zondag 24 november 2019

Boekvonnis met Satya van Sterre Carron

Deze boekvonnis draait om het nieuwe boek van Sterre Carrom Satya

Waar gaat het boek over?
De Vietnamese Dien-Lien Huang groeit op in een wereld van honger en gebrek. Op haar dertiende belooft ze zichzelf plechtig dat ze die cirkel van armoede zal doorbreken. In een bar ontmoet ze op een dag de welgestelde westerse ingenieur Rudy Van Daele. Hij toont belangstelling voor haar en zij wordt smoorverliefd. Met hem zal ze het geluk vinden, dat weet ze zeker. Maar zijn Rudy en Dien-Lien wel de mensen die ze zeggen te zijn? In de buurt waar Dien-Lien jaren later woont, vindt een dronken man het naakte en verminkte lijk van een vrouw op straat. Het team van hoofdinspecteur Rani Diaz breekt zich het hoofd over het hoe en het waarom van deze misdaad. Wanneer blijkt dat de moord slechts het begin is van een snel uitbreidende cirkel van geweld, wordt het onderzoek een zenuwslopende achtervolging.
Als ook een immens populaire leerkracht van de plaatselijke basischool zich bedreigd voelt, breekt de hel pas echt los. Het onderzoek wordt een niet te stoppen race tegen de klok. De dader speelt een verderfelijk spel met de
speurders. Oude demonen keren terug. Zal Rani het monster op tijd kunnen stoppen of sleurt het hen mee in een genadeloze spiraal van moord en verderf?

De deelnemers zijn dit keer:

Dirk de Wolf
Stefanie Tijnagel Claessens
Astrid van der Helm
Wilma Hartman
Francina Eijer-Epskamp
Lies Schikan
Ilse Mertens


Wat is de mening over de cover?
Die zijn nogal verdeeld. De ene helft vind het een mysterieuze cover en mooie kleuren en de andere helft vindt het niet heel mooi.

Verwachting
Daar op Ilse na iedereen de boeken van Sterre al kent, weten ze wat zijn kunnen verwachten. Ilse was zelfs van mening dat Sterre pas de eerste stapjes zette op boekengebied.



Halverwege het lezen
Astrid
Inmiddels op blz 188 aangekomen. Ik zit vastgeplakt in het boek en doe de hele week al niet anders dan lezen!
Wat een boek heeft Sterre weer geschreven.

Wilma
Een heerlijk boek om zo na een drukke week weer bij te komen. Het spannend vanaf pagina 2 en heb zo het vermoeden dat er nog een twist aankomt....Zijn de slachtoffers wel echt zo onschuldig? Rani is wel wat sikkeneurig in dit stuk van het boek....

waarop een leuke dialoog ontstaat met Ilse:
mag ik hieruit afleiden dat Rani niet altijd zo’n kort lontje heeft? Ze heeft ook een beetje Middeleeuwse opvoedingsprincipes. Voorlopig worstel ik nog wat met haar. Maar dat betekent ook dat ze goed is gekarakteriseerd, anders zou ik dat gevoel niet krijgen.

Wilma
Ik heb nog maar een boek eerder uit deze serie gelezen dus weet het niet maar het was meer iets zoals jij zegt een beetje worsteling tussen fictie en realiteit. Ik zou als ik haar tegen kwam zeggen doe even normaal zo echt is ze. Daarom knap gedaan.

Ilse
Als nieuwkomer in de reeks heb ik het gevoel vrij vlot in het verhaal (de geschiedenis) te kunnen instappen. Ik krijg voldoende info om de belangrijke achtergrond te begrijpen en tot nu toe mis ik niets.
Het verhaal op zich vind ik leuk om te lezen. Ik vind het altijd prettig om mee te moeten denken (dus dat er vragen opgeroepen worden) en dat is zeker het geval. Echt spannend vind ik het voorlopig niet.

Lies
Ik ben een groot fan van thrillers, maar geniet ook bijzonder van het persoonlijke verhaal rondom Rani Diaz. Een vrouw met een prachtig beroep, maar ook met een privéleven waar zich de nodige moeilijkheden in voordoen. Niets loopt als een kabbelend riviertje. Op elke bladzijde spat wel iets van het papier af.
Ik ga nog een stukje verder in dit prachtige boek.

Francina
Ik ben nu op de helft. Het duurde even voordat ik erin zat maar nu kan ik niet meer stoppen.

Dirk
Ik begon schrik te krijgen maar het gaat de goede kant uit. Ik had in begin moeite om in het verhaal te komen maar zit nu aan pag. 166 en de drang om verder te lezen is er weer. Hopelijk stijgt het niveau.



Vragen aan Sterre (waaruit een aantal vragen geselecteerd)
Astrid
Ik kom net langs een treffende zin:
'Het embryo was ze groot als een framboos, dus iets groter dan anderhalve cm en woog ong 3 gram.'
Hoe bedenk je zulke treffende zinnenn Sterre Carron of gaat dat vanzelf gedurende het schrijfproces?

Sterre antwoordt
Zoals je weet was ik vroeger vroedvrouw en ik weet ongeveer hoe groot het embryo is, maar voor de veiligheid duik ik in mijn cursussen van jaren geleden en doe ik opzoekwerk via internet. Als ik dan de juiste afmetingen weet, dan kan ik verder. Ik denk dat ik de vergelijking met het framboosje zelfs gevonden heb via internet, ben niet helemaal meer zeker, maar ik denk van wel en ach, en in tegenstelling tot die koele enge autopsiezaal, mag wel iets moois geschreven worden, toch?

Jacqueline vraagt hoeveel uur per dag Sterre schrijft, aangezien er twee boeken per jaar uit komen.
Waarop Sterre vertelt dat het  ervan af hangt. "Er zijn ook dagen dat ik niet schrijf. Ik ben het meest actief tijdens de ochtend en/of de vroege namiddag. Ik schrijf nooit 's avonds of 's nachts. Een paar uur per dag, meer niet, hoor!"

Lies vraagt waar Sterre al haar inspiratie vandaan haalt, waarop de auteur een uitgebreid antwoord geeft:
" Inspiratie haal ik overal. Ik luister, observeer en vraag mezelf dikwijls af waar mijn gedachten vandaan komen. Soms heel vreemd hoor, sta ik te wachten aan een kassa en kijk ik naar mijn voorganger en dan bv begint het (wat of hoe zou zij reageren als ik haar een klap geef of als ik haar pijn doe--- lijkt wel alsof ik een sadist ben, maar eerlijk; ik ben dat niet, echt niet. Elke dag spit ik de kranten uit en zoek naar een bruikbaar element (zoals in het vorige boek over het ongeluk met duiken) en voor 'Satya' dat kan ik nog niet verklappen omdat ik dan een hele grote spoiler weggeef, maar het onderwerp intrigeerde me. Samengevat; ik haal mijn inspiratie overal waar ik ze kan vinden, ook gesprekken met vrienden spelen een hele belangrijke rol. In het boek waaraan ik nu bezig ben (of het script) spelen twee landen een belangrijke rol, namelijk Iran en Rusland en dat terwijl de speurders in Mechelen blijven.."

Ilse haakt daar op in met:
Als je dan inspiratie hebt, moet je dan ook diepgaander onderzoek naar dat thema doen? Bv. over de werking van de politie, het leven van escortmeisjes, ... Hoe pak je dat dan aan?
Het antwoord van Sterre:
Een van mijn vrienden is wetsdokter en een andere commissaris, dus moeilijk om aan info te komen is het niet + dat ik hier een kast vol boeken heb over forensisch onderzoek. Voor de overige dingen, verzamel ik moed en contacteerde ik (in dit geval )een escortbureau. Moet wel zeggen dat het niet de gemakkelijkste research was die ik ooit deed. Er zijn heel wat emails en telefoons over gedaan voor ik wist wat ik wilde weten. Research vind ik trouwens in één woord geweldig. Als ik dan gevonden heb wat ik zocht, ben ik overgelukkig.


Dan slaan de deelnemers het boek dicht en krijgen we hun mening te horen over Satya

Stefanie
Het begin van het boek neem je meteen in het verhaal, dan langzaam bouwde het op om tot een verrassend einde te komen. Ik vond van dit boek heel goed met de emoties, wat een ander persoon kan doen dat kan leiden tot daden..... De relaties onderling,...Wel minder gruwelijker dan vorige boeken, ook al kreeg ik soms de rillingen
Rani wordt heftiger ,vind ik persoonlijk. Ik vond haar minder sympathiek dan anders en benieuwd hoe het gaat zijn in de volgende boek(en).

Francina
Het duurde lang voordat ik in het verhaal zat, en dat is eigenlijk nooit gebeurd bij een boek van Sterre. Waar lag dat aan? Ik denk dat ik het weet! Ik denk dat ik een beetje ‘Rani moe’ ben. In dit deel van Sterre vond ik dat het merendeel van het boek over de problemen van Rani ging.

Tegen het eind, wanneer de ontknoping komt, wordt het even spannend en zat ik er helemaal in. Tot die tijd ging het veel over Rani en haar problemen en dat vind ik jammer, dat doet afbreuk aan het verhaal.

Astrid
Wauw wat een verhaal was dit weer! Vanaf de eerste bladzijde zat ik vastgeklonken in dit boek, en ik ben pas gestopt toen het uit was.

Dit deel had echt alles, romantiek, spanning en veel emotie. Met regelmaat liep er een traan over mijn wang en had ik een dikke keel van emotie. Het greep me aan en ik kon me helemaal herkennen in het verhaal. Je gaat zelf voor een bepaald persoon sympatie krijgen, terwijl dit eigenlijk niet zo zou moeten zijn.

Ilse ( de zogenaamde ontmaagding van Sterre Carronlezer)

Door de vele korte hoofdstukken, maar vooral ook door de opeenvolging van gebeurtenissen verloopt het verhaal snel. Toch is een echt gevoel van spanning vaak ver te zoeken. Zelf heb ik maar een keer echt op het puntje van mijn stoel gezeten.

Voor mij was het het eerste boek dat ik las uit de Rani Diaz reeks, maar ik had weinig problemen om het verhaal vlot op te boeken.

Sterre Carron heeft Rani Diaz heel goed getypeerd in het boek. Zelfs zo goed, dat ik mij soms echt ergerde aan haar.
Het plot is verrassend. De sluier werd voor mij een klein beetje te vroeg opgelicht, maar wat eronder zat had ik alleszins niet verwacht.

Lies
Van elke bladzijde spat de spanning af, maakt niet uit of het de liefde is, spanning, vriendschap, boos zijn of moederliefde, elke bladzijde raakte mij.
En dan vooral het verhaal wat in de cursief gedrukte regels wordt verteld, dat wens je niemand toe.


Wilma
Naast een razend spannende thriller spelen ook maatschappelijk thema’s/problematiek mee. Het is een boek dat naar mate het boek vordert steeds meer onder je huid kruipt, het komt heel dichtbij.

 Ik denk dat het meer toevoegt als je ze op volgorde leest, dan begrijp je misschien ook beter waarom Rani regelmatig zo ontzettend chagrijnig is. Haar humeur is zo levensecht beschreven dat ik af en toe tijdens het lezen riep, kom op zeg zij kunnen er ook niets aan doen, reageer je niet zo af.


Dirk
Satya of waarheid heeft bij mij veel emoties losgemaakt. Het begon met hoop dat het een spannend boek zou zijn. tot halfweg moeite gehad om het te lezen. Dit kan ook gelegen hebben dat het op werk ook wat drukker waren dus minder tijd. Halfweg kwam de klik en zat ik ineens op een rollercoaster en ging lezen weer vlotter.

Hoe beter de boeken hoe hoger de lat komt te liggen en dat soms een boek minder begint. Ik heb genoten van dit boek en van de boekenclub.


Twee keer een 5
Een keer een 4,5
Drie keer een 4
Een keer een 3

Opgeteld en gedeeld werd het eindcijfer:



Lieve vrienden,😊

Het alweer voorbij. Samen hebben we genoten van een mooie herfstwandeling, maar nu is de tijd gekomen om ons op te warmen voor de open haard.

Eerst en vooral wil ik Ink en mijn uitgever, Dirk Demuynck, bedanken voor de geboden kans. Jacqueline, een dikke ‘dank je wel’ om de leesclub in goede banen te leiden. Stefanieke, je hebt weer geweldige foto’s gemaakt, waarmee je ons blij hebt gemaakt.

Voor alle deelnemers: bedankt voor jullie deelname en jullie eerlijke feedback. Ook voor de vragen die jullie stelden. Er waren nadenkertjes bij 😊. Sommigen waren super enthousiast over ‘Satya’, anderen iets minder. Dat moet kunnen! Niet iedereen houdt immers van de herfst…

Er werd me de vraag gesteld om een standalone te schrijven en/of om Rani los te laten. Ik ben er (nog) niet klaar voor. Ik kan alleen schrijven over iets of iemand die in mijn hart en ziel zit, dus voorlopig loop ik verder, hand in hand met Rani…
Er rest me nog een ding: ik wens jullie uit het diepst van mijn hart een mooi en zorgeloos 2020 toe. Wees lief voor elkaar en geniet van de winter en van boeken natuurlijk. Het gaat jullie goed!

Dikke, dikke knuffel voor iedereen.

Liefs,

Sterre

Dank je wel Sterre voor je deelname in de leesclub en natuurlijk Witsand voor de beschikbare gestelde epubs en papieren boeken.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten