve gedachten, wijsheden, vaak toch wel intieme ideeën.  Ben jij iemand die graag zieleroerselen deelt met anderen?  Krijg je veel (positieve) reacties?

 

Ja en ja! Maar tegelijkertijd is het voor sommige mensen erg moeilijk om te begrijpen dat mijn versjes - hoe persoonlijk ze vaak ook lijken - niet per definitie een exacte weergave van de werkelijkheid zijn. Dat heeft ook wel eens tot fikse ruzies geleid.

 

•  Vindt het verhaal van ‘Oscar’ zijn oorsprong in de realiteit?

 

Daar kan ik heel kort over zijn: (gelukkig) zeer beslist niet!

 

•  In het begin vraagt ‘Oscar’ toch een zekere mate van concentratie omdat de verschillende personages hun intrede maken in het verhaal.  Daarna speelt het verhaal zich af in de beslotenheid van dat groepje mensen (zo ook in Kamer 305!).  Hou je het aantal personages graag beperkt?  Waarom is dat belangrijk volgens jou?

 

Zoals in de vraag al wordt aangegeven vraag ik best een hoge mate van oplettendheid van mijn lezers door meerdere personages op te voeren die allemaal in de ik-vorm hun verhaal vertellen en daarnaast soms ook nog tijdsprongen maken. Het zou te hectisch worden als ik daarnaast ook nog eens een grote hoeveelheid personages zou opvoeren. Bovendien hou ik zelf erg van een ‘klein’ verhaal.

 

• In welke mate voelde je je betrokken bij het verhaal van ‘Oscar’?  Ik meende toch enige kritiek op het systeem te herkennen.  Of is alles louter fictie en dus verzonnen?

 

Een vraag waar ik tevreden om moet glimlachen omdat ze alleen maar door een oplettende lezer kan worden gesteld. Hier en daar uit ik met een enkele zin tussen de regels door wel eens mijn mening over bepaalde zaken.

 

• Tijdens het schrijven zit je natuurlijk met je neus bovenop de feiten die zich dag na dag, uur na uur voordoen.  Hoe voelde je je toen het verhaal eenmaal af was en je het in zijn geheel nalas?

 

Als een verhaal eenmaal af is en alle verhaallijntjes en details naar mijn mening netjes in elkaar passen geeft dat een heerlijk tevreden gevoel. Minstens een minuut lang. Daarna slaat meteen de twijfel toe: is het wel goed genoeg? Is het wel spannend genoeg? Heb ik wel aan alles gedacht? Gelukkig bleek dat tot nu toe telkens zo te zijn.

 

• Ben je zelf een thrillerlezer?  Haal je inspiratie voor jouw boeken uit het lezen van thrillers van andere schrijvers?

 

Ik lees graag thrillers. Voor mijn plezier, maar ook uit interesse. Hoe bouwen andere auteurs hun verhaal op? Wat vind ik daarvan? Wat de inhoudelijke kant van een verhaal betreft, die ontwikkelt zich bij mij terwijl ik schrijf. De verhalen die ik lees zijn immers al geschreven. ;)

 

•  De personages in ‘Oscar’ draaien voortdurend om elkaar heen en delen een hele geschiedenis.  Weet jij al van bij het begin wie en hoe ze echt gaan worden of bepaalt de evolutie van het verhaal ook de wording van de karakters?

 

Ik heb het al vaak verteld en het is echt waar: als ik aan een verhaal begin heb ik nauwelijks enig idee hoe het gaat verlopen. Het is nog nooit voorgekomen dat ik een verhaal schreef dat eindigde zoals ik dat van tevoren had bedacht. Zelfs de summiere ideeën waarmee ik aan de slag ga houden meestal geen stand. Het loopt altijd anders. De personages gaan een eigen leven leiden en ik mag meelezen terwijl ik typ.

 

•  Werk je ze allemaal tegelijkertijd uit, terwijl het verhaal zich ontwikkelt, of creëer je de personages eerst apart om hen daarna in te passen in het grote geheel?

 

Ik werk de personages uit zoals ze zich aan me ‘openbaren’.  Neem het verhaal van Oscar. Als ik lekker aan Ilse zit te werken en haar persoonlijkheid krijgt steeds meer vorm, onderbreek ik dat proces niet om met André verder te gaan. Pas als Ilse stilvalt, pak ik een ander personage op. Naarmate het verhaal vordert wordt dat overigens wel een meer en meer gestructureerd proces. Omdat ik de personages beter leer kennen wordt het gemakkelijker voor me om ze te ‘regisseren’.

 

• Zijn er personages die je niet moet?  Waarom?

 

Ik mag niet al mijn personages, maar ik heb wel altijd een zeker begrip voor iedereen. Hoe fout iemand ook handelt, ik meen te begrijpen (dat betekent niet goedkeuren) waar zijn of haar gedrag vandaan komt. Dat moet denk ik ook wel, anders zou ik een volkomen ongeloofwaardig personage hebben neergezet.

 

• ‘Oscar’ ligt nu in de winkel.  Ben je reeds met het schrijven van een nieuw spannend verhaal begonnen?  Kan je er al iets over kwijt?

 

1.     Er ligt al een half manuscript op de plank, zie mijn antwoord op vraag 3.

2.     Er zoemt een idee rond in mijn hoofd.

Ik ben op dit moment nog heel druk met de boekpromotie rond Oscar en heb me voorgenomen om deze maand (juli 2021) niet over een volgend verhaal na te denken. Maar eind augustus ga ik een weekje op vakantie en tegen die tijd hoop ik een keuze gemaakt te hebben uit bovengenoemde opties? Hebben de lezers een voorkeur?  

 

• Mag ik je tot slot een  paar dilemma’s voorleggen?  Motiveer je kort jouw antwoorden?

-      Een biertje of chocomelk?

 

In de zomer een biertje, in de winter warme chocomel mits er slagroom op zit. Bij geen slagroom ook in de winter liever een biertje.

 

-      Een open einde of een gesloten einde?

 

Een open einde. Omdat het veel meer ruimte biedt voor eigen invulling door de lezer. En omdat ik ontzettend geniet van jullie gefrustreerde NEEEEEE!!! als jullie het boek dichtslaan. 😊

 

-      Confrontatie of vluchten

 

Mijn dappere ik roept confrontatie! De mogelijkheid bestaat dat ik in werkelijkheid op de vlucht zou slaan.

 

-      Thriller of versjes

 

Allebei. Onmogelijk om te kiezen. Dat zou hetzelfde zijn als vragen in- of uitademen?

 

Yvonne, namens de Thrillerlezers heel veel dank dat je tijd wou vrijmaken voor dit gesprek.  We zijn nog volop aan het nagenieten en bekomen (!) van ‘Oscar’ en je krijgt ons alweer zover dat we reikhalzend uitkijken naar een nieuw spannend en beklijvend verhaal van jou!  Succes!