Auteur : Bart Debbaut
Uitgeverij : Lannoo
ISBN : 978 94 014 5009 6
‘De Mol’ … wie er nog nooit van gehoord
heeft, bezit waarschijnlijk geen televisie of heeft voor een zeer lange tijd in
het buitenland verbleven. Ben je fan van
‘De Mol’, dan is de kans zeer groot dat je het boek even vastneemt en de korte
tekst wil lezen. Zeer goed gezien
eigenlijk, want zowel Belgen als Nederlanders hebben een grote bende
molfanaten.
“Ze keken elkaar secondenlang aan. Ze durfden het allebei niet aan om weg te
kijken. In hun blik zat datgene waarvoor
hij zo bang was : wantrouwen.”
10 kandidaten, een presentator en enkele medewerkers achter de
schermen. Een mol onder de deelnemers
dient het spel zodanig ongemerkt in de war te brengen zodat de prijzenpot niet
teveel aangevuld wordt. Wanneer plots
één van de kandidaten tijdens een nacht verdwijnt denken de spelers direct aan
een spannende mollenactie. Het
productieteam daarentegen zit met de handen in het haar. Waar is de kandidaat ? Wie kan men nog vertrouwen ? Speelt de mol
een driedubbele rol en bedriegt hij/zij niet enkel de spelers ?
Het verhaal is makkelijk te volgen, dus je kan best wel zeggen dat de
trend van de cover -herkenbaarheid zorgt voor een breder publiek- zich
verderzet naar de inhoud toe. Je kan je
op een grotere massa lezers richten, maar dan pas je best ook op dat je je
trouwe volgelingen niet in de steek laat.
Er is een zekere spanning te voelen, maar deze kabbelt continue verder
in hetzelfde vrij vlakke stramien van begin tot einde. Er zijn weinig hoogtepunten merkbaar wat opvallend genoeg op zich niet erg storend
is. En dat komt dan weer grotendeels
door Debbauts alom bekende vlotte
schrijfstijl. Er wordt enigszins veel
ingespeeld op nieuwsgierigheid wat eveneens een positieve invloed heeft op het
lezen.
In het begin geven de vele namen van de personages een warrige
indruk bij de lezer, maar daar komt snel verandering in. De auteur laat namelijk per hoofdstuk een
personage aan het woord. Verdere uitdieping
van de meeste personages lijkt me niet aan de orde, maar een gemis aan paniek
en argwaan vond ik wel opvallend. Daar
mocht best nog dat tikkeltje meer op worden gefocust. De verpersoonlijking van de dader had
misschien iets krachtiger worden neergezet, dat zou alvast iets meer gevoel
gebracht hebben bij de lezer.
Maar nogmaals het boek heeft me enigszins
niet verveeld, het was een leuk verhaal om tussendoor te lezen. Geen hoogstandje, maar ook geen zwak
boek. Een echt must-have voor een molloot.
Drie kraaien
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten