Auteur:
Ingar Johnsrud
Uitgeverij
De Boekerij
Verschenen:
augustus 2016
Over de auteur
Ingar
Johnsrud (1974) werkt als journalist bij een van de grootste Noorse
mediaconcerns. Hij is een geweldige, nieuwe stem in de Scandinavische
crime en werd met Zij
die volgen
door critici geprezen als een schrijver die zijn lezers op het puntje
van hun stoel houdt. Johnsrud woont met zijn vrouw en drie kinderen
in Oslo.
Achterflap
Rechercheur Fredrik
Beier wordt naar een uithoek van Oslo geroepen om een massamoord te
onderzoeken. De slachtoffers waren allemaal lid van de apocalyptische
sekte Het licht van God. Alles wijst op een religieuze wraakactie,
maar Frederik en zijn jonge vrouwelijke partner Kafa Iqbal zijn
sceptisch en al snel neemt het onderzoek een verrassende wending.
Fredrik en Kafa
moeten jacht maken op een brute moordenaar en tegelijkertijd
mysteries ophelderen rond de schimmige verledens van de sekteleiders.
Ze hadden niet kunnen vermoeden dat hun onderzoek monsterlijke
experimenten zou onthullen die terugvoeren naar de Tweede
Wereldoorlog.
Er was geen pijn.
Eerst was het alleen koud, toen warm en nat. Toen niets.
Rechercheur Fredrik
Beier en zijn partner Andreas Figueras worden benaderd door politica
Kari Lise Wetre. Haar dochter Annette heeft zich een aantal jaren
geleden aangesloten bij de sekte Het licht van God en haar moeder kan
al een hele tijd geen contact met haar krijgen. Ze maakt zich zorgen
om haar dochter en haar kleinzoon William.
Dan komt er een
oproep binnen dat er een massamoord is gepleegd op boerderij ‘Solro’.
Een boerderij waar de sekte Het licht van God zich ophoudt. Wie zit
achter deze moorden? Wat is het motief? En waar is Annette Wetre?
Frederik en Andreas
worden tegen hun zin ‘opgezadeld’ met een nieuwe partner, de
jonge Pakistaanse Kafa Iqbal. De massamoord op de boerderij wijst
namelijk op een wraakactie in de religieuze sfeer. Maar is dit wel
zo? Het drietal stuit op raadsel na raadsel en al snel blijkt dat er
iets veel groters aan de hand is. Wie of wat is de Weense
Broederschap?
Schuldgevoel is
net als de maan. Het verblindt niet alles, maar het is er altijd. En
de nachten zijn het ergst.
Frederik
Beier wordt bij de lezer geïntroduceerd op het moment dat hij bij de
psycholoog zit. Niet vrijwillig, maar het was óf naar de psycholoog
óf een lang verlof. Hij is gescheiden, heeft een vriendin waarmee
hij niet wil samenwonen én hij heeft het ook nog gezellig met zijn
ex-vrouw. Je krijgt verder niet heel veel hoogte van deze man. Er is
iets heftigs met hem gebeurd, dat wordt op een gegeven moment wel uit
de doeken gedaan, maar Beier blijft een behoorlijk
gesloten
boek. Als lezer krijg je totaal geen grip op de (vele) personages. Ze
blijven allen behoorlijk oppervlakkig en vlak en onder andere dat
maakt dat je bij het lezen van Zij
die volgen
niet geniet zoals de quotes op de achter- en binnenflap beloven. Daar
komt ook nog bij dat de schrijfstijl van Johnsrud erg stug is.
Het is een complex verhaal met veel personages waar je je hoofd goed bij moet houden,
maar als de schrijver dan (zeker in het begin) steeds van de hak op
de tak springt, wordt de lezer het
knap
lastig gemaakt om
het verhaal te kunnen volgen.
Er
ontbreken hier en daar ook nogal eens leestekens waardoor je soms niet
altijd door hebt dat het stuk dat je leest nog bij een gesprek
hoort bijvoorbeeld. De
actiescènes daarentegen zijn wél dusdanig vloeiend geschreven dat
het is alsof je het voor je neus ziet gebeuren.
Zij
die volgen
is qua verhaal interessant, boeiend en nodigt uit om het vervolg te
lezen, maar de uitwerking ervan slaat wat mij betreft de plank mis en
laat mij twijfelen om het tweede deel op te pakken. Jammer!
Spanning 3
Originaliteit 3
Leesplezier 2,5
Schrijfstijl 2,5
Psychologie 3
Plot 3,5
Net 3
sterren
voor Zij
die volgen.
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten