Wat
vond ik van de cover ?
Hartenbreker heeft een mooie cover, vooral
de weerspiegeling in het water primeert. Het geeft een beetje een mysterieuze
sfeer, lijkt bij zonsopgang of zonsondergang te zijn, of bij slecht weer. Misschien
is het wel een onheilspellende sfeer.
Wat
verwacht ik van tevoren ?
Net voor dit boek heb ik ‘het meesterwerk’
van Geir Tangen uitgelezen. Dat boek vond ik best wel een origineel
uitgangspunt hebben met ook wel een humoristische insteek. Ik hoop dat dit
vervolg dit niveau kan aanhouden en de personages wat kan uitdiepen. Voor mij
persoonlijk hoop ik dat ik bij dit tweede Noorse boek op rij iets minder in de
war zal zijn door de Noorse en Ijslandse namen en plaatsen; want op de één of
andere manier brengen die mij toch een beetje van de wijs.
· Op sommige momenten in het leven ervaren we een gat in de tijd, dan beseffen we plotseling dat alles wat we dachten te weten een illussie is – en de werkelijkheid een reeks tweedimensionale luchtfoto’s waarop alle betekenisvolle details vervagen tot grijze schaduwen. Op die momenten realiseren we ons, vaak in een fractie van een seconde, hoe weinig we eigenlijk begrijpen en hoe kwetsbaar we zijn.
Mijn recensie :
‘Het meesterwerk’ van
Geir Tangen was een behoorlijk stevig thrillerdebuut, best wel heftig, met zeker
niet de meest voorspelbare plotwending, en toch ook wel een beetje gekruid met
een snuifje humor. In het vervolg ‘Hartenbreker’ is één van de spilfiguren
eerder Alexander, de zoon van journalist Viljar Ravn Gudmundsson, die op de
ochtend na een stevig feestje wakker wordt naast Emilie, het meisje waar hij
verliefd op is. Alleen, Emilie is dood ... vermoord ... maar door wie ?
Alexander roept de hulp
in van zijn vader, die op zijn beurt politie-agente Lotte er bij haalt. Zowel
Viljar als Lotte kennen we al van in het eerste boek, en beide personages
worden toch wel verder uitgediept in dit boek. Wat ook opvalt is het decor, het
verhaal speelt zich opnieuw af in Haugesund, een niet al te flitsende Noorse
stad, waar door de mensen uit Oslo toch wel een beetje wordt op neergekeken.
‘Hartenbreker’ wordt
verteld vanuit 2 perspectieven, het heden rond Viljar, Alexander en Lotte, en
dan is er een tweede verhaallijn in het nabije verleden, waarbij de
hoofdstukken telkens verwijzen naar ‘het feest’, en die vanuit verschillende
flashbacks en herinneringen van verschillende personen stilaan meer inzicht
geven op wat er gebeurde op de avond van het feest en de moord op Emilie. En
dit allemaal terwijl door alsmaar meer bewijzen het net rond Alexander zich
alsmaar meer lijkt te sluiten.
Naar seriemoordenaar Ted Bundy :
o Als het slachtoffer zijn laatste adem uitblaast en je hem op dat moment in de ogen kijkt ... Dan ben je God
Ook in dit verhaal werkt
Geir Tangen via een behoorlijk vlot tempo naar een spannende apotheose, en
sluit je achteraf met een tevreden gevoel het boek, of in mijn geval je
ereader. Ik ben alleszins blij dat Geir Tangen het niveau van eerste boek heeft
kunnen aanhouden, en trouw is gebleven aan zijn personages en deze nog verder
heeft uitgediept. En voor zij die het zouden willen weten, blijkbaar was het
voor mij in het tweede boek toch iets minder moeilijk omgaan met de namen, ’t
lijkt wel of ik het al gewend was.
Ik geef met veel plezier
een goeie 4 ½ kraaien aan dit boek ! Zeker een aanrader voor de regenachtige
herfstdagen en heel wat uurtjes leesplezier.
Karin
What a fantastic review! Thank you! My third and final book in this serie will be out in Holland 2020.
BeantwoordenVerwijderen