Zeker. Eerst en
vooral is het voor mijzelf altijd bijzonder leuk om als laatbloeier weer te
slagen in het schrijven van een boek. Mijn vierde geesteskind, ’30 dagen’,
krijgt blijkbaar weer behoorlijk goede recensies.
Verder was ik in
2015 zeer nauw betrokken bij de promotie van de boeken van Vlaamse
misdaadauteurs. Via de website, Facebook en recent ook Twitter tracht ik de
nodige ‘boekenambiance’ te realiseren.
En tot slot was
dit jaar ook speciaal doordat ik een dagje uit had met Pieter Aspe. Ik had
immers recent vastgesteld dat ik destijds zijn wiskundeleraar was tijdens een
jaar interim in het middelbaar (voortgezet) onderwijs.
Ik ben niet zo’n
grote lezer. Ik schrijf vooral in het voorjaar en lees dan weinig. Pas in de
tweede helft van het jaar heb ik een aantal romans gelezen. Het prachtig
geschreven ‘Oorlog en terpentijn’ van Stefan Hertmans sprong erboven uit. Wat het
misdaadgenre betreft ben ik weer met Aspe begonnen. In januari las ik ‘Grof
wild’, een van zijn eerste thrillers buiten de Van In-reeks. Verder vond ik ‘De
Doos’ zeer goed, in het bijzonder door de originele vondst van een derde
persoon, beschreven in de ik-vorm. ‘Het oor van Malchus’ beviel mij dan weer
iets minder, maar het blijft niettemin aangename en herkenbare lectuur. Als laatste boek las ik ‘Justine’ van
Anne-Laure Van Neer, een aan te raden originele misdaadroman met een evenwichtige
combinatie van humor en spanning.
Als je me
vraagt wat ik absoluut niet goed vond, moet ik als schrijver het antwoord
schuldig blijven.
Voor 2016 heb
ik weer heel wat op het lijstje staan. In de eerste plaats werk ik natuurlijk
weer aan een nieuwe thriller. Op mijn toch niet zo jonge leeftijd hoop ik
stellig het nog een tijdje te kunnen volhouden met schrijven, liefst a rato van
één boek per jaar.
Ik plan ook
weer verder te werken voor de Vereniging van Vlaamse Misdaadauteurs, wat toch een
niet onaardige tijd in beslag neemt.
Voorts staan er
al een paar data in mijn agenda gebeiteld, waarop ik mijn nieuwe voordracht moet
geven over een van mijn andere hobby’s, namelijk luchtvaart. En het jaar zal wel
weer een stukje muzikaal worden met het oefenen van basgitaarpartijen voor enkele
optredens.
En om bij
boeken te blijven, mijn boekenplank nodigt mij nog altijd uit om te lezen:
‘Bewijs het maar’ van Rudy Soetewey, ‘Damse Dagen’ van Raymond Rombout, ‘Weg’
van Jos Dewit, …
Al bij al wordt
het - bij leven en welzijn - weer een druk en hopelijk leuk jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten