Dit boek begint met een spannende scène, die zo uit een western lijkt te komen. Onmiddellijk weet ik dat dit geen boek is als een ander.
Khala is een meisje dat goed weet wat ze wil. Ze heeft maar één groot probleem. Nu ze achttien is, komt de Opperheer haar halen, want zij is immers zijn bezit. Als Offer ontwikkelde ze een uniek talent en deze duistere man wil alle gaven voor zichzelf. Gelukkig is Khala niet dom en vastberaden. Als kind was ze vaak eenzaam, omdat de andere kinderen in het weeshuis uit haar buurt bleven. Door haar aanraking kan ze je immers doden en dit is volgens Khala eerder een vloek dan een gift. Door als Offer gebrandmerkt te worden, begon hun nachtmerrie. De Opperheer verwoestte, die dag dat ze zes jaar werden, hun leven. Khala is geen gedwee Offer en wanneer de Opperheer haar laat zoeken, doet ze een gewaagde zet.
Om aan haar vreselijke toekomst te ontsnappen, heeft ze een slim plan dat uiteindelijk helemaal anders uitdraait dan gehoopt.Ze leert haar onverwachte en geheimzinnige bondgenoot "Bandiet" kennen, maar is hij eigenlijk wel te vertrouwen? Op hun missie komt er nog een derde partner bij en samen hebben ze slechts één doel. Wraak nemen en de Offers verlossen van hun tiran is geen gemakkelijke opdracht, maar dit trio is ervan overtuigd dat ze kunnen winnen. De roodharige dame is net als Khala geen doetje. In Toxine is geen plaats voor zwakke meiden: " Nee, door hun harde leven zijn ze getraind en bereid om alles achter te laten". Worden ze naast "partners in crime" ook vrienden of schuilt er toch een addertje onder het gras? Wie is toch De Zwarte Slang waar Khala steeds mee geconfronteerd wordt? Is er naast de gevechten en moeilijke tocht wel plaats voor gevoelens of blijken deze "vechtmachines" toch menselijk?
Toxine is zo beeldend geschreven dat ik mij Khala waan. Ik voel haar angsten en dromen en ervaar haar emoties. Het is erg leuk om te zien dat de heldin geen naïef meisje, is maar een pittige tante. De mix van magie, avontuur en het duistere fantasy-element samen met een tikkeltje romantiek zorgen voor het contrast tussen licht en donker.
Deze fantasy roman speelt zich af in een feodale maatschappij, maar de Opperheer maakt wel gebruik van laserwapens en magische wezens om zijn zin te krijgen. Eigenlijk had ik graag wat meer geweten over deze bijzondere wereld en de ware motieven van zijn sinistere heerser.
Hoewel de personages in Toxine heftige dingen meemaken,is het de bijna sprookjesachtige touch die dit debuut erg origineel en nooit te gruwelijk maakt. Hoewel de plot stukje voor stukje zijn geheimen prijsgeeft en er de tijd genomen is om vooral Khala haar personage uit te diepen, is dit boek nooit saai. Toxine leest als een trein en blaast me compleet omver.
Toxine is een fabelachtige mix van goed en kwaad, maar anders dan in de meeste boeken. Het verhaal zit goed in elkaar, heeft prachtige zinnen en is in een waanzinnig mooie hardcover met prachtige lay-out gegoten. Dit is een verhaal met een eigen stem en het is er één die opvalt en we waarschijnlijk gaan blijven herkennen.
Rani De Vadder is een belofte, die als ze zo blijft schrijven, kan scoren in binnen en buitenland.
Hamley Books, ik zou beginnen denken over een Engelse vertaling.
**** en halve kraai
Fany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten