De Moordwijven in Voorschoten

Zondag 6 maart waren 3 van de Moordwijven in de bibliotheek van Voorschoten. Omdat Voorschoten voor mij letterlijk om de hoek is kon ik natuurlijk niet ontbreken. Voor de gezelligheid ging Inge (de ex van mijn ex) ook mee.

Veel te vroeg waren we aanwezig. Sterker nog, de Moordwijven waren nog nergens te bekennen. En de koffieautomaat deed het ook al niet. Gelukkig waren we in een bibliotheek, dus we hoefden ons niet te vervelen.

De opkomst viel wat tegen, ik denk dat we in totaal met zo'n 15 mensen waren. Maar het was wel een enthousiaste groep mensen. Er kwamen genoeg vragen en opmerkingen uit het publiek. Erg leuk, want vaak genoeg durft niemand iets te zeggen in zo'n groep vreemden.

Na de primeur, een kort filmpje dat de dames voor de boekenweek hebben gemaakt, namen Ingrid Oonincx, Liesbeth van Kempen en Marlen Beek-Visser plaats op een verhoging. De "angstige" blik van Liesbeth toen ze op het klapstoeltje ging zitten was herkenbaar. Zo kijk ik waarschijnlijk ook als ik op zo'n klapstoeltje mag gaan zitten.

Er volgt een korte voorstelronde:

* Ingrid Oonincx uit Tilburg, heeft inmiddels 4 boeken geschreven

* Liesbeth van Kempen uit Friesland, heeft 1 boek geschreven

* Marlen Beek-Visser uit Leiderdorp, heeft ook 1 boek geschreven.

Het idee voor de Moordwijven ontstond toen Anita Larkens een artikel las over de Killer Women in Engeland. Dat vond ze een goed idee en ging met Isa Maron, Liesbeth en Marlen om de tafel zitten. Zo ontstonden de Moordwijven. Uiteindelijk waren ze met 10, maar 4 zijn er inmiddels afgehaakt omdat ze het moeilijk te combineren vonden.

De 6 Moordwijven zijn nu:

- Anita Larkens

- Liesbeth van Kempen

- Anja Feliers

- Ingrid Oonincx

- Isa Maron

- Marlen Beek-Visser

En toen....was het weer tijd voor mijn eigen thrillermoment, het zal niet....Mijn pen hield er mee op, en alles onthouden, dat leek mij een te grote uitdaging. Natuurlijk had ik geen reservepen bij me (leermoment!), de pen van Inge deed het ook niet. En de pen die een mevrouw mij gaf...die begaf het ook al na 1 zin. Dus ben ik maar even snel naar de balie gerend. Op de weg terug kwam ik Harold, de man van Marlen, nog tegen dus die heb ik meteen op sleeptouw genomen naar de ruimte waar we zaten.

Goed...ik kon verder...

Waarom zijn de dames gaan schrijven?

* Ingrid

Is in 2008/2009 begonnen met schrijven. Als ze 's avonds thuis zat, en de kinderen al op bed lagen, verveelde ze zich. Toen is ze   maar begonnen met schrijven. Ze heeft een journalistieke achtergrond, dus onlogisch was het niet. 

Ze heeft met haar eerste manuscript een wedstrijd op "Vrouwenthrillers"gewonnen.

En inmiddels is ze 4 boeken verder. Zelf omschrijft ze haar eerste 3 boeken als vrouwenthrillers, terwijl in Medicijn meer actie zit.

* Liesbeth

Schrijft al zolang ze zich kan herinneren. Ze heeft er ook haar werk van gemaakt.

Toen ze vanwege omstandigheden thuis kwam te zitten is ze gaan schrijven. 

Ze miste 3 bepaalde type vrouwen in haar leven, dus is ze ze gaan creeëren. Dit klinkt overigens eenzamer dan ze is hoor! Maar zo ontstond wel haar eerste boek.

* Marlen

Dochter Ginger was begonnen aan een boek. Marlen probeerde haar te motiveren. Op een dag had Ginger geen zin meer en heeft ze de 80 pagina's die ze had weggegooid. Dat vond Marlen zo jammer. En toen stond het idee om zelf een boek te gaan schrijven.

Doel van het schrijven is eigenlijk voor allemaal: het vermaken van de lezers, en ook jezelf.

Liesbeth had nog een andere reden: ze wilde een boek schrijven met lesbische personages die niet alleen te koop zou zijn in een gay-boekhandel, maar in alle boekhandels. Die missie is geslaagd kun je wel zeggen.

Hoe onstaat een boek?

* Ingrid

Het 1e boek is uit de losse pols geschreven, geen vooraf bedachte structuur.

Bij het 2e boek had ze een duidelijk structuur opgeschreven. Bij de 3e liet ze die structuur alweer een beetje los en bij de 4e nog meer. Een vastgelegde structuur zorgt ervoor dat je niet meer ( of minder ) openstaat voor spontane invallen. Wel heeft ze een kort cv van de personages.

Het helemaal loslaten van een structuur kan niet, alleen al omdat je je volgende boek moet pitchen bij de uitgeverij.

* Liesbeth

Omschrijft het als volgt:

Er staat een huis, je moet het alleen nog inrichten.

In haar enthousiasme om het duidelijker te maken geeft ze bijna het plot van Gevaarlijk spel weg.

Ze is nu bezig met haar 2e boek dat De Workshop gaat heten. Hier komen 7 personages in voor en van elk van die personages heeft ze een cv. Anders zijn ze niet te onthouden.

* Marlen

Stem is organisch ontstaan.

Maar haar 2e boek is veel meer een worsteling (schijnt het Tweede Boeksyndroom te heten).

Ze heeft inmiddels wel het laatste hoofdstuk vast geschreven. Een meneer vraagt zich af of ze nu niet teveel beperkt wordt in haar   verhaal omdat de uitkomst nu al vast staat. Marlen is het daar niet mee eens, in dit geval werkt het voor haar juist wel.

Ook gaat het nog over waarom een thriller?

Volgens Marlen omdat het goed bij haar schrijfstijl past, want er zit vaart in. Ze heeft overigens wel een verhaal voor een roman in haar hoofd.

Maar de grens tussen wel of geen thriller kan vaag zijn. Ik benoem bijvoorbeeld de winnaar van de Diamanten Kogel dit jaar, Smeergeld van Nausicaa Marbe, waar best wat discussie over is. Is het wel een thriller?

Eerder is dit ook al gebeurd toen Peter Buwalda met Bonita Avenue genomineerd was voor de Gouden Strop.

Wij als publiek krijgen ook nog een vraag: Moet er een dode vallen in een thriller?

De meerderheid vindt van niet. Toch wordt er vaak, van buitenaf, minimaal 1 dode verwacht.

Alles moet een functie hebben bij een thriller. Als de moordenaar bv in zijn neus peutert, dan moet dat te maken hebben met zijn moorden. Zomaar neuspeuteren wordt niet geaccepteerd.

Lastig is ook als het manuscript voor de eerste keer terugkomt van de uitgever. De opmerkingen zijn tenslotte wel over iets waar jij met hart en ziel aan gewerkt hebt.

Zo was er een keer een vrouwelijke topvrouw als personage en die giechelde. Dat accepteerde de uitgever absoluut niet. Topvrouwen giechelen niet. Punt.

En er was ook nog iets met een (ongeloofwaardige) buurman....

Tenslotte werd gevraagd naar de persoonlijke aanraders:
* Ingrid tipt Bram Dehouck. Bijvoorbeeld Zomer zonder slaap of Minzame minnaar

* Liesbeth tipt Gerbrand Bakker. Bv Boven is het stil en haar favoriet Juni.

* Marlen tipt Peter Buwalda, Bonita Avenue.

En uiteraard alle boeken van de Moordwijven!

Dit verslag is verre van compleet. Maar het geeft volgens mij wel een goed beeld van de leuke middag die we hebben gehad.

Na afloop was er nog gelegenheid tot het kopen van boeken. Signeren of op de foto.

Mochten de Moordwijven bij jou in de buurt zijn: ga zeker langs! 

Juul