Dit
is alweer mijn tiende blog sinds de ondertekening van mijn
boekencontract bij LetterRijn. En ik geniet er telkens weer van om
deze stukjes voor jullie te mogen schrijven. Ik heb de afgelopen
keren vooral verteld over de fases die het manuscript heeft
doorgemaakt. Het leek me nu eens leuk te vertellen wat het met mij
doet, dat schrijven. Een kijkje in mijn ‘schrijversbrein’.
Van
de week postte ik deze foto op Twitter. Ik zie een liftster. Ze is
onderweg naar Wonderland. Deze foto zegt meer over mij dan je zult
denken, want naast mijn bestaan als politieman, vader en sportman
schuilt er in mij ook een fantast, een dromer, een reiziger.
Terwijl
ik me laat meevoeren met de avonturen van mijn personages naar verre
landen, verdwijnen de problemen van alledag. Ik ga zitten, open mijn
laptop en weg ben ik.
Als
ik klaar ben of moet stoppen, voelt het allemaal weer keurig
opgeruimd in mijn hoofd. Ik heb wat zinnen verplaatst, toch het
proloog nog wat aangepast of een nieuw hoofdstukje geschreven.
Minimaal een minuutje of twintig schrijven per dag is alles wat ik
nodig heb.
Ook
als ik over straat loop of voor de televisie zit, draait mijn
‘schrijversbrein’ door.
Zo
zag ik laatst tijdens mijn werk een schip in de haven van
Scheveningen liggen. De Cmt. Fourcoult (alleen die naam al). Op het
dek van dit zwart geschilderde schip liepen twee dobermann pinchers
zenuwachtig heen en weer. Vier breedgeschouderde mannen stonden met
hun getatoeëerde onderarmen over elkaar heen. Ze keken me nors aan.
Daar begon weer een nieuwe reis.
Overigens
vond ik dit voorbeeld te mooi om te negeren. Ik heb het
verhaal al klaar. Althans in mijn hoofd.
Een
tijdje daarvoor zag ik het woord ‘Big data’ voorbij komen.
Zonder precies te weten wat dit betekende zag ik een volgend avontuur
beginnen. Wat bijvoorbeeld als die supercomputer, want dat stelde ik
me erbij voor, zou crashen? Wat als alles wat wij in onze samenleving
voor lief nemen ineens niet meer bestaat? Stel je de chaos eens voor!
Nog
een voorbeeld. Laatst zag ik een televisieprogramma over Edward
Snowden. Ik voelde de energie bijna letterlijk in mijn hoofd
knetteren. Ik wil dan onmiddellijk beginnen met schrijven. Niet over
Snowden zelf, maar over de smerige staatsgeheimen, de complotten en
het verraad. Of wat denk je van de Amerikaanse verkiezingen. Man man
man… Wat een inspiratiebron.
De
ene reis is nog spannender dan de ander. Ik wil ze allemaal
opschrijven. Jongensboeken komen in mijn hoofd tot leven. Schrijven
is reizen, maar dan zonder de barrières. En ik reis de hele wereld
over. Ik hoef er alleen mijn laptop maar voor aan te zetten.
Pjotr
Pjotr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten