zaterdag 30 november 2019

Haar laatste woorden van Linda Green


Titel: Haar laatste woorden
Auteur: Linda Green
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: september 2019
Recensie door: Tamara
Kraaien: 3,5

Er zijn baby's achter in de tuin. Zorg goed voor mijn baby's.
Vlak voor Betty sterft, vraagt ze haar kleindochter Nicola om goed voor haar baby's te zorgen. In eerste instantie denkt Nicola dat Betty het over de beeldjes heeft die achter in de tuin staan. Maar als haar dochter tijdens het spelen een botje vindt, schakelt ze de politie in.
Terwijl het onderzoek in volle gang is, doet men ook in de tuin van de buren een gruwelijke vondst. Langzaam wordt duidelijk dat deze keurig onderhouden achtertuinen al jaren een verschrikkelijk geheim verbergen. En dat iemand tot alles in staat is om te voorkomen dat de waarheid aan het licht komt.

“Een onmiskenbaar menselijk schedeltje”

Dit verhaal kent eigenlijk 3 verhaallijnen. De brieven van William aan Betty, anonieme brieven waarin een vreselijk geheim wordt onthuld en het verhaal van Nicola.
Als haar oma komt te overlijden spreekt ze bovenstaande zinnetjes uit. Nicola gaat graven, zowel in de tuin als in het verleden en komt dingen te weten, die misschien beter begraven had kunnen blijven...

Het verhaal is leuk, niet heel spannend, maar toch genoeg om je aan het lezen te houden. Tijdens het lezen van de brieven ga je steeds meer beseffen dat het antwoord in één van de brieven te vinden zal zijn. Je beseft ook dat het vroeger toch anders aan toe ging dan dat het nu gaat.
Het jammere vond ik wel dat het, voor mij, net weer iets over de top ging. Hetgeen wat met Nicola was gebeurt, had niet gehoeven.  Dat dat drie vrouwen in dezelfde familie moet overkomen, was mij iets te...bleh. ( oftewel: had iets anders verzonnen.)

Op sommige momenten wist ik niet zo goed of ik nu al die brieven achter elkaar wou lezen of het verhaal van Nicola wou volgen. Ze zijn op een originele manier met elkaar verweven. Ook het einde was goed in elkaar gezet, geen lijntje werd opengelaten.

Maar waarom dan maar een 3,5 kraai?
Dat is omdat ik toch wel een beetje meer spanning erin had gezien. Zowel bij de bedreigingen als bij de ontknoping. Al was het plot goed in elkaar gezet, graag had ik gezien dat mijn mond openviel van verbazing. Dat had wellicht kunnen gebeuren als de spanning iets beter was opgebouwd en ze datgene als een bom liet vallen.

Kortom: voor iedereen die een lekker weglees boek zoekt, pak deze op! Zoek je een echte nagelbijtend  boek van de spanning, dan zou ik deze voor een andere  keer bewaren!


Spanning: 3
Psychologische ontwikkeling personages: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Plot: 3

Geen opmerkingen:

Een reactie posten