Titel: Alibi
Auteur: Denise Mina
Uitgeverij: Ambo/Anthos
Publicatiedatum: april 2020
Recensie door: Annemarie
Kraaien: 4
Een
bijzonder boek heeft Denise Mina geschreven en ze heeft het zichzelf bepaald
niet gemakkelijk gemaakt. Het boek gaat eigenlijk over een verhaal in een
verhaal.
Hoofdpersoon
Anna (in werkelijkheid blijkt ze Sophie te heten) Mc Donald luistert naar een
true-crime podcast terwijl ze spullen voor haar kinderen inpakt. Ze heeft kort
tevoren ontdekt dat haar man Hamish een relatie heeft met haar beste vriendin
en dat ze besloten hebben om met de kinderen voor een vakantie te vertrekken.
Al
luisterend naar de Podcast, die gaat over een gezonken schip, ontdekt ze dat ze
een van de slachtoffers kent uit het verleden. Anna wordt in het verhaal van de
podcast gezogen en al luisterend is haar nieuwsgierigheid naar de toedracht van
het zinken van het schip zódanig gewekt, dat ze op onderzoek uitgaat. In haar
zoektocht neemt ze Finn mee, een bekende -aan anorexia leidende- muzikant en
tevens de ex van haar beste vriendin die er met haar man vandoor is. De
beroemde Finn begint over hun zoektocht te publiceren op internet en zo ontstaat
een podcast over een podcast. Begrijp je het nog allemaal? Nee, ik ook niet!
;-) Het boek begint vooral rommelig met weinig lijn in het verhaal. Hoe
origineel ook bedacht (verhaal in een verhaal – podcast in een podcast), de
eerste helft van het boek vond ik onoverzichtelijk en taai. Niet alleen moest
ik de verhaallijnen zien te volgen, ook de personen moest ik leren kennen en
begrijpen.
Hoewel
niet zo soepel om te lezen, wilde ik het boek toch wel graag uitlezen en met
een beetje doorbijten is dat goed gelukt. In de tweede helft van het boek neemt
de spanning toe en begint het verhaal ook meer ‘te swingen’. Anna/Sophie en Finn maken allerlei avonturen
mee en worden heen en weer geslingerd in allerlei emoties. Het verleden van
Anna blijkt in het verhaal in het hier en nu een belangrijke rol te spelen en
ondertussen ontvouwt zich een zeer origineel bedachte en uitgewerkte
verhaallijn.
Het
boek wilde me aanvankelijk niet pakken, maar ik ben blij dat ik wel doorgezet
heb. Het slot had ook nog een prima plottwist als uitsmijter (die ik echt niet
had zien aankomen) en eind goed – al goed vindt Anna vrede met haar werkelijke
identiteit als Sophie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten