Wie is Lesley Kara? Welke vijf woorden beschrijven je het beste, en waarom?
1.
Vastberaden
Het schrijven van een roman is een lang proces en als de dingen niet volgens plan verlopen, is het gemakkelijk om de moed verliezen. Maar schrijven is wat ik altijd al heb willen doen en dus heeft vastberadenheid me op de been gehouden.
2. Nieuwsgierig
Toen ik een kind was, werden mijn ouders geïrriteerd door mijn voortdurende vragen. Als schrijver kan ik mijn nieuwsgierigheid bevredigen door mensen en situaties te observeren en veel onderzoek te doen op het internet. Soms zijn het de kleine fragmenten die je te weten komen over iets dat textuur en authenticiteit toevoegt aan een roman.
3.Gelukkig
Ik zou zeggen dat ik over het algemeen een heel gelukkig mens ben. Dat wil niet zeggen dat ik geen periodes van verdriet en af en toe een depressie heb meegemaakt. Maar in het algemeen voel ik me ongelooflijk gelukkig, vooral nu ik iets doe waar ik echt van hou.
4. Uitgaand
Eigenlijk ben ik nogal een introvert persoon, maar zolang ik maar niet overdrijf en een gezonde balans hou tussen tijd doorbrengen met andere mensen/het bijwonen van schrijfevenementen enz. en het hebben van stiltetijd om in mijn eentje te reflecteren en te werken aan mijn boeken, geniet ik er echt van om op stap te gaan, te praten over mijn romans en mensen te ontmoeten. Er gaat niets boven de magie van het verbinden met een publiek.
5. Optimistisch
Het is een moeilijke tijd nu, om voor de hand liggende redenen, en er is veel om je zorgen over te maken. Maar ik geloof echt dat we deze pandemie zullen doorstaan en dat alle dingen die we hebben geleerd ons goed zullen helpen in de toekomst. Het was hartverwarmend om alle positieve dingen te zien die mensen hebben gedaan om anderen te helpen.
Hoe ben je aan het plot van dit eerste boek gekomen?
Het eerste idee voor het boek kwam een paar jaar geleden bij me op, toen ik het gerucht hoorde dat een beruchte figuur die vele jaren geleden een vreselijke misdaad had begaan, nu in een veilig huis in mijn buurt woonde (niet degene waar ik nu in woon, voor het geval je het je afvraagt!). Een paar dagen na hiervan te horen, herinner ik me dat ik naar mensen keek die ik op straat passeerde en die de juiste leeftijd en het juiste geslacht hadden en dacht: 'Ik vraag me af of zij het zijn'. Het kwam bij me op dat dit een geweldig concept zou zijn voor een psychologische thriller. Ik begon toen te kijken naar eerdere gevallen en in het bijzonder naar die van Mary Bell in de jaren zestig. Ik keek ook naar andere spraakmakende zaken met betrekking tot de moord op kinderen door andere kinderen, maar het was Mary Bell's verhaal dat de roman inspireerde. Het is zeker niet gebaseerd op de feiten van die zaak, maar er zijn een of twee overeenkomsten.
Welk personage in het boek heeft het meeste van jou ?
Haha! Dat zou veelzeggend zijn! Ik denk dat er een element van mij in al mijn personages zit.
Als je in de eerste persoon schrijft, zoals ik vaak doe, denken mensen altijd dat je over jezelf schrijft, maar dat is niet waar. Natuurlijk zijn er elementen van mijn eigen persoonlijkheid en emoties waar ik soms gebruik van maak. De hoofdpersoon Joanna is, net als ik, een nieuwsgierig persoon, misschien wel te nieuwsgierig voor haar eigen bestwil! Maar er zijn ook elementen van andere mensen in haar en de andere personages - mensen die ik heb ontmoet of waarover ik heb gelezen - plus een flinke dosis verbeelding, zodat wat er op de pagina staat een samensmelting is van al deze dingen.
Het Gerucht is je eerste boek en wordt aan verschillende landen verkocht: wat vind je daarvan?
Het Gerucht is inmiddels in 18 landen verkocht en ik ben er heel blij mee! Het is een geweldige ervaring geweest - letterlijk een droom die uitkomt - en als ik alle buitenlandse edities en mijn woorden in al die verschillende talen zie, voel ik me ongelooflijk trots op mijn prestaties en ben ik de vertalers, van wie velen zelden de erkenning krijgen die ze verdienen, enorm dankbaar. Dus heel erg bedankt, Els van Son!
 |
| Engelse versie |
Heb je een schrijfroutine of schrijfrituelenl, en zo ja, wat zijn dat dan?
Ik heb het geluk dat ik nu fulltime kan schrijven, zodat ik kan schrijven op het moment dat het mij het beste uitkomt. In de vroege stadia van een roman heb ik de neiging om te schrijven in korte periodes, meestal in de ochtend na het ontbijt. 600 woorden per dag zou een goed resultaat voor mij zijn. Maar als ik het einde nadert, schrijf ik vaak de hele dag, vooral als er een deadline op komst is, en dan is het niet ongewoon dat ik 1500 tot 3000 woorden per dag schrijf. Mijn enige ritueel is het drinken van een sterke koffie en het kruiswoordraadsel met mijn man doen voordat ik aan het werk ga. Ik begin de dag ook graag met een opgeruimd bureau, zodat ik misschien wat tijd kan besteden aan het opruimen van de rommel van de dag ervoor, wat in feite slechts een vorm van uitstel is!
Wat was de soundtrack terwijl je aan het schrijven was? Luister je naar muziek terwijl je schrijft ?
Geen muziek. Nooit! Ik bedoel, ik luister graag naar muziek, maar niet als ik schrijf. Het is te afleidend. Ik hou van complete stilte.
Zet je je boek van begin tot eind uit en schrijf je het dan op of laat je je personages het verhaal leiden en zie je waar ze je mee naartoe nemen?
Ik ken meestal het begin, het einde en mogelijk een of twee van de grote plotpunten langs de weg. De rest is een ontdekkingsreis, maar ik heb de neiging om beter te schrijven als ik weet wat er in de volgende hoofdstukken gaat gebeuren. Ik heb altijd geweten wat de grote twist in The Rumour zou worden, maar het eigenlijke einde, dat wil zeggen, de laatste paar regels, heeft me volledig verrast!
Wat kan je afleiden van het schrijven?
Ik ben redelijk gedisciplineerd, om eerlijk te zijn. Maar ik vind het moeilijk om mezelf op te sluiten in mijn studeerkamer als het buiten zonnig en warm is. Ik hou van tuinieren, en ik heb ook het geluk dat ik op twee minuten loopafstand van een mooi strand woon. Sociale media kunnen ook een grote afleiding zijn. Ik probeer Twitter en Facebook in te plannen in mijn werkdag, zodat ik niet urenlang hoef te scrollen!
Wanneer ontdekte je dat je een schrijver wilde worden?
Ik vond het leuk om verhalen te schrijven toen ik een jong kind was en als tiener schreef ik veel poëzie. In mijn twintiger en dertiger jaren droomde ik ervan om schrijver te worden, maar door werk en familie kon ik er niet altijd genoeg tijd aan besteden. Toen ik eind veertig was, had ik een periode van slechte gezondheid die me ertoe aanzette om opnieuw te evalueren wat ik van het leven wilde, en omdat het schrijven van een roman altijd al een ambitie was, besloot ik dat ik het serieus moest gaan nemen.
Wat voor soort boeken lees je graag zelf?
Ik heb een brede smaak voor boeken, maar lees waarschijnlijk meer misdaadfictie dan wat dan ook, omdat ik er zo van geniet en omdat ik zoveel proefschriften krijg toegestuurd om te lezen! Misdaad is zo'n breed genre en vanaf het moment dat ik begon met het lezen van Ruth Rendell toen ik begin twintig was, heb ik nooit meer teruggekeken.
Kun je een paar boeken noemen die we moeten lezen?
Ik ben net klaar met het lezen van een prachtig boek genaamd 'What's Left of Me is Yours' van Stephanie Scott. Het is een prachtig debuut dat zich afspeelt in Japan en het is gebaseerd op een echte misdaad die zich concentreert op de geheime Japanse industrie 'wakaresaseya', waar de ene echtgenoot een agent inhuurt om de andere te verleiden om het voordeel te behalen in een echtscheidingsprocedure. Het is prachtig geschreven en ik zou het ten zeerste aanbevelen.
Ben je al bezig met een nieuw boek?
Ben je al bezig met een nieuw boek?
Ik heb net het ontwerp van Boek 3, The Dare, dat mijn redacteur nu aan het lezen is, afgerond. Ik denk dat je de flaptekst op Amazon al kan lezen, en natuurlijk kwam mijn tweede roman, Who Did You Tell, die het verhaal vertelt van een herstellende alcoholist wiens onrustige verleden terugkomt om haar te achtervolgen, in januari uit in het Verenigd Koninkrijk. Ik hoop dat deze twee romans in Nederland zullen verschijnen. Duimen maar !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten