Voor een thriller een
bijzondere cover. Vrij rustige kleuren met een grote foto van een klein meisje
met een verdorde boom voor haar gezicht. Verder een berg en flarden van een
boerderij en schuur. Titel en schrijver zijn prima in balans met de rest van de
cover.
De achterflap belooft een
onheilspellend verhaal over spookbeelden en krakende huizen.
William
Gay is
in 2012 overleden op 70-jarige leeftijd. Hij heeft een groot deel van zijn
leven als kluizenaar geleefd. Gay schreef
al vanaf zijn vijftiende en stuurde zijn manuscripten regelmatig op, maar alles
wat hij terug kreeg waren afwijzingen. Ondanks dat bleek een leven zonder
schrijven ook onmogelijk. In 1998 werd zijn eerste kort verhaal uitgegeven in
een tijdschrift, hierna volgden er meer. In 1999 verscheen zijn eerste roman,
op verzoek van een redacteur, The Long
Home, deze is niet in het Nederlands vertaald, net als zijn tweede boek, Provinces of the Night. In 2006
verscheen zijn eerste thriller Schemer.
Zusje dood werd tussen zijn nalatenschap aangetroffen, een bijna voltooide
griezelroman. Met behulp van familie en vrienden is het boek bewerkt en
afgewerkt en is deze uitgave mogelijk gemaakt.
Zusje
dood vertelt het verhaal van schrijver David Binder. Na
uitkomst van zijn eerst roman raakt hij in een writer’s block en besluit samen
met zijn vrouw en dochter tijdelijk naar een huis in Beale Station. Hij hoopt
hier in alle rust te kunnen schrijven over de omgeving. Er schijnt namelijk een
verhaal de ronde te doen dat het huis waar hij nu tijdelijk woont, een
spookhuis is. In een ver verleden zijn er gruwelijke dingen gebeurd en deze
spoken waren er nog steeds rond.
Het verhaal start in een ver
verleden, in 1785. Hier gebeuren vreselijke dingen, waarvan dit een erg
gruwelijke beschrijving is:
Ze
hield het kind omhoog naar – naar wie eigenlijk? Vroeg Mayfield zich af. De
grootvader? De vader? Toen liet hij de pan uit zijn handen vallen en
schreeuwde, want de man had zich omgedraaid en de baby in het vuur geworpen.
Afschuwelijk!
Wat meteen opvalt bij de
start in het boek, is de wat ouderwetse schrijfstijl, dit is even wennen. Soms
worden er woorden gebruikt die niet gangbaar zijn of is juist de zinsopbouw wat
vreemd. Dit remt het lezen enigszins. Het is wel van belang om goed de aandacht
bij het verhaal te houden, omdat het verhaal anders wat warrig over kan komen.
De personages zijn goed
uitgewerkt voor de rol die ze in het verhaal spelen, we beleven het grootste
deel van het verhaal door de ogen van David. Wat mij wel erg opviel en waar ik
mij erg aan stoorde was dat er geen aanhalingstekens worden gebruikt wanneer
iemand iets zegt. Dit leest erg vervelend, omdat je dan iedere keer de zin over
moet lezen omdat de zin vreemd loopt. Maar dan blijkt het iets te zijn wat een
personage zegt.
De spanning wordt mooi
opgebouwd en er zit een flinke vleug mysterie in het verhaal verwerkt, waardoor
het verrassend en boeiend blijft. Een mooie kruising tussen een horror en een
thriller is het zeker. De spanning van een thriller en het onheilspellende van
het bovennatuurlijke zorgen voor een mooie combinatie. Wat ik erg onbevredigend
vond, was dat het boek een beetje een abrupt einde had. Het is een vrij dun
boek, waarvan ik denk dat de uitwerking misschien iets beter had gekund. Maar
dat is misschien het stuk waar ze het op de achterflap over de ongepolijste
diamant met rafelrandjes hebben. Het einde blijft een beetje een raadsel.
Kort gezegd, even wennen,
maar daarna een mysterieus en intrigerend verhaal.
Spanning: 4
Plot: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 2,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 2,5
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 4
Psychologie: 4
Hiermee krijgt Gay een score van 3,5 sterren voor Zusje dood.
Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten