De pen is zijn penseel, zijn streken bestaan uit woorden. Fantasie is zijn pallet. Hij kleurt met onzichtbare tinten en vormt beelden uit niets, en geuren, smaken. Hij laat onhoorbare geluiden horen, maakt zinnen voelbaar hoewel uw vingers slechts het canvas ombladeren. Uw geest vult hij met illusies, hij toont uitzichten op andere werelden, werkelijkheden, what iffs. Hij verbreedt zijn horizon om die van u met emoties te verrijken.
Schrijven is scheppen, zijn lust en leven, die hij zielsgraag met u deelt.
Zijn naam is Terrence Lauerhohn, hij is een verzinner van verbeelding.
Wat staat er op de achterflap?
Aan mijn ontreddering
Men zegt over mij dat ik een monster onder mensen ben... Genade, het woord ken ik, de betekenis eveneens, en verschillende synoniemen. Daar houdt het op, voor mij is het verder een onbelangrijk woord. Ik ben doof voor de schreeuwers in mij. Zoek in mij, maar ik beloof u een
hopeloze speurtocht naar menselijkheid. Weeg mij en mijn loden hart zal u verpletteren. Verander mij, het zal uw laatste daad zijn. Ik heb mijn leven lief zoals het is, donker en eenzaam.
(De Crooner)
Daer gy in "t geraes en gedonder van "t geschut moet staen, dat u de blauwe bonen om de ooren vliegen.
(Desiderius Erasmus)
De deelnemers
Tamara Gruben
Hilona Schaft
Fany van Hemelen
Wilma Hartman
Jaimy Smeets
Begeleider: Jacqueline
Wat verwacht men eigenlijk?
Fany verwacht een lekker anders dan anders boek met een duistere thrillertint .
Wilma: Het schijnt een veelzijdig schrijver te zijn thriller fantasy horror. Ben heel benieuwd hoe dit uitwerkt
Hilona las nog geen boek van deze schrijver. Ze hoopt op veel spanning maar vooral een rauw donker gruwelrandje.
Tamara: Voornamelijk de interesse of het boek de 5 sterren waard is 🙈 maar ook daar hij gruwelijk wordt beschreven en "dat je alleen maar hekel kan hebben aan de hoofdrolspeler" deed mij over de streep trekken
Jaimy: Ik ben ook heel erg benieuwd omdat hij echt veel sterren kreeg! Dus ik verwacht wel een goed boek. Ik ga er verder zo blanco mogelijk in.
De verwachtingen waren best hoog, vooral omdat het boek overal opdook met wel hele hoge cijfers. Behalve ik zelf worden ook anderen dan wat sceptisch. Dus we waren eigenlijk allemaal benieuwd.
Tussendoor werden er ook een aantal vragen aan de auteur gesteld, waarvan wij er twee leuke uitlichten:
Fany vraagt waarvan Terrence nog droomt
Terrence:
Ik droom nog van een echte bestseller, Fany. Maar ik weet dat dromen daarbij niet helpt, alleen heel goed zien te schrijven, en natuurlijk een goede marketing (waar ik helaas allesbehalve goed in ben).
Stel dat je voor 1 keer huurmoordenaar mag zijn. Wie ga je omleggen en waarom?
Terrence: Oh, dat is een heel moeilijke vraag voor mij om te beantwoorden, omdat ik toch wel het tegenovergestelde ben van mijn Crooner. Maar, gezien de rotzooi die mijn hypothetische slachtoffer ervan maakt in zijn mooie U.S.A. zou die moord behoorlijk vredelievend zijn. Toch hoop ik dat niemand het in zijn hoofd haalt, want ik gun zelfs die mafkees geen gewelddadige dood.
Fany:
wat ben jij zelfs in je fantasie braaf😂. Geweldig om te lezen en grappig ik had dit slachtoffer verwacht😉
Terrence:
Ik red zelfs insecten die in mijn opvouwzwembad terechtkomen, als ik op tijd ben, Fany ... spreekwoordelijk: ik kan nog geen vlieg doodslaan (hoewel muggen en teken beter wél kunnen uitkijken en niet al te vervelend moeten worden). 🙂. Maar als het niet om levens of kwetsen gaat ben ik wel eens een heel stuk minder braaf.
Als men halverwege Blauwe bonen is wat is dan hun mening?
Wilma
Ik ben bijna halverwege en ik vermaak me prima met het boek. In het begin dacht ik als het alleen maar om de huurmoorden gaat dan weet ik niet of ik dat leuk vind, maar... Tussendoor ook nog mooie zinnen zo hier en daar en leuke woorden zoals apenbaard.
Tamara
Ik heb momenteel een haat-liefde verhouding met het boek 🤣. Ik moest heel erg wennen aan de manier van schrijven, maar dat ging vrij vlot en lees nu vloeiend door het boek. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar het einde!
Fany
Ik ben nog steeds aan het bedenken of ik de Crooner haat of medeliijden heb met hem.
Jaimy
Ik lees lekker vlot en ben wel benieuwd waar het allemaal naartoe gaat. De crooner, tja, wat vind ik ervan. Hij is een man apart, op zijn zachts gezegd. Ik kan niet echt een hekel aan hem hebben en op de momenten dat ik denk, hij wordt wat zachter barst hij weer los.
Hilona
Ondertussen voorbij de helft en ik geniet. Het verhaal leest lekker vlot weg met mooie zinnen en prachtig taalgebruik. De crooner, wat een man. Een karakter waar ik dan weer een soort van haat-liefde verhouding mee heb.
Bij het item mooie zinnen, volgden zoveel tekst dat we een keuze hebben gemaakt:
Wat er over mag zijn van mijn geweten zit diep in mijn duistere ziel weggeborgen. Op een plek waar ik het sprakeloos houd. Een schil, harder dan diamant, omhult het.'
Wanneer ik besef dat voor mij uit kijken toch echt een heel stuk verstandiger blijft, zie ik in mijn fantasie plotseling een horde onderwijzeressen met krijtjes in hun handen voor me staan die over een gefantaseerd schoolbord krassen.
Men slaat het boek dicht
De bevinding van Wilma kan wel door elke lezer gedeeld worden.
"Hij is uit, jammer. Het is een bijzonder uniek boek, qua schrijfstijl (dat stukje beschouwende erbij) en qua plot. Meestal gaat een boek over een dader en de politie(agente) op jacht naar de dader. Dat is hier compleet anders. Het einde is verrassend. Hier is een veelzijdig schrijver aan het werk geweest, maar zo was hij ook geïntroduceerd, niet in een hokje te plaatsen en dat is ook zo bij dit boek."
Alle deelnemers zijn duidelijk op het verkeerde been gezet en hadden het einde niet zien aankomen.
Dan maakt men de recensies en die zijn alom lovend. Hier volgen enkele quotes uit de recensies:
Tamara
“Kom maar op Lauerhohn, bewijs je maar!” was mijn gedachte!
En eerlijk... Het lof is hem zeker verdient! Het verhaal is origineel bedacht, het loopt lekker en voor je het weet ga je het uitlezen uitstellen, want je wilt nog helemaal niet klaar zijn met Crooner, de prikker en Stolten!
Tijdens het verhaal laat Lauerhohn overal kleine ( soms grote) kruimeltjes achter. Je leest er heel snel overheen en soms zie je de kruimeltjes niet eens!
Ik vind het een grote pluim dat je als auteur overal kruimeltjes achterlaat die een lezer niet zo 1 2 3 vind maar op het einde denkt” hè verrek! Dat had ik in het begin gelezen.” Ik kan dus echt aanraden na het uitlezen, een dagje stil te houden en dan weer opnieuw lezen met de kennis die je dan hebt. Ik denk dat het verhaal dan heel anders gaat worden!
Wilma
Het boek vertelt het verhaal in chronologische volgorde met af en toe een flasback op een of andere manier naar vroeger en misschien zelfs wel naar de toekomst. Wat ook bijzonder is dat als je midden in een spannde actiescene zit er een stapje wordt terug gedaan om de situatie te beschouwen, haast filosofisch. Je zou denken dat het storend is maar het is juist heel erg mooi.
Kortom een compleet uniek boek zowel qua onderwerp als stijl en ik kan dit boek zeker aanraden, het brengt je heerlijke spanning, enige verwarring in je emoties en een verrassend einde.
Fany
Blauwe bonen is een tour de force. De auteur bedacht een verhaal dat niet stilletjes je hoofd binnensluipt, maar bam.. je mind vermorzelt . Je wordt één met de gedachten en gevoelens van deze verwrongen persoonlijkheid. Deze grimmige thriller laat je rondreizen in de geest van een gewetenloos man, maar doet dit op zo een manier dat je naast afkeer ook medelijden krijgt met de "arme" huurmoordenaar.
Terrence Lauerhohn is er met verve in geslaagd om de lezer te doen nadenken of er wel onschuld bestaat in deze gitzwarte wereld.
Jaimy
De jacht op de Crooner is hartstikke spannend en lang lijkt hij zijn belagers voor te blijven.
Het is billenknijpen tot het moment dat er geen weg terug meer lijkt.
Als het einde nadert zakt de moed me wat in de schoenen, zou Crooner er nu echt zo “makkelijk” vanaf komen of is hij toch niet zo sluw als hij denkt en ons wil laten geloven.
Blauwe bonen is een race tegen de klok, de druk is voelbaar en we weten dat het met de dood zal eindigen, het is alleen de vraag wiens dood dit zal zijn.
Het meer dan alleen bloedvergieten en dat wordt op het einde duidelijk als Lauerhohn Blauwe bonen een pirouette laat draaien.
Een twist die ik zeker niet zag aankomen en die het verhaal met een knaller afmaakt.
We tellen alle cijfers op: 3 keer een 5 en 2 keer een 4,5 en het is niet heel moeilijk dat het eindcijfer een welverdiende 5 kraaien wordt!!
Dan blijkt dat soms bij een boek alle lovende recensies overal terecht zijn.
Dankwoord Terrence
Ik moet eerlijk bekennen dat ik vooraf behoorlijk zenuwachtig was over de oordelen die leesclub over mijn Blauwe bonen zou gaan vellen, omdat eerdere zeer lovende recensies de lat al zo hoog hadden gelegd voor het boek. Ik besefte dus dat jullie het daardoor uiterst aandachtig zouden gaan lezen. De opluchting en blijdschap na jullie fantastische recensies was daarom groot. Niet in de laatste plaats omdat zelfkritiek mij allesbehalve vreemd is en het mij af en toe zelfs vervelende parten speelt (hoewel ik toch altijd heel erg in mijn boeken probeer te geloven)… ik ben helaas een rastwijfelaar. Jullie en alle andere lovende oordelen doen mij daarom heel veel goed.
Mijn eigen mening over mijn boeken is echter redelijk onbelangrijk, want alleen de positieve meningen van anderen kunnen bijdragen om een bestseller van een boek te maken. Vooral als het van een redelijk onbekende schrijver is, zoals ik ben, en als het bij een middelgrote uitgever zonder gigantische promotie – en marketingmachine wordt uitgegeven. Het voornaamste waarmee ik het aantal lezers van mijn boeken positief kan beïnvloeden is door zo goed mogelijk te schrijven en mijn verhalen zo goed mogelijk te verzinnen. Maar de vragen die jullie stelden en de meningen die jullie halverwege het boek tot dusver gaven, stelden mij al ietwat geruster. Aan de aard van jullie vragen en aan jullie favoriete citaten uit het boek merkte ik namelijk meteen dat jullie mijn Thriller-noir objectief en met heel veel gezonde belangstelling lazen. Jullie meningen overtroffen zelfs de goede hoop die ik altijd heb als ik mijn boeken aan recensenten ‘uitlever’, en ik kan niet trotser zijn dan mogelijk is voor een mens, wat ik na jullie beoordelingen absoluut ben. Ik zal – zoals beloofd – mijn uiterste best gaan doen om deel twee over De Crooner zo snel en goed mogelijk te voltooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten