Titel: Clownsnacht
Auteur: Danielle Bakhuis
Uitgeverij: van Goor
Publicatiedatum: oktober 2019
Recensie door: Tamara
Kraaien: 2.5 (maar dat is voor
volwassenen, ik denk dat een 12-jarige dit boek leuker zal vinden)
Dit horrorverhaal kan je je nachtrust kosten...
'Hé, Suzie. Had je naar
gedroomd?' 'M-mama! Waar i-his mama?' Dikke tranen maken geultjes in de gele
schmink op haar wangen. 'Mama en papa zijn naar een feestje vanavond, maar ik
pas op. Ik heet Fara, weet je nog?'
Tussen haar tranen door begint Suzie te knikken. Ze klemt haar beide armen om
mijn hals en haar mond is opeens heel dicht bij mijn oor. 'Ik wil niet dat de
clown naar me kijkt.' Ze zegt het zo zachtjes dat ik haar bijna niet versta.
Mijn buik trekt zich samen. 'Wat?'
'De clown,' fluistert Suzie. 'Hij stond naast mijn bed.'
Fara past een avondje op de
kinderen van de familie Zuiderduin. Ze wonen in een groot, bijna kasteelachtig
huis in de luxe villawijk van het dorp. Marnix en Suzie zijn lieve kinderen, ze
luisteren goed en gaan braaf naar bed. Maar wanneer de stroom uitvalt, Suzie
telkens huilend wakker wordt en Fara dingen ziet en hoort die haar een slecht
voorgevoel geven, begint ze zich af te vragen of ze deze oppasklus ooit had
moeten aannemen…
“Er waren
allemaal kleine spinnetjes uit haar wang gekropen, zoveel dat ze over haar hele
lichaam krioelden.”
Omdat ik toe
was aan goed horrorverhaal, kwam ik uit op dit boek. Tijdens het lezen merkte
ik wel dat het boek wat jeugdig aandeed. Toch maar even nagekeken en dit boek
is van 12 tot 35-jarigen aanbevolen. Ach, ook al ben ik iets ouder dan 35, dat
zal geen probleem moeten zijn, dacht ik….
Het verhaal
begint als Fara een avondje gaat oppassen. Ze komt aan bij een kast van huis en
bij binnenkomst ziet ze overal opgezette dieren. Op het moment dat de kinderen
op bed liggen, begint de “horror”. Vooral als ze hoort dat een moordenaar is
ontsnapt en het voorzien heeft op meisjes die alleen zijn…
Het boekje is
dunnig, amper 136 blz. en e-book nog minder. Als volwassene (ook jonger dan 35)
is het niet echt een spannend verhaal. Je weet wel een beetje wat er komt en
hoe het gaat aflopen.
Maar als ik dit boek ga bekijken vanuit de jeugd, is het wel een aardig
verhaal, maar horror wil ik het niet noemen. Ik denk dat die na het einde ook
met een aantal vragen achterblijven. Hoe groot is het huis wel niet als die op
zolder een bibliotheek hebben met heuse gangpaden en hoe kan het dat het
jongetje nooit iets is opgevallen? Als de kleine meid klaagt over dat ze een
clown heeft gezien bij haar bed, hoe kan het dat de ouders het niet serieus
namen (je leest in het plot wat ik hiermee bedoel).
Maar ook de
vraag hoe iemand zo snel een kamer kan “versieren” zonder dat iemand het
hoorde. Of vanaf het moment dat Fara een filmpje stuurde naar haar vriendin tot
het moment dat zij bij het huis komt, zit zoveel tijd tussen dat je zou denken
dat zij heel Amsterdam moest doorfietsen…
Allemaal vragen,
zoveel vragen nog na het lezen van het boek.
Vond ik het
een slecht (jeugd) boek? Mweh, ik ben niet heel overtuigd en enthousiast.
Spanning: 2
Originaliteit:
3
Psychologische
ontwikkeling personages: 2
Leesplezier: 2
Schrijfstijl: 3
Plot: 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten