Auteur: John Green
305 pagina’s
Speak (Penguin Group)
ISBN 9780142414934
Recensie
door Miriam Bakker
‘Margo always loved mysteries. And in everything that came afterward, I
could never stop thinking that maybe she loved mysteries so much that she
became one.’
Quentin
Jacobsen is al zolang hij zich kan herinneren heimelijk verliefd op zijn
buurmeisje, Margo Roth Spiegelman. Op een avond klimt ze door het raam zijn
slaapkamer binnen en verzoekt hem met haar mee te gaan: ze heeft een lijstje
met elf wraakacties af te werken en ze heeft daarbij zijn hulp nodig. Zonder na
te hoeven denken stemt hij in.
Als
Q de volgende dag op school komt, is Margo er niet. En de dag erna ook niet. Ze
blijkt (weer) te zijn weggelopen.
Q
komt erachter dat ze aanwijzingen heeft achtergelaten….’broodkruimels’ en ze
zijn bedoeld voor hem. Samen met zijn vrienden gaat hij op zoek…op zoek naar
het mysterie dat Margo Roth Spiegelman heet. Wie is zij nou
eigenlijk?
‘Nothing ever happens the way you imagine it will. But then again, if
you never imagine, nothing ever happens at all.’
Van
John Green heb ik tot nu alleen The fault
in our stars gelezen. Een prachtig boek vond ik dat. John Green is een
meester in het vertellen van een verhaal dat op het eerste gezicht wellicht eenvoudig
lijkt, maar uiteindelijk meerdere lagen heeft en je stof tot nadenken geeft.
Quentin ‘Q’ Jacobsen is een alledaagse jongen en met zijn vrienden Radar en Ben kabbelt hij rustig door de middelbare school heen. Hij heeft zijn toekomst al aardig voor ogen. School af maken, studeren, een goede baan vinden, trouwen, kinderen.
Hij
aanbidt zijn overbuurmeisje Margo Roth Spiegelman al jaren van een afstandje.
Als kinderen trokken ze veel met elkaar op, maar dat veranderde op een dag…de
dag waarop ze (als 9-jarigen) samen het dode lichaam van een man vinden in de
speeltuin. Q is daar niet zo van onder de indruk ‘it’s all very dramatic and everything, but so what? I didn’t know the
guy.’, maar het maakt grote indruk op Margo en het is daarna niet meer
hetzelfde tussen hen. Dat maakt voor de gevoelens van Q niet uit, die worden
alleen maar sterker.
Op
een avond klimt ze door zijn raam en ze vraagt hem mee te gaan om een lijstje
met wraakacties af te werken. Hij twijfelt, maar wil zich uiteindelijk niet
laten kennen en gaat mee. Hij heeft de tijd van zijn leven en hij heeft het
gevoel dat hij en Margo dichter tot elkaar zijn gekomen.
De
volgende ochtend is ze niet op school. De dag erna ook niet. En de dag daarna
ook niet…
Q
ontdekt aanwijzingen die door Margo zijn achtergelaten en samen met Ben en
Radar gaat hij op zoek. Op zoek naar antwoorden. Waar is Margo naartoe gegaan?
Wie is Margo eigenlijk? Is zij daadwerkelijk de persoon waar Q al jaren
verliefd op is of is hij verliefd op de Margo die hij in zijn hoofd gecreëerd
heeft? ‘….it made me
think about all the ways I’d seen and mis-seen Margo.’
Een
zoektocht begint. Niet alleen een zoektocht naar Margo, maar Q ontdekt en leert
ook veel over zichzelf, over zijn vrienden en zijn ideeën over vriendschap. Een
lieve, aandoenlijke, voorzichtige jongen die gedurende de zoektocht een
behoorlijke les leert. Dat je mensen in hun waarde moet laten, ze accepteren
zoals ze zijn. Een ideaalbeeld dat je van iemand in je hoofd hebt gevormd, is
niet iets waar je die persoon op mag afrekenen als hij of zij daar niet aan
blijkt te voldoen.
Ik
heb met volle teugen genoten van dit boek, ik ging zitten en aan het eind van
de dag was het uit, heerlijk! Ik heb niet alleen genoten van de mooie zinnen,
maar op momenten ook in een deuk gelegen. De humor is soms heel subtiel, licht
sarcastisch en op een ander moment werd een tafereel op een dusdanig hilarische
manier beschreven dat ik het gewoon voor me zag. Geweldig. Op een prachtige
manier gaat het verhaal mee met de gevoelens van Quentin qua vaart, qua
spanning, qua emotie. Heel erg goed gedaan. Ik ben fan van John Green, echt
waar. Paper Towns was genieten, een absolute
aanrader!
5
sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten