Boekenfeestje in Rotterdam

Bloggers united

Thrillerlezers presteert het al sinds de start om van leuke uitjes twee verslagen te maken: een serieuze en die van mij (meer kletskoekerij noemen we dat). 
Vandaag mijn verslag over een heerlijk dagje in het Rotterdamse:

Een zaterdag in januari groeit uit tot een wel hele leuke dag in Rotterdam. Op 20 januari is het eerste boekenuitje van 2018: een event georganiseerd door de landelijke krant het AD waar het nieuwe boek van Sophie Hannah centraal stond. Met 'ons 'Lilian, Juul van JuulsBoekenwinkeltje oppikkend bij de Starbucks. Boekenuitjes starten namelijk altijd even bij de Starbucks.
Met ietwat wantrouwen bekeek ik de ME-bus aan de zijkant van het station. Als echte thrillerlezers bedenkt een ieder dan al snel wat er toch voor iets zou kunnen zijn. Op weg naar het krantengebouw zagen we al een grote groep mensen met heel veel Nederlandse vlaggen, dus dat was genoeg om lekker te negeren. Jut, Jul en Lil liepen een stuk rechtdoor, gingen naar links, weer naar links en op de vraag of het nog ver was, wees Lilian op het grote naambord. Een blik naar links werpend, bleek het gebouw echt bijna in het station te liggen. Frisse neus was dus weer gehaald voor die dag.
De immer vrolijke en enthousiaste Annette Overvoorde deed de deur voor ons open, zoen zoen, kwebbel kwebbel. Ook eens kennisgemaakt met Sandra Raino  en in een volgepropte lift naar de 12e verdieping. Als ware padvinder dirigeerde ik het hele clubje op rij 1, want ik wil mooie foto's maken en met 50 mensen voor mijn neus, is dat geen succes.

Rob Oostveen

Even een koffietje halend, komt Rob Oostveen op mij af om kennis te maken. Ik las onlangs zijn laatste boek en porde hem voor een column. Als ik iets in mijn blogverleden heb geleerd is dat je columns door echte auteurs moet laten schrijven. Het is een vak. Daar binnen enkele minuten een van de mooiste vrouwen in boekenland op me afkomt en gedag zegt met drie zoenen, ben ik alles weer gelijk vergeten (grapje Rob).



Het officiële gedeelte begint met Inge Ipenburg die een stuk voorleest uit het nieuwe boek van Hannah. Ze had van mij wel een uur mogen voorlezen, want wat een mooi prachtige stem. Op Storytel schijnt ze een aantal boeken voor te lezen, zoals het boek Geen kind meer. Ik overweeg toch eens een maandje te gaan testen. Ik stel trouwens voor een goed boek door Ipenburg en Van Steenhuizen van het 8 uur journaal voor te laten lezen. Dat moet fantastisch klinken...
Ik dwaal af!
Behalve nog even opmerken dat te weinig mensen nog weten dat zij behalve actrice is, twee thrillers op haar naam heeft staan. Waarvan Een schitterend ongeluk de laatste is en een aanrader.

Vervolgens heeft Janneke een lang interview met Sophie Hannah, die nonchalant op teenslippers plaatsnam. Bij de borrel naderhand vertelde ze dat ze zich opgesloten voelt als ze sokken en schoenen moet dragen.  Ieder zijn gekkigheid.
Ze beantwoordde vragen over haar grote passie, haar nieuwe boek  en over de toekomst, zoals dat er een musical gaat komen die The mousetrap meets  Mathilda gaat heten of daar een mix van is. Oftewel: ik word betrapt op niet helemaal goed opletten.  The mousetrap is een langlopend toneelstuk vanaf 1952 al en geschreven door Agatha Christie. Een verhaal wat nooit in boekvorm of film uitkwam.  Ik ben nu al  nieuwsgierig wat dit voor musical gaat worden.
Laat ik nu ook maar gewoon toegeven dat ik en door dat Lilian ijverig zat te pennen, en mijn Engels niet geweldig goed is en door het maken van foto's ik wat minder goed oplette. Sophie was zo beweeglijk met handen en mimiek dat het lastig was goede close ups te krijgen. Het beetje resultaat zie je om de tekst heen.

