De kleindochters van de niet verbrande heksen

 

Titel: De kinderen van het klooster

Auteur: Sandrine Destombes

Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.

Publicatiedatum: juli 2020

Recensie door: Anita

Kraaien: 3

Met ‘Het dubbele geheim van de familie Lesage’ verwierf Sandrine Destombes internationale bekendheid. Het boek kreeg heel lovende kritieken. Kan zij met ‘De kinderen van het klooster’ mijn hoge verwachtingen inlossen?

De titel. Origineel kreeg het boek als titel ‘Le prieuré de Crest’. Dat het in het Nederlands ‘De kinderen van het klooster’ is geworden, lijkt me zeer onjuist en ongelukkig vertaald. Soit.

Tijdens een banale verkeerscontrole komt een Peugeot 208 in volle vaart op tweede luitenant van de gendarmerie Benoit afgestoven. De beweringen van een klein meisje op de passagiersstoel doen bij Benoit een aantal alarmbellen afgaan. De vrouwelijke chauffeur slaat met het meisje en de auto op de vlucht. Het meisje overleeft de crash die daarop volgt, maar belandt in comateuze toestand. Voor de vrouw komt alle hulp te laat.

Het verhaal neemt een spannende start. Vanaf het begin baadt ‘De kinderen van het klooster’ in mysterie. Daarna ebt de spanning heel snel weg (en komt niet meer terug!) en gaat de aandacht naar de psychologische uitwerking van de personages. En de wegen leiden naar.… jawel, het klooster van Crest.

Hoofdpersonage Benoit komt als verbindingsofficier op de zaak terecht en dat zal ook zijn missie blijven doorheen het verhaal: zijn personage verbindt alle gebeurtenissen en personages met elkaar. Benoit toont zich een jong broekje, een jong veulen, ijverig en bereid om te leren van de grote jongens. Hij laveert tussen de personages, kijkt, luistert, is overal. Hij is de ogen en oren in het verhaal.

Wanneer het klooster van Crest in beeld komt, doet een hele rist aan personages zijn intrede in het verhaal. Allen vrouwen, waarvan sommigen heel goed worden geportretteerd. Het verhaal wordt geregisseerd door vrouwen. Zij bepalen welke richting de mannen belast met de zaak uitgaan. Met mondjesmaat geven de kleindochters van de niet verbrande heksen zich bloot. Een groot plan zal uitgevoerd worden!

‘De kinderen van het klooster’ is een donker verhaal over misbruik, incest, manipulatie, moord, gruwel, wreedheid, megalomanie. Een #metoo-verhaal dat speelt in het Zuiden van Frankrijk. De mannen zullen het geweten hebben! Al hebben kapitein Daloz en luitenant Vernet zo hun trucjes om van de vrouwen te verkrijgen wat ze willen. Slimme strategie die mooi weerspiegeld wordt in de foto op de cover. Heeft het grote plan van de vrouwen dan wel kans op slagen?

De korte hoofdstukken zorgen voor vaart in het verhaal. De taal is eenvoudig. Wel heb ik een nieuw woord geleerd: ‘cicisbeo’. Benieuwd wat het betekent? Lees dan ‘De kinderen van het klooster’.

Ben ik overtuigd? Het verhaal met feministische inslag is niet bijster origineel. Ik heb het reeds eerder in andere versies gelezen. Het is geen uitschieter; het kan ermee door. Ik blijf met het gevoel zitten dat er veel meer met dit gegeven had kunnen gedaan worden. Drie kraaien, maar dan ook niet meer dan dat.