Wat je niet weet van Karen Cleveland

“God, het spijt me, Viv. Wat heb ik gedaan? Wat zal dit voor gevolgen hebben voor de kinderen?”\

Een superbe spionagethriller vanuit de diepste gelederen van de CIA.

Vivian Miller is een toegewijde CIA-analist. Het is haar taak de identiteit te onthullen van zogeheten Russische "slapers': spionnen op Amerikaanse bodem die een ogenschijnlijk doodnormaal leven leiden als Amerikaans staatsburger.

Nadat ze weet in te breken in de computer van een hooggeplaatste Russische spion, stuit Vivian op een vertrouwelijk dossier dat de namen bevat van verschillende Russische spionnen. Een paar muisklikken later is alles dat belangrijk voor haar is – haar baan, haar echtgenoot en zelfs haar vier kinderen – in ernstig gevaar.

Vivian heeft een eed gezworen dat ze haar land zal beschermen tegen alle vijanden, nationaal en internationaal. Maar nu staat ze voor een onmenselijke keuze. Ze wordt verscheurd tussen loyaliteit en verraad, liefde en wantrouwen. Wie kan ze nog vertrouwen?

Het leuke aan dit boek is wel de zijkant. Als je het boek schuin houdt, zie je aan de ene kant “Hij is je man” staan en aan de andere kant “Hij is een Spion.” staan.  Leuk detail.

 In dit verhaal wordt al snel duidelijk dat de man van Vivian een Russische spion is. Per toeval stuit zij op zijn foto tijdens haar werk. Bij de CIA zijn ze druk bezig om de “slapers” te ontmaskeren. In haar poging om haar gezin te redden doet zij iets ondenkbaars. Ze wist de foto van Matt en daarmee ontketend zij een reeks dramatische gebeurtenissen. Bij elke actie was Viv doet, werkt ze zich steeds verder in de nesten. Maar aan de andere kant is het ook wel weer begrijpelijk.

Ik vond het eigenlijk wel jammer dat het zo snel in het boek al duidelijk was dat haar man een spion was en ook dat het zowel op de achterflap als op de zijkant dat duidelijk werd gemaakt. Ik had het waarschijnlijk wel spannender gevonden als Matt pas later in het verhaal ontmaskerd werd.

Maar het verhaal is goed in elkaar gezet en het leest lekker vlot weg. Wel vond ik dat de terugblikken iets minder gemogen hadden. Het haalt je, op dat moment,  toch weer even uit het verhaal. Het is dan ook raadzaam om het boek pas weg te leggen als het nieuwe hoofdstuk begint. Anders ben je vrij snel de draad even kwijt.

Het einde ging mij eigenlijk nét iets te makkelijk en te simpel. Als  zij oog in oog komt te staan met de grote Russische leider is het eigenlijk ook meteen bijna gedaan met het verhaal. Maar daarna komt er wel weer een leuke ( redelijke voorspelbare) twist in het verhaal.

Komt dit boek in mijn kast?: Nope.

Zal ik dit boek aanraden aan anderen?: Ik denk het wel. Puur omdat het zo makkelijk leest.

Hoop ik meer van deze auteur te lezen?: Ja, maar het zal geen eerste keus zijn.

Al met al krijgt dit vermakelijke boek van mij 3 kraaien.