Tjeerd schreef vijf boeken, werkte mee aan een verhalenbundel, gaf tien boeken uit, waaronder nu Evi . Ik heb genoten van dit boek en stelde de auteur wat vragen.
Wat heb je met vossen. Op je vorige cover stond een 3d en nu een vrouw met masker?
Nou, behalve dat ik het een prachtig beest vind, is Vos natuurlijk ook de hoofdpersoon in de laatste vier boeken. Dat is simpelweg bij toeval ontstaan: ik wilde een korte, simpele naam voor de rechercheur. Dat werd Jan Vos. Sindsdien is de vos eigenlijk telkens wel weer een terugkerend thema geworden. Een soort kenmerk wel.
Hoe zou jouw partner ( de mooie rooie) jou omschrijven. En wijkt dat af in hoe je jezelf ziet?
Eigenwijs, wispelturig, maar bovenal lief en loyaal. En los van dat ik het knap vind dat ze me nog steeds kan blijven uitstaan, is dat ook wel hoe ik mezelf zie.
Je verhaal gaat over Evi, een dj die veel draait, snuift en slikt en een afscheidsbrief schrijft.
Waarom koos je voor een vrouwelijke dj in het dancewereld als 1 van de belangrijke personages?
Er zijn een aantal vrouwelijke techno-dj's die het bijzonder goed doen als dj. Ik hou van de muziek, het zijn prachtige vrouwen en het zijn voor mij enorme inspiratiebronnen. Omdat ik flink geprikkeld wordt door hun schoonheid, hun kunde en hun levens. Voor Evi wilde ik dan ook niet Jan Vos als enige hoofdpersoon, maar een vrouwelijke dj. Een ander perspectief en... Evi is een personage die erg op mij lijkt, hoewel Jan Vos dat ook doet, maar ik wilde dat juist niet al te duidelijk maken: Evi is een sterke vrouw, heeft demonen te overwinnen en begeeft zich in een creatieve, bijzondere intense wereld. Als ik, maar dan anders.
Hou je zelf van dance. Noem eens iets op?
Jazeker! Trance, dance, hardstyle. Enne... achter in het boek heb ik een QR-code laten drukken die linkt naar een Spotifylijst waarin een aantal trance nummers staan van dj's die terugkomen in het boek.
Wat luistert zo'n druktemaker als jou eigenlijk?
Dat is echt enorm verschillend. Ik luister veel klassieke muziek, hou enorm van Bach. Zeker tijdens het schrijven. Ga ik hardlopen dan zet ik keiharde hardstyle op. Mijn playlists gaan van The National naar Miley Cyrus en van The Lumineers naar Oscar and the Wolf. O, en natuurlijk Acda en De Munnik. Al sinds de middelbare school. Franse rap, heerlijk, Snelle vind ik ook tof. Heel breed georiënteerd dus.
Er zit veel Tjeerd in het boek viel me op: het reizen naar de bergen oa, het vrij willen zijn enz. Was dat de vorige boeken ook al? Baseer je d epersonages sws op bekenden van jou?
Ja, was in de vorige boeken ook al wel. Ik baseer veel van de personages op mezelf en op mijn omgeving. Da's toch waar je de meeste inspiratie vandaan haalt: alledaagse gebeurtenissen en de mensen die je kent of ontmoet. Maar Evi is wel veel meer "Tjeerd". Het was (en is) een moeilijke periode en dat heb ik verwerkt in Evi, zowel in het boek als in het personage an sich.
Evi heeft een net andere stijl dan de vorige boeken. Hoe zou je het zelf omschrijven?
Toch wel zoals op de cover staat: psychologische thriller. Ik ben nooit zo'n fan van het toevoegen van 'literair' of andere vormen, zeker omdat er al snel geschermd wordt met 'literaire thriller' waarvan ik dan denk "waar is het literaire gedeelte dan?". Maar in dit geval vond ik dat 'psychologische' er wel voor moest. Dit boek sluimert meer, heeft minder moord en doodslag in zich en gaat veel meer over de psyche van de personages. Een psychologische thriller dus.
Vast personage in je boeken is (oud) rechercheur Jan Vos. Is dit jouw hoofdpersoon voor nog vele boeken? Of gaat Jan Vos met pensioen voor jou zelf?
Eigenlijk had Jan Vos al na Villa Gladiola nooit meer hoeven verschijnen wat mij betreft, maar ik kreeg zoveel goede reacties op het personage Jan Vos én de vraag of hij weer terug zou komen in volgende boeken, dat ik dat telkens maar weer heb gedaan. Maar ik voorzie dat hij nog wel een keer het loodje legt. ;)
Je schreef een geweldige Rav. Hoe frusterend is het dan om te zien hoe moeilijk je publiciteit kreeg?
Heel erg frustrerend. Maar dat is met alle boeken zo. Goede recensies, nominaties en prijzen, boeken van meer dan prima (schrijf)kwaliteit: het maakt weinig uit want Saskia Noort heeft weer een nieuw boek en dan gaat daar simpelweg alle aandacht naar toe. Tekenend was bijvoorbeeld het moment dat ik was uitgenodigd bij Koffietijd om over mijn boek te komen praten. "Eindelijk!" dacht ik. Want je hebt die publiciteit gewoon nodig. Maar toen werd ik ad hoc afgebeld: Fred van Leer kwam tegelijkertijd uit met dat knip- en plakwerk fotoboek en door iemand anders voorzien van wat teksten en dat is dan blijkbaar toch interessanter voor de kijkers.
En om eerlijk te zijn, ik zie hetzelfde gebeuren op de blogs: pas als een schrijver goed wordt geplugd door de uitgever, het wordt opgepikt door wat media, pas dan gaan veel lezers overstag om een onbekende schrijver 's een keer te proberen. Ik zag het ook hier bij de aankondiging van de Leesclub van Evi, mensen die reageren dat ze me nog niet kennen. Dat verbaasd me dan oprecht omdat jullie echt al mijn boeken regelmatig hebben uitgelicht. (waarvoor dank!) Vier boeken, drie prijzen, vijf nominaties verder, maar nog steeds is het opboksen tegen de vergetelheid.
Je ziet, het zit diep. ;)
Je bent richting Mallnitz gegaan om te gaan wonen en werken. Wat trok je aan om daar je leven te gaan vestigen?
Dat ik ooit in de bergen zou gaan wonen, stond wel vast. Ik ben het liefst in de natuur, tussen de bomen, de bergen en de beesten, alleen vond ik nooit DE plek. Tot vorig jaar. Ik ging een week op wintersport
 |
naar Mallnitz, een oude crossfit clubgenoot van me was daar een pension begonnen (je kent ze vast wel uit Ik vertrek) en ik vond het wel tof om te gaan kijken. Was hier ook nooit geweest. Maar het was liefde op het eerste gezicht. "Hier wil ik wonen," dacht ik. Dus dan ga ik dat ook doen, ik neem altijd wel gewoon gelijk een besluit, snel handelen. Alle coronamaatregelen gooiden wel enigszins roet in het eten (daarom, lees R.I.P., het boek dat ik schreef over mijn coronajaar - later meer over dit boek bij Boekinkt), maar inmiddels zit ik er. (voor mooie bergplaatjes: www.instagram.com/tjeerdlangstraat)
Hoe moeten we ons jouw leven daar voorstellen: sochtends in een ijswater springend, rennend door bergen en wat houtblokken hakken voor het kampvuur met een biertje? Of net anders?
Nou dit klopt wel zo'n beetje, haha! Zodra ik wakker ben neem ik een kop koffie en ga naar buiten. De bergen in. Herten spotten, de rust opzoeken, de frisse lucht opsnuiven. Het werkt louterend, is goed voor mijn hoofd. Ik leef hier ook gezonder. Beweeg meer, eet minder, drink uiteraard wel gewoon dat biertje en dan ook flink, maar het is meer een weekendding geworden. Het is bijzonder om te merken wat de natuur doet. Japanners noemen dat shinrin-yoku. Bosbaden. Niet per se letterlijk een bosmeer inspringen (wat overigens wel lekker is), maar de rust die de bossen en de bergen geven zijn zo goed voor mijn mentale gestel.
Welke 3 dingen van Nederland mis je als je daar ben. En welke 3 dingen totaal niet?
- de mooie rooie, de muze, die heerlijke vrouw. (en de naaktkatjes)
- mijn vrienden en familie
- effe een broodje halen om de hoek
En niet:
- de drukte
- het opgejaagde
- de herrie
Wat keuzemogelijkheden:
Suppen of kano - Moeilijke, maar toch de sup! Want ik heb nu een eigen sup en het is zo fijn!
Rennen of mountainbike - zeker weten rennen
Snowboarden of skieen - zeker weten snowboarden
Gouden strop of Cpnb 60 - zeker weten CPNB 60: want dan zouden mijn boeken eindelijk 's een keer echt goed verkopen
Naaktkat of naaktslakken - naaktkatten natuurlijk!
Als je 100.000 zou winnen dan... - zou ik eerst mijn schulden moeten afbetalen helaas. Maar met wat rest... onbezorgd het volgende boek schrijven.
Als je dagje mag zijn wie je wilt dan - Miley Cyrus, zodat ik de hele dag fantastisch kan zingen en naar mezelf kijken, want manmanman wat is die vrouw mooi.
Als ik minister moest zijn dan van het departement - VWS en dan demissionair minister Hugo de Jonge, zodat ik linea recta mijn biezen zou pakken en nooit meer in de openbaarheid zou verschijnen. #clowntjeclusterfuck
Als ik mocht kiezen welke beroemde auteur ik zou zijn - Carlos Ruiz Zafón, ook al is hij dood inmiddels... maar wat een schrijver.
Als ik nog een tattoo laat zetten dan - die komt er uiteraard al aan: de dodo. Pracht van een rare vogel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten