Een jonge vrouw pleegt zelfmoord. Haar vader blijft radeloos achter met een afscheidsbrief die meer vragen oproept dan dat het antwoorden geeft. Een psychologisch spel volgt als hij probeert uit te vinden wat er precies is gebeurd. En, waar het lichaam van zijn dochter is gebleven... Het voert hem door heel Europa op zoek naar antwoorden, maar hoe dieper hij graaft, hoe bizarder de zelfmoord van zijn dochter lijkt te zijn. Wanneer wordt zelfmoord moord?
Het boek start met een brief van Evi aan haar vader Hans waar ze haar dood lijkt aan te kondigen.
Hans gaat aangifte van vermissing doen
bij Olga een agent.
De hoofdstukken wisselen van
perspectief tussen vader, dochter Evi, oud rechercheur Jan Vos en stukken uit
de brief die Evi schreef.
De oud rechercheur was gestopt met
zijn werk en geniet van de vrijheid en het opknappen van zijn tjalk. Hij heeft
een vrije relatie met oud collega Olga. Jan voelt zich aangetrokken tot de zaak
en biedt vader aan te helpen. Hij gaat met Hans na waar Evi, die een dj in de
dancescene is met alle vooroordelen er bovenop: snuiven, slakken, zuipen en
veel seks, allemaal opgetreden heeft om haar daar hopelijk te gaan vinden. De
reis gaat onder andere naar Kiev en Mallnitz. Steeds stoten ze hun neus want Evi is niet meer op de plek waar zij zich
bevinden.
Tussen hun ervaringen door lees je
over het leven van Evi met haar vriend Kasper en vriendin Karlijn. Haar vriend
en tegelijk ook manager pusht Evi tot optredens en gebruik van veel drugs.
Wanneer
ze op een dag (beter gezegd nacht) in een gevaarlijke situatie zijn belandt en
Evi weer out is van de drugs, is dat de druppel voor Karlijn en
ze neemt de regie over. Ze besluit samen terug te keren en een week rust te
gaan nemen en een toekomst samen te hebben. Ver weg van het foute wereldje.
In tussentijd krijgen Jan Vos en
Evi's vader schokkend nieuws te verwerken en vertrekken gedesillusioneerd ook
terug naar Nederland. Het verhaal werkt zich dan naar een triest einde, welk
recht doet aan het boek.
Tjeerd Langstraat heeft zoals we van
hem kennen ene vlotte pen met tussendoor rauwe teksten. Ik zelf persoonlijk
vond het af toe wat te ruw, maar dat is smaak. Het verhaal leest als een
tierelier en je leest zo naar het einde door met in je achterhoofd toch altijd
bij een thriller een idee hoe het zal gaan aflopen. Maar ik werd verrast. En
dat is best knap na al die honderden gelezen thrillers. Dit verhaal ‘Evi’ is
net even wat anders dan de vorige boeken van de auteur. Toen meer wie deed het
en nu meer inkijk in de psyché van enkele personages. Een thema in het boek is
depressie. Nu niet gelijk denken van oh, het is een zwaar boek. Juist door het
in het verhaal van ‘Evi’ te verwerken, krijg je mee hoe het kan werken in
iemands hoofd, ook als hij alle geluk om zich heen lijkt te hebben. Benoemen
dat wandelen en kijken naar de goede dingen in het leven geen remedie zijn om
te zeggen tegen een serieus depressief iemand. Mooie les Tjeerd, zonder dat het
belerend overkomt, maar duidelijk inleefbaar in het verhaal.
Opnieuw weer een goed boek van deze auteur! Tjeerd Langstraat is een bewijs dat Nederlandse thrillers dus wel goed zijn.
Wat zou
het zonde zijn wanneer Tjeerd zich alleen nog maar door de bergen van zijn
nieuwe woonplek zou begeven. Schrijf maar door aan je volgende boek. Ik wil hem
lezen. Heel graag zelfs.
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten