Boekenuitje bij Gianotten Tilburg

Ik ga niet veel meer naar boekenpresentaties, lezingen of interviews, maar als je net twee boeken las die je allebei hoog waardeerde en enorm van genoot en de schrijvers van die twee boeken komen toevallig tegelijk vlakbij waar ik woon, is het wel heel leuk even te gaan. Sowieso is het nooit een straf om naar boekhandel Gianotten in Tilburg te gaan, want ik kan daar uren rondsnuffelen. Naast boeken hebben ze namelijk heel veel keuze uit erg mooie notitieboekjes en als ik al een verslaving naast boeken heb...

De twee boeken waar ik het over heb zijn Vrienden voor het leven van Astrid Harrewijn en Broertje van Michael Berg. De twee schrijvers interviewden elkaar en eerst stelde Astrid haar vragen. Ik geef een samenvatting van wat er verteld werd rondom Broertje.
Michael schreef dit boek, omdat hij graag een verhaal over een gehandicapt iemand wilde maken. Astrid merkte op dat er veel overeenkomsten zitten met Michaels eigen leven. Michael heeft zelf een autistische broer en ook zorgde hij, net als inspecteur Fillon in het boek,voor zijn zieke vrouw. Fillon vindt het in het verhaal lastig de anderende dood te bespreken en ook dat is iets wat Michael zelf ervaarde. Zijn vrouw wilde met hem bespreken wat er geregeld moest worden en hij zelf moest gaan doen als zij er niet meer zou zijn. Hij had iets van dat zien we dan wel.

Maar natuurlijk zijn er naast overeenkomsten veel meer verschillen. Elke autist heeft wel 1 of meerdere tics. Michael zag ooit de documentaire van Louis Throux over een Engels gezin met een zeer agressieve zoon die alles tot gort sloeg. Zijn eigen broer heeft die agressiviteit niet. Het broertje van het boek is een mengeling geworden. tegenwoordig heeft hij geduld met zijn broer. 

Vroeger was dat veel minder en was er de irritatie dat alle aandacht altijd naar de broer uitging.
de reden waarom Michael koos voor Lotte als persoon naast Felix ipv een manpersoon is een opvallende: vrouwen lezen graag boeken met een vrouwelijke hoofdpersoon blijkt uit de verkoopcijfers.
Nog opvallender is dat juist de twee boeken warain Michael een mannelijk hoofdpersoon had, wel besproken werden in de zogenaamde serieuze media. De boeken met een vrouwelijk hoofdpersoon dan juist weer niet. En u raadt het al: de meeste personen die recensies in de serieuze media schrijven zijn...man.

Hij heeft nu vier ideetjes voor een volgend boek, maar nog geen idee welke van de 4 het zal gaan worden. Asties was onder de indruk vd reis van main en Mostafa. Hoe mooi beschreven. Zou er bijna een heel boek over willen lezen

Nu gaan we van bloed naar gezelligheid, seks en vriendschap kondigt Michael de overstap al aan.
Astrid Harrewijn won ooit bij toeval een schrijfwedstrijd en wilde toen doorgaan met schrijven.
De boeken van d etrilogie gaan over vriendschap. Zoals Astrid zegt: vrienden kies je en familie krijg je. Vriendschap is bepalend in het leven.
Waarom kies je voor bepaalde vrienden is een interessant gegeven. 
Voorheenwaren het voornamelijk romantische boeken  en deze neiwue insteek vindt ze zelf verfrissend. het was nog wel een strijd om deze boeken uitgegeven te krijgen, want het speelt zich in de kunstwereld. een veel te elitaire omgeving vond de uitgever. Het zou mensen kunnen afstoten. Uiteindelijk wilde uitgeverij Meulenhof de boeken graag uitgeven.
Iemand uit het publiek spreekt ook zijn verbazing uit. Kunst en musea zijn voor ons allemaal. Net als boeken, Pak wat je wilt en geniet.
Moderne kunst moet je je in verdiepen en dan kan je het opeens heel erg waarderen. Ze kende ook de gedachte vroeger van dat iedereen wel wat strepen zou kunnen zetten. Ze is veel galeries gaan bekijken. Of het ons wel eens opgevallen is dat iedreen daar een rare bril draagt? En natuurlijk is een galerie waar enkel een zwrate punt op een wit vlak staat hilarisch, maar ze zal nooit meer zeggen dat iedereen iets kan bedenken en maken.
Harrewijn volgde zelf ooit nog een schildercursus maar dat was niet echt een succes. En een eigen galerie? Daar heeft ze wel eens over gedroomd, maar dan moet je zoveel kennis hebben.
Het gesprek komt op het drugsgebruik in het boek. Waarop Astrid aangeeft dat coke toch wel een wijdverspreid gebruik kent onder artsen, piloten, advocaten en dj's. De hoofdpersoon die gebruikt leidt (en lijdt ook) een hectisch leven. Astrid zegt zelf een slow living leven te waarderen. Verklaart de hoofdpersonen ook met de grens tussen jonge en oude zielen. Kiki is een jonge ziel met altijd haast, hoe oud ze ook zal zijn.

Ze gebruikt in haar boeken korte seksscenes. Iedereen kan toch wel zelf bedenken hoe het verder gaat. Van haar hoeft er geen expliciete seks in. Veel mooier in je hoofd te bedenken dan wat er werkelijk gebeurd.
Het drieluik is nu klaar en al komen er veel berichtjes dat mensen geen afscheid willen nemen, er komt echt geen volgend deel.
Met deze teleurstellende mededeling wordt het dubbelinterview afgerond, na nog de mooie mededeling dat schrijven het beteugelen van nachtmerries is.
 De beide schrijvers staan volkomen relaxed daarna te kletsen/, waarbij de onderwerpen wonen in Het Gooi en honden mooie overeenkomsten vonden in mijn gesprek met Astrid.

Genoten van een mooie boekhandel die gelukkig maar niet in Breda zit, anders zat ik er veel te vaak. Maar wat leuk als een boekhandel zoveel diverse activiteiten organiseert zeg! En ik zou zeggen: pak eens 1 van de 2 boeken Broertje en Vrienden voor het leven, want als je het nu over genieten hebt, dan kan jij dat gaan doen. Ik heb ze helaas al uit.