De riten van het water van Eva García Sáenz de Urturi

Titel: De riten van het water
Auteur: Eva García Sáenz de Urturi
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers B.V.
Publicatiedatum: november 2019
Recensie door: Jacqueline
Kraaien: 4,5

Cover
Op de cover zie ik een verlichte stad onder een donkere lucht met een silhouet van een man die om zich heen kijkt. De cover nodigt mij uit om het boek op te pakken want deze intrigeert mij. Waarom kijkt de man zo om zich heen, is hij op z’n hoede? Of is er al iets gebeurd? En kijkt hij naar die situatie? Wat zal het zijn......Oppakken dat boek en beginnen met lezen dan kom ik er vast snel achter;-)

Wat ik trouwens wel jammer vind is dat ik steeds vaker stickers (prijs- of ....x verkochtstickers) tegen kom op de covers, heel irritant! Plak die maar op de achterzijde naast de barcode!

Achterflap

Inspecteur en profiler Unai López de Ayala – beter bekend als Kraken – krijgt het vreselijke nieuws dat zijn ex-vriendin, Ana Belén Liaño, vermoord is aangetroffen. Ze was zwanger, en is op een 2600 jaar oude, rituele manier gedood.

Kraken moet een moordenaar zien te stoppen die de Riten van het Water imiteert op historische plekken in Baskenland en Cantabrië – en waarvan alle slachtoffers zwanger blijken te zijn.

Commissaris Alba Díaz de Salvatierra is zwanger, maar haar stilzwijgen brengt haar in gevaar. Als Kraken de vader is, zoals wel wordt beweerd, zal ook Alba zich binnenkort bevinden op de lijst van vrouwen die bedreigd worden door de Riten van het Water…

Mijn mening

Net zoals bij het eerste deel van deze serie had ik toch wel wat moeite om in het verhaal te komen. Ik moest echt wel even weer wennen aan de schrijfstijl van de auteur (inclusief alle Spaanse namen, streken en plaatsnamen). Maar toen ik eenmaal in het intrigerende verhaal zat kon ik niet meer stoppen met lezen.
Zoals op de achterflap te lezen staat is een ex-vriendin Ana van Unai (Kraken) op een oude rituele wijze gruwelijk vermoord. Ana blijkt in 1992 tijdens een soort van studenten zomerkamp kort het vriendinnetje van Kraken te zijn geweest en de moord op Ana vindt plaats in 2016. Er zijn dan ook twee verhaallijnen die op een superieure wijze met elkaar verweven zijn. Kraken en zijn collega Estíbaliz (Esti) komen er dan ook al wel snel achter dat de antwoorden op de vreselijke rituele moord, die raakvlakken heeft met de Keltische historie, zowel in het heden als in het verleden te vinden zijn.

Door de handicap die Kraken heeft opgelopen (lees hiervoor De stilte van de witte stad) moet hij naast werken aan deze zaak aan zichzelf werken om weer volledig te herstellen. Ik vind dat Kraken zeker om zijn doorzettingsvermogen een sterke personage is maar dat vind ik ook van Alba, de commissaris, die in een vreselijke situatie terecht komt, dan zeker laat zien dat zij haar mannetje staat. Maar of dit voldoende is om te overleven.......

De auteur heeft mij op enig moment wel op het verkeerde been gezet over wie de moordenaar zou zijn. De gedachte van ‘zie je wel’ speelde al door mijn hoofd maar toen kreeg het verhaal weer een andere wending en was het personage waarvan ik dacht dat de moordenaar was toch niet de dader..... Op een later moment wordt de link wederom naar dat personage gelegd en ik begon weer te twijfelen.... Zou het dan toch? Zuiver op de graad was die persoon dus toch niet ......Al met al een zeer boeiende en intrigerende thriller die me bezig heeft gehouden, ik hou ervan! De riten van het water krijgt van mij 4,5 kraaien.

Spanning: 4,5
Psychologische ontwikkeling personages: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Plot: 5
Originaliteit: 5