Titel: Reset
Auteur: Blake Crouch
Uitgeverij: The house
of books
Publicatiedatum: juni
2019
Recensie door: Tamara
Kraaien: 3
'Mijn zoon is gewist.' Dat zijn de
laatste woorden die de vrouw tegen Barry Sutton zegt voor ze van het dak van
een wolkenkrabber springt. Barry begint onderzoek naar haar te doen en komt
erachter dat er in het hele land mensen in een ander leven wakker worden dan
dat waarin ze in slaap vielen. Barry's zoektocht naar de waarheid mondt uit in
een onmogelijke, haast hallucinaire zoektocht als hij ontdekt dat de
technologie van neurowetenschapper Helena Smith iets beangstigends heeft
voortgebracht: de mogelijkheid om herinneringen niet alleen opnieuw te beleven
maar ook veranderen...
“Ze stort neer als een raket, hoofd
eerst, en gaat gillend haar dood tegemoet.”
Het begin van het verhaal verloopt wat
rommelig. Het is net of de auteur zelf nog niet goed wist hoe hij dit verhaal
moest aankleden. Maar dan merk je dat Crouch ineens de pen goed vast heeft en
begint het verhaal niet alleen vorm te krijgen maar ook soepel te lopen.
Langzaam krijg je een goed beeld van
Barry en Helena en hoe verder je in het boek komt, hoe meer kleur ze krijgen.
Het is een origineel verhaal, dat moet
ik toegeven. Een stoel die mensen terug in de tijd kan sturen en zo hun fouten
kunnen herstellen. Maar hieraan kleven wel veel nadelen. Iemand die overleden
is maar door een nieuwe tijdlijn dan weet te overleven, zal worden geteisterd
door herinneringen aan zijn of haar overlijden.
Als de stoel gebruikt wordt om grote
rampen te voorkomen, plegen toch veel mensen zelfmoord omdat ze niet alleen de
herinnering aan hun dood niet kunnen verwerken maar ook last hebben van het
gevoel dat ze er eigenlijk niet meer thuis horen in hun “nieuwe” leven.
Crouch is erin geslaagd om zo'n
moeilijk onderwerp goed uit de verf te laten komen, zonder dat het een zware
kost gaat worden.
Op een gegeven moment zet het je ook
aan het denken. Wat als zoiets nu echt bestond … wat zou je dan zelf aan het
verleden willen veranderen?
Het verhaal kent 2 lijnen, Barry en
Helena. Barry is rechercheur die zijn dochter verloren is, gescheiden en doet
onderzoek naar FMS (False Memory Syndrome). Helena is de uitvinder van de
geheugenstoel. Doordat de geheugenstoel gebruikt wordt, word je als lezers
steeds in verschillende tijdlijnen gegooid. Op zich is dat niet hinderlijk maar
het is af en toe wel even opletten.
Het einde was een beetje voorspelbaar
maar toch goed afgewerkt. Maar om heel eerlijk te zijn, ben ik niet heel erg
enthousiast over dit boek. Het is een leuk verhaal, origineel, af en toe
spannend, hier en daar wat liefde maar het was voor mij geen boek om te
verslinden. Als je het boek 2 weken laat liggen, kan je het ook zo weer
oppakken en doorlezen (en ja, dat heb ik geprobeerd haha).
Dit is een uitstekend boek als je
seriemoordenaars, donkere steegjes en vermissingen een beetje zat bent.
Spanning:
3
Psychologische
ontwikkeling personages: 4
Leesplezier:
3
Schrijfstijl:
3
Plot:
2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten