Sterre Carron vertelt

 

In maart verscheen Sterre Carrons 16^de Rani Diaz-thriller.  ‘Tot nooit meer’.  Sterre Carron is, zonder te overdrijven, een bezige bij.  Waar blijft ze al die verhalen halen?  Thrillerlezers! legde haar, zachtjes weliswaar, op de rooster.

• ‘Tot nooit meer’ is jouw zestiende Rani Diaz-thriller.  Je schrijft aan een heel hoog tempo.  Hoe lang doe je gemiddeld over het schrijven van een boek?

Ongeveer drie tot drieënhalve maanden.

•Het lijkt wel alsof je de verhalen in één keer op papier krijgt.  Gaat het echt zo gemakkelijk?

Eens de proloog of het eerste hoofdstuk geschreven is, gaat het inderdaad heel makkelijk. Dan ontplooit het verhaal zich tijdens het schrijfproces vanzelf.

• Hoeveel tijd had je nodig om ‘Tot nooit meer’ te schrijven?

‘Tot nooit meer’ ging redelijk snel. Ongeveer drie maanden.

• Waar blijf je de inspiratie halen?  Vind je die in jouw vaste personages of zitten er zoveel verhalen opgeslagen in jouw brein?

Door mijn omgeving, gesprekken, tv en kranten of zomaar uit het niets… Opeens schiet er me iets te binnen (meestal gebeurt het terwijl ik nog bezig ben met het vorige script.) Dan denk ik: hmm… daar kan ik wel iets mee… Ik noteer dat snel en denk er niet meer aan. Ik pik het dan wel op als het vorige boek in druk is.

• Ben je soms met meerdere verhalen tegelijkertijd bezig?

Nooit! 😊

• Heb je iemand bij wie je terecht kan met vragen over het boek waar je mee bezig bent?  Aan wie je vraagt of je met een bepaalde wending in het verhaal verder moet of dat je die wending best schrapt? Ik denk hierbij niet aan jouw proeflezers of mensen die je raadpleegt omwille van hun professionele kennis.

De wendingen in het verhaal bepaal ik meestal zelf, maar ze kunnen nogal eens veranderen… Ik word geleid door het verhaal zelf. Best makkelijk!

• Welk soort van verhouding heb je ondertussen  met Rani?  Is zij ondertussen als een vriendin?  Een familielid?

Rani is mijn steunpilaar. Een deel van mijn gevoel of denken stuur ik naar haar toe of verwerk ik in haar personage.

• Schrijf je jouw Rani Diaz-thrillers op maat van Rani of past Rani zich aan aan het verhaal?

Rani past zich aan het verhaal aan. (omdat het verhaal meestal niet vertrekt vanuit het Rani-personage)

• ‘Tot nooit meer’ is een thriller waarin vrouwen het verloop van het verhaal in handen hebben.  Een bewuste keuze nog voordat je één letter op papier had?

Geen bewuste keuze. Lezers zeggen dat ik meestal over vrouwen schrijf. Ik zal daar eens dringend komaf mee maken! 😊 De mannen mogen ook afzien.

• Zou het kunnen dat je ooit een ander hoofdpersonage kiest dan Rani?  Maakt Fien kans om ooit de rol van Rani over te nemen?  Of zou zij de leading lady kunnen worden in een nieuwe serie?

Als ik ooit een ander hoofdpersonage kies, dan denk ik niet dat het Fien gaat worden. Als er een andere serie komt, dan kies ik voor een nieuw personage. Ik ben nog niet zover, hoor. Soms vraag ik me wel eens af of ik geen standalone zou schrijven, maar ook daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik heb nog zoveel plannen met Rani. Tot de lezers Rani-moe worden 😉

• Of zou je voor een nieuwe serie kiezen voor een mannelijk hoofdpersonage?  Zou dat even gemakkelijk zijn om te schrijven voor jou?

Eerlijk? Nee. Ik vind het veel moeilijker om over een man te schrijven.

• De mannen in ‘Tot nooit meer’ onderscheiden zich door louche praktijken, uitgaan en drinken en norsheid.  Frederik vormt daarop een uitzondering.  Leg dat maar eens uit! 😊

Frederik is Rani’s tegenpool. Stel je voor dat hij evenveel vuur in zich zou hebben. Dat komt niet goed.

• Terwijl momenteel operatie Sky aandacht krijgt in de media en voor zenuwachtigheid zorgt in het milieu, verwerk jij reeds de encryptische gsm in de verhaallijn,  Heb jij voorspellende gaven of zijn dat zaken die jouw aandacht trekken in het echte leven?

Het was weer toeval, zeker?(hoewel ik niet in toeval geloof). Het is al de derde keer dat iets in de media verschijnt kort nadat het boek is uitgegeven. Denk hierbij maar aan Indra (de aanslagen in Zaventem) en Indigo (met de priem in het oog) Een week na uitgave, werd er een patiënt opgenomen met dezelfde kwetsuur.

• Volg jij het nieuws op de voet met de bedoeling om inspiratie op te doen voor jouw boeken?

Ik lees dagelijks de digitale krant. Maar echt op zoek gaan, doe ik niet. Wel denk ik: dat zou wel eens interessant kunnen worden, waarmee ik bedoel dat ik er een goed verhaal zou kunnen over schrijven.

• Kranten lezen, het nieuws volgen, boeken schrijven, … Hoe krijg je het toch  allemaal voor elkaar?  Zitten er in jouw dag meer dan 24 uur?

Het gaat vlotjes, hoor. Het schrijven en de research. Soms beiden tegelijk.

•  Jij lijkt wel onvermoeibaar?  Ben je het nooit moe om te schrijven of laten de verhalen in jouw hoofd het niet toe dat je het rustiger aan doet?

De verhalen laten dat niet toe. Eens ik met een verhaal bezig ben, kan ik het alleen loslaten wanneer ik bij vrienden ben of lees. Als ik alleen ben, waaien er verschillende scenario’s door mijn hoofd.

• Hoe ziet een dag in het leven van Sterre Carron er uit? Heb jij een vaste dagorde?   Een favoriet schrijfmoment?

’s Morgens en in de namiddag.

• ‘Tot nooit meer’ klinkt heel definitief.  De vraag is: van wie nemen we afscheid?  Daar speel je een paar keer mee.  Een plagerijtje?

Ja, haha. Ik denk dat ik het al een keer verteld heb, maar ooit, voor een anesthesist mij onder narcose bracht, zei hij ‘Tot nooit meer…’

Ik ben zijn woorden ‘nooit’ vergeten en vond het best akelig.

• Hoe moeilijk of gemakkelijk was het voor jou om uiteindelijk afscheid te nemen?  Hoe beleefde je zelf het schrijven van die scène?

Ik leefde heel erg mee met het personage en ik heb lang getwijfeld over het eind. Zou ik, zou ik niet? Hier heb ik me een beetje laten leiden door anderen.

• Ben je niet bang voor reacties?  Niet iedereen maakt het onderscheid tussen feit en fictie.

Ik ben nooit bang voor reacties. Zijn ze slecht? Dan is dat maar zo. Als lezers zeggen dat ze het boek niet goed vinden, wil ik wel graag weten waarom. Dan kan ik er nog iets uit leren.

• In ‘Tot nooit meer’ komen nogal wat locaties voorbij.  Sommige zijn toch wel origineel te noemen in een thriller.  Zoek je daar bewust naar?

Daar zoek ik hèèl bewust naar! Meestal bezoek ik de locaties.

• Je roept regelmatig de hulp in van jouw lezers: voor de titel van een boek, voor een gruwelplek of  gruwelijke methode om te moorden, … .  Krijg je veel reacties?

Enorm veel! Vele goede suggesties ook. Moeilijk om een keus te maken.

• Deed je een gelijkaardige oproep voor ‘Tot nooit meer’?  Wat vroeg je toen?

Ik herinner me het niet meer. De locatie heb ik uiteindelijk gevonden in een plaatselijke krant.

• Je belooft telkens een tegengeste.  Dat is leuk om in een verhaal te verwerken?  Krijg je ook daarop reacties?

Ja, veel dankbare PB’s en dat doet me enorm veel plezier.

•  Wat is het meest gruwelijke voorstel dat je ooit kreeg van een lezer?  Heb je dat verwerkt in een boek?  En het meest onrealistische?  Ook verwerkt in een boek?

Voor mij is niet snel iets té gruwelijk. Ik heb in ‘Tot nooit meer’ de sacristie verwerkt. Dat op zich is niet gruwelijk, maar de setting was leuk.

Ik leg je een paar dilemma’s voor.  Licht je ook kort je antwoord toe?

-      Rani of Fien?

-       Fien omdat ze zeer empathisch en moedig is.

 

-      Honger of dorst?

-       Honger--- ik verdraag geen honger

 

-      In een kast in de nabijheid van een moordenaar of in een grot vol vleermuizen?

 

-       In een grot vol vleermuizen. De kans is klein dat er daar iets gebeurt. In een kast in de nabijheid van een moordenaar, zie ik niet echt zitten. Niezen of hoesten heb je niet onder controle, en dan ben je gezien…

 

-      Confrontatie of vlucht?

-       Confrontatie. Ik houd niet van vluchtgedrag.

Ik denk dat ik het antwoord wel al weet, maar ik stel je toch de vraag.  Ben je al beginnen schrijven aan een nieuwe thriller?  Hoe zal de titel luiden?  Kan je al een klein tipje van de sluier lichten over waarover het zal gaan?

Verdwaalde ziel. Het is een erg spannend, maar ook een heel triest verhaal. Ik kan geen tipje van de sluier oplichten, want dan verraad ik de plot. Wel weet ik dat de lezer flink zal moeten puzzelen. Ik maak het hen niet gemakkelijk. Iets over de proloog? Een jongeman verdwijnt tijdens het schaatsen in een wak. Hij heeft slechts enkele minuten om de opening in het ijs terug te vinden en zich uit het ijskoude water te redden… Wat heeft die proloog met het verhaal te maken? Dat komen jullie eind augustus te weten 😉

 

Sterre, het was alweer een genoegen om met jou te mogen bijpraten.  Het zal je niet verbazen dat we met velen reeds met ongeduld zitten te wachten op een nieuw Rani Diaz-verhaal.  Keep up the good work!

Heel veel dank, Anita voor Thrillerlezers!.

 

Veel dank voor jullie interesse!

Ik wil graag de deelnemers en de organisatie van de leesclub bedanken en onze Ink natuurlijk! En niet te vergeten: heel veel dank aan al diegenen die mijn boeken lezen!