Huivering van Bernard Minier

Titel: Huivering
Auteur: Bernard Minier
Publicatiedatum: September 2015
Uitgeverij: Xander

Auteur:
Bernard Minier (Béziers, Hérault, 1960) is een Franse auteur en groeide op in de heuvels van de Pyreneeën. Hij werkte jarenlang als douanebeambte, maar kon de droom van het schrijven niet loslaten.

Zijn debuutroman Een kille rilling (Glacé, 2011) werd zeer lovend ontvangen door de Franse pers en lezers. Het boek verscheen in een tiental talen en vooral in Europa sloeg het aan. Het werd overladen met prijzen, waaronder de prestigieuze Prix Polar 2011, die jaarlijks in Cognac wordt uitgereikt tijdens het festival Polar. 
Miniers tweede boek Huivering (Le cercle, 2012) met eveneens politiecommandant Marin Servaz in de hoofdrol, werd ook een groot succes en onder meer bekroond met de Prix des bibliothèques et des médiathèques Cognac 2013. 
Minier wordt geroemd om zijn ingenieuze en complexe personages en de letterlijk adembenemende beklemmende sfeer die hij weet neer te zetten.

 
Achterflap:
Marsac. Een klein universiteitsstadje in het zuidwesten van Frankrijk. Achtereenvolgend worden een dode professor, een verbrande Zweedse kunstenaar en een door honden aangevreten hondentrainer gevonden. Wie is het zieke brein achter deze moorden? Commandant Martin Servaz wordt op de zaak gezet. Een raadselachtig mailtje voert hem onverwachts in de richting van Julian Hirtmann, een van de gevaarlijkste seriemoordenaars van Europa. Heeft de TBS-patiënt, waarvan iedereen meent dat hij dood is, iets met de gruwelijke moorden te maken? Samen met zijn team probeert Servaz de duistere praktijken van de moordenaar te ontrafelen. Als zijn dochter Margot - die in Marsac studeert - plotseling ook onderdeel uitmaakt van het gruwelijke plan van de moordenaar, krijgt de zaak onverwacht een heel persoonlijke dimensie.


Mijn mening:
De titel Huivering doet het boek zeker eer aan. Er vinden een paar gruwelijke moorden plaats en de boodschap achter deze moorden, zorgen dat het verhaal jouw volle aandacht krijgt. Je staat op scherp. 

 “Haar geest was nog slechts een schreeuw.” 

De schrijfstijl is mooi en prettig, het nodigt uit tot het willen blijven doorlezen. Bepaalde scenes zie je voor je op je netvlies. Alsof je als toeschouwer meekijkt. De boeken van Bernard Minier zijn te herkennen aan de altijd aanwezige mooie passsages en de bijzondere rol van dieren. Ook de omslagen zijn prachtig met altijd een oog van een dier. 
Naar de plot toe komen de losse draadjes samen tot een onverwachte ontknoping. En blijkt Minier weer de ware kunstenaar van een ingenieus plot. 
Het boek is een lekkere dikkerd van 600 pagina's en mijn motto is altijd dat een goed boek niet dik genoeg kan zijn. Ook al is het boek na een erg lekkere start even wat trager op zijn momenten, is dat iets wat bij de stijl van de auteur hoort . Traag is namelijk niet gelijk aan saai.

Tegelijkertijd is het  open einde weer in het bezit van een soort cliffhanger die je doet uitkijken naar  het volgende deel waar je hopelijk weer een flink aantal uren in mag gaan vertoeven.

Originaliteit: 4
Leesplezier: 5 
Psychologie: 4
Spanning: 5
Plot: 5

Huivering krijgt  4,5 kraai