En dan komt Isa Maron. Zoals Inge Ipenburg een uur zou mogen voorlezen, zou Isa veel en veel langer hebben mogen doorpraten over "De schaal van Het kwaad", waar ze wat over vertelde. Deze wordt gebruikt in de Amerikaanse rechtszaal en bestaat uit gradaties van misdaden. Wat een sprankelende en enthousiaste wijze van spreken in het openbaar. Jammer dat het zo snel voorbij was. Interessant gegeven en boeiend vertelt.
Dan moet Isa op het strafbankje aan de zijkant gaan zitten en komt de rest het podium op. Waarom Isa daar niet gewoon bijzat, vond ik een aparte keuze. 

Er werden door Janneke een aantal stellingen gedropt. Belangrijk punt was het jongeren aan het lezen krijgen. Hoe stimuleer je mensen die niet lezen? Simone van der Vlugt merkte op dat er altijd een groep zal zijn die echt niet zal gaan lezen.
Inge trok het publiek erbij door te vragen of het uitmaakt of een boek door een man of vrouw geschreven wordt om te willen lezen. Het antwoord daar was nee.
Daar ik gelukkig voor de aanwezigen steenkolen Engels spreek, hield ik wijselijk mijn mond. Ik heb daar zeker een lang ander antwoord op. Bijvoorbeeld een Michael Berg heeft een vrouwelijk hoofdpersoon omdat blijkt dat vrouwen dat liever lezen en dus kopen. En daar vrouwen de grootste groepen thrillerkopers zijn...
Oftewel een leuk discussiewaardig onderwerp. 

Iets al best uitlopend leek het nog veel te kort toen de tijd echt op was. Langs de zijkanten zag ik mensen van de organisatie al gebaren dat het uitliep en Janneke kreeg het killgebaar.
 Het was de hoogste tijd voor de rondleiding over de redactie van de krant. Ik zou kunnen zeggen, dat ik net te laat was om aan te sluiten, maar had veel meer zin om eens bij te kletsen met wat bekenden.

 Even wat nieuwtjes van na het podium:
Simone van der Vlugt komt in juni met nieuw historisch boek Schaduwster.
Inge Ipenburg schrijft aan een tweeluik waarvan de eerste De stormmannen gaat heten en de tweede De mannen vallen. Het speelt zich af op Sicilië en heeft de vaste rechercheur. Hij moet verplicht op vakantie maar valt met zijn neus in een moordzaak.
Isa Maron is hard bezig met een nieuw boek, zonder Kyra. Misschien ooit nog. Maar nu niet. Wat ze graag zou willen schrijven eens is een Young adultfantasy. Maar dan zou ze graag een jaar niks anders willen hoeven doen.
Ook liep Marlen Beek Visser rond en daar komt natuurlijk een volgend boek bij Prometheus uit, maar dat zal pas 2019 worden. Maar hoe vet om een contract te hebben gekregen bij deze uitgeverij.
Verder heel even met Janneke Siebelink gepraat over hoe jammer ik het vind dat er nooit meer events zijn bij Bol.com. Want wat waren die toch altijd leuk. Ook voor alle andere soorten bloggers. Naast dat ik af en toe aanwezig was, las ik graag verslagen over de events.

Ook nog over het punt gesproken van het steeds minder lezen, waarbij we komen op voorlezen. Janneke is tegenwoordig druk aan het voorlezen aan haar zoon uit de boeken van Dummie de Mummie. Ze kan een bijna perfecte imitatie doen van het stemmetje. En ook dochter wordt graag voorgelezen. Dagelijks zit Janneke na een dag werken met boeken, voor te lezen aan de kinderen.
Nog even wat boekentips lospeuterend voor mezelf, want ik ken dan alles wel wat uit is op thrillergebied , maar hoor graag welk ander boek mooi is, worden we bijna de zaal uitgeveegd. Het gewone publiek is allang weg. Mensen van de uitgeverij, Inge, Sophie, Janneke en Juul het liftje in. 
Juul hangt nog een verhaal op tegen Sophie in het Engels dat ze altijd overal de laatste is. En eindigt met I am a plakker.
Waarop Janneke nog zegt: een sticker dus.

Zwaaizwaai verspreidt iedereen zich buiten bij de deur, waarvan de meesten zich richting Amsterdam gaan begeven. Maar wat was het leuk om eens in Rotterdam een leuk event te hebben.  Juul en ik zijn nog even snel wat eten op het Schouwburgplein en om 22 uur was het dan tijd om een geslaagd uitje af te ronden en voor mij naar het brabantse af te zakken.