Het weeskind van Haamstede van Angelique van der Bijl

Titel: Het weeskind van Haamstede

Auteur: Angelique van der Bijl

Uitgever: Ellessy

Publicatiedatum: februari 2019

Waardering: 4,5 kraaien

Samenvatting:
"We redden het wel samen." Het zijn de woorden
die haar moeder vroeger fluisterde als ze Isa
in hun huis aan de Zeeuwse kust in haar armen
klemde, het voorteken dat Isa weer dagen niet
naar buiten mocht. Isa de Nooijer weet tot op de
dag van vandaag nog steeds niet waarom haar
moeder de buitenwereld vreest. Als geen ander
begrijpt haar vriend, Willem Zuyderhout, dat
talloze vragen haar 's nachts wakker houden.
Zijn vader beroofde Willems moeder en broertje
dertig jaar geleden, op kerstavond, van het leven
en pleegde daarna zelfmoord. Willem bleef als
eenjarige alleen achter.
Als Isa voor het eerst in haar leven echt gelukkig is, 
wordt haar moeder vermoord. Ze duikt in het verleden en 
is verbijsterd als ze vermoedt dat Willems familie iets 
met de moord te maken heeft. Ze raakt meer en meer 
verstrikt in het machtsspel van de familie Zuyderhout, 
die er alles voor over heeft om het verleden te laten rusten…


Mening

Ook al word je gelijk het verhaal ingezogen, moet ik wel even wennen aan de, in mijn ogen, iets te mooi aangezette zinnen.

Vaak toch wel gekunstelde zinnen zoals:

"Verwrongen trekken van pijn en kwelling” zijn voor altijd verankerd in haar door verdriet geteisterde gezicht.

Maar dat vergeet ik al snel en dat komt toch echt doordat de auteur een prettige wijze heeft van een verhaal neerzetten en van, wat ik belangrijk vind, de personages goed uitdiepen. Je leeft met ze mee en sommige vertrouw je...of dat terecht is, blijkt als het verhaal uit is.

Het start in 1985 bij moeder Hannah die een huis inloopt, waarvan de deur wijd open staat en daar vervolgens 3 dode mensen uit 1 gezin ontdekt. De enige overlevende is de latere partner in 2015 van Isa. Heel duidelijk laat Isa's moeder weten dat zij deze relatie met Willem absoluut niet op prijs stelt.

Het verhaal wordt vanuit twee perspectieven verteld: door Hannah in het verleden en Isa in het heden.

Door de achterflap en de proloog is al duidelijk dat iets van uit het verleden doorloopt in het heden. Van der Bijl weet dat zo mooi uit te werken, dat je tot het einde nog niet weet wat er precies aan de hand is.

Als Isa op de verjaardagsdatum van haar overleden vader, naar haar moeder gaat vindt ze Mathilde vermoord. Wat is er allemaal aan de hand? Welke geheimen gaan er boven komen en welk persoon is in dit boek te vertrouwen?

Het plot is goed bedacht want elke keer wordt er weer een klein stukje bekend en wil je maar door blijven lezen. Ik noem dit altijd de perfecte thrillers. Zo schrijven dat de lezer nauwelijks kan of wil stoppen. Irritant wanneer je een hoop andere dingen te doen hebt. Het is ook absoluut geen straf om je uren met dit goede boek door te brengen. Je wordt weliswaar op het verkeerde been gezet, maar niet op een doorzichtige makkelijke wijze. Terwijl je mee puzzelt vraag je je af waar je nu zelf met het raden de fout in gaat en hoe het uiteindelijk af zal lopen.

Een ware psychologische thriller is het. Het is ook geen boek waar je constant vol in de actie zit, maar het is meer onderhuids. De spanning die speelt, tussen en met de personages, is dan het thema. Wat in dit "Het weeskind van Haamstede" verhaal precies zo gebeurt. Daarnaast weeft de auteur een stuk echte Zeeuwse geschiedenis met de watersnoodramp van 1953 in het verhaal. Zeeland wordt bovendien zo beschreven dat je lijkt mee te lopen op de plekken waar de hoofdpersonages zich bevinden.

Ik ben van mening dat deze Nederlandse thriller voor 2019 goed gaat scoren op het lijstje van beste thrillers. Zijn er serieus dan nog steeds mensen die durven te beweren dat de Nederlandse auteurs in het niet vallen bij de buitenlandse schrijvers? Dan hebben ze nog een hoop te ontdekken. Begin maar eens met dit weeskind.

Kortom: Het weeskind van Haamstede van Angelique van der Bijl is een psychologische thriller, die uitsteekt boven het gemiddelde boek, door de mooi uitgewerkte personages en een doorwrocht plot waar je jezelf bijna tergt om te willen weten hoe alles nu toch in elkaar zit.

Een welverdiende 4,5 kraaien