Het leek bijna een rustige zomervakantie te worden zonder leesclubs, toen op het nippertje Hans Breuker met een voorstel kwam. Daarop besloten wij een leesclub te gaan draaien met zijn Het verraad van Lady Charlamane, deel 1 met Mack Dime.
De deelnemers waren:
Hilona Schaft-Mol
Claudia Bosman
Wilma Hartman
Petra van der Berg
Joyce Robbers
Inge van de Pol
Jacqueline Musch als begeleider van de leesclub
Waar gaat het over?
Mack Dime is een kruising tussen James Bond en 50 cent. De eerste Nederlandse actieboeken serie.
In het eerste deel wordt Mack in de val gelokt door zijn oud protegé waardoor zijn reputatie wordt beschadigd, niet iets wat hij goed kan gebruiken in zijn functie als eigenaar van het grootste beveiligingsbedrijf van Europa.
Hij wordt vals beschuldigd en ontsnapt aan de politie. Op de vlucht probeert hij zijn onschuld te bewijzen terwijl hij achterna wordt gezeten door de politie en een hele batterij huurlingen. Zijn kantoor wordt bezet en de media berichten dagelijks over Nederlands meest gehate BN-er. Nog niet eerder zat Mack zo diep in de shit. Hij kan alleen maar terug naar zijn oude buurt, de Amsterdamse Bijlmer. Daar vraagt hij zijn oude gangstervrienden om hulp en gaat hij in de aanval.
Hans waarschuwde vantevoren dat het een actiethriller is voor mannen. Ik ben eigenwijs en vind boeken voor vrouwen of voor mannen altijd flauwekul. Ik hou absoluut niet van Suzanne Vermeer en sommige mannen bijvoorbeeld weer wel. Zoals het boek omschreven werd, leek het mij inderdaad een lekker actieboek, dus toegangelijk voor iedereen. De deelnemers waren op de hoogte van welk boek zij tot zich gingen nemen. Had Hans gelijk? We gaan het zien!
Wat verwachten de deelnemers eigenlijk?
Zoals Wilma al zegt: "Een spannend actieboek dat me op het puntje van mijn stoel laat zitten..."
Hilona vult dat nog aan met: Ik hoop op een spannend verhaal dat uitnodigt om door te blijven lezen en dat van het begin tot het einde je meevoert in de belevenissen van de hoofdpersoon/personen.
De meningen liggen daar zo'n beetje rond om deze antwoorden. Veel spannender is , als deze deelnemers aan het lezen zijn geraakt.
Adrenaline raasde als een Jack Russel op speed door Macks lijf
Wat vinden zij halverwege het lezen van deze Mack Dime?
Claudia: Ik ben net begonnen maar vlieg er doorheen. Heerlijke schrijfstijl.
Wilma: Was even wennen na wat zwaardere boeken maar schrijfstijl is prettig lekker makkelijk leuk!
Inge: Ik ben nog niet op de helft, maar dat duurt niet lang meer. Wat leest dit lekker makkelijk weg. Tot nu toe vind ik het echt een heerlijk boek. Ben benieuwd naar de rest van het boek.
Joyce: Het boek leest inderdaad makkelijk weg. Het mag van mij echter wel met wat minder geweld. Een beetje te veel van het goede voor mij.
Hilona: Ik durf het bijna niet te zeggen, maar in tegenstelling tot de meesten heb ik echt moeite met de schrijfstijl van deze schrijver, (sorry ☺️Hans Breuker) en voelt het voor mij bijna als een worsteling om echt door te lezen. Ik ben nu bijna op de helft, lees elke avond een stukje en herken dit helemaal niet bij mijzelf. Ik kan normaal vrij vlot en snel lezen maar stoor me nu aan taalfouten en niet lekker lopende zinnen 😅. Tot nu toe lijken het boek en ik geen fan van elkaar. Ik merk dat ik het lastig vind om kritisch te reageren, maar ik wil het ook niet mooier maken dan het is.
Petra: Ik heb ff rustig aan gedaan, zou het boek anders in een zucht uit hebben, maar blijk nu toch achter te lopen 😞. Ga gauw weer verder, want geniet er wel van! 😀
Echter beginnen zich even later wat vrouwen zich te roeren met de opmerking van Claudia als kenmerkend voorbeeld:
"Ik begin me alleen een beetje te storen aan al die verschillende wapens....Ik vind dat persoonlijk erg afleiden van het verhaal. Mij interesseert het weinig of het een ak47 of magnum of weet ik veel wat is. "
Zou dit dan het mannen/vrouwendingetje gaan worden? Zoals mannen zich helemaal kunnen fixeren op welke velg, hoeveel pk, welk stuurtje enzovoort in een auto kan zitten en een vrouw zegt of ze de kleur mooi vindt. Even kort door de bocht gezegd.
De dikke Matroesjka-pop is een schaap in wolfskleren
We waren erg benieuwd hoe de meningen na het lezen van het boek waren!
Hilona: Ik moest er even inkomen, maar ben toch blij dat ik het boek heb uitgelezen.
De humor in het boek kan ik ontzettend waarderen. Ik mis zelf wat meer diepgang, ondanks dat ik weet dat dit niet de 1e prioriteit van de schrijver heeft. Ik denk dat dit het verhaal zeker ten goede komt. Iets minder geweld deel ik net als de andere lezers ook. Al met al heb ik mij ondanks de wat moeilijke start toch vermaakt bij het lezen.
Inge: Ik heb het boek net dichtgeslagen (nou ja, bij wijze van spreken dan) en als ik eerlijk ben ben ik nu wel heel benieuwd naar waar lady charlamane is...
Wilma: Het gekke is dat ik helemaal niet houd van rondvliegende lijken, drank, drugs en seksistische boeken en dat ik me toch heb vermaakt met dit boek. Wat ik zo leuk vind aan dit debuut is dat het verfrissend anders is dan andere boeken die op de markt komen. Het is zoals inderdaad hiervoor gezegd iets zoals in de film Die Hard. Dus een positief gevoel, een boek met verstand op nul want wat er gebeurt kan helemaal niet in het echt (gelukkig maar ook) en er is totaal geen diepgang maar leest lekker weg, is lekker spannend en prima om je even mee te vermaken.
Jacqueline: Ik heb genoten van het verhaal tot het me ging storen dat Mack ondanks zijn verwondingen maar door kon blijven gaan.
Claudia: Het eerste wat ik dacht.. blij dat ik m uit heb🙈 ondanks dat ik Mack een leuk personage vind, was ik die schietpartijen zo zat. Het was too much. Het verhaal leest lekker vlot maar ik miste de diepgang van een actiethriller. Misschien oneerbiedig om te zeggen maar ik vind dit boek te vergelijken met een doktersromannetje.
Op claudia's opmerking reageert Wilma: Precies een flutromannetje maar toch heb ik zeker in het begin genoten van het boek kwam ook omdat verwachting van diepgang al getemperd werd door de schrijver. Ik denk als hij kan zorgen voor meer diepgang wat meer psychologie zeg maar dat hij een bijzonder schrijver kan worden.
Joyce: Het verhaal leest erg makkelijk weg en is zeker vermakelijk. Door de niet te lange hoofdstukken, lees je nog makkelijk even een volgende stuk.
Ik had op een gegeven moment wel genoeg van het grote aantal geweld en schiet-/steek-/vechtpartijen. Dit had ik liever iets minder (heftig) gezien en wat meer inhoud.
De humor zat er wel in. Leuk. Toch zou ik het boek zelf niet aanraden of een vervolg lezen.
De lezers hadden ook vragen aan de auteur:
Claudia : Mack is een personage zeg🙈 hoe ben je aan inspiratie gekomen? Waarom gekozen voor een donkere hoofdpersoon?
Hans: Ik schreef een boek werktitel, De Veteraan. Eigenlijk om ervaring op te doek met schrijven. Ik kreeg voor dat boek de inspiratie van ‘meisje in de trein’. Geheugenverlies vind ik erg interessant en een leuk uitgangspunt. In De Veteraan is een ex soldaat getuige van een moord maar door haar PTSS kan ze geen onderscheid maken tussen realiteit en haar getraumatiseerde geheugen dat opspeelt.
Ze wordt achterna gezeten door de moordenaars en trommelt haar oude legerkameraden op om haar te helpen.
Rationeel/ bedrijfsmatig wilde ik wel al graag een serie schrijven. Maar ik had geen hoofdpersonage. Toen de oude legerkameraden de veteraan kwamen helpen kwam daar ineens een ploert van een vent aanrijden in een dikke BMW 7 serie met dreunende hip hop beats. En toen hij zijn eerste zinnen zei en zijn entree maakte in het verhaal had ik alleen nog maar zin om over hem te schrijven. Ik moest ik serieus huilen van geluk en begon gelijk aan Het Verraad van Lady Charlamane. Althans, dar denk ik. Het creatieve proces nam het toen volledig over.
Dime is een verwijzing naar de oude ‘dime detectives’. De snel geschreven pulp detective boekjes uit begin vorige eeuw. Eigenlijk is Mack Dime een moderne versie van de oude detective die in een kantoortje zat met een matglazen raam waar zijn naam op stond. Dime investigations bijvoorbeeld. Maar dat is wel gedaan natuurlijk. Ik vind het meer bij de tijdsgeest passen dat de man kneiterrijk is, zaken doet en internationaal opereert. Maar dat is de basis.
Wilma: Heb je ervaring in de beveiliging? Of is het compleet fantasie?
Hans: geen enkele ervaring 😃 wel research gedaan. De rest is inderdaad fantasie en wat ik heb gezien en gelezen.
Zou je zelf graag Mack willen zijn?
Hans: als ik schrijf ben ik ‘m. Zou wel lekker zijn als je zo vrij kan zijn. Maar ik ben toch liever mezelf denk ik! Heel blij met hoe alles nu is.
Dan to the point: wat gaven de dames uiteindelijk als eindcijfer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